NUUK - Dni w Nuuk - stolicy Grenlandii - stają się coraz dłuższe. Nawet po zachodzie słońce pozostaje poniżej horyzontu, rzucając blask na skalisty krajobraz wybrzeża. W słoneczne dni, gdy niebo jest tak błękitne jak ocean, można podziwiać uderzające góry Grenlandii. Ich poszarpane szczyty kontrastują z gładkością ich niższych zboczy, fiordów ukształtowanych przez nieustępliwą siłę starożytnych pokryw lodowych. Tu i ówdzie scenę przerywają plamy pachnącej brązowo-zielonej tundry. Wszędzie śnieg topnieje, co sprawia, że wędrówki po mokrym i ciężkim śniegu są błotniste.
Przed wylądowaniem na Grenlandii na początku sezonu topnienia spodziewałem się zobaczyć więcej śniegu. Ale pozostały tylko płaty zimowego śniegu. Nie trzeba być naukowcem, aby zaobserwować trendy, które my, badacze, możemy wykryć za pomocą satelitów i innych długoterminowych pomiarów. Opady śniegu pojawiają się później w ciągu roku (czasami po Bożym Narodzeniu) i nie są już tak trwałe jak kiedyś. Po ćwierćwieczu utraty masy, pokrywa lodowa Grenlandii przechodzi szybką i radykalną transformację.
Karta Raportowa Arktyki stworzona przez amerykańską Narodową Administrację Oceaniczną i Atmosferyczną dla Grenlandii - której jestem współautorką - przedstawia ponury obraz. W 2022 r. Grenlandia odnotowała 25-ty rok utraty lodu z rzędu, któremu towarzyszyły "bezprecedensowe zjawiska topnienia pod koniec sezonu." 3 września ponad jedna trzecia powierzchni pokrywy lodowej - w tym Summit Station, obóz badawczy w pobliżu wierzchołka pokrywy lodowej - doświadczyła warunków topnienia. Rok wcześniej, w sierpniu 2021 r., Summit Station udokumentowała swoje pierwsze w historii zarejestrowane opady deszczu, chociaż nie można było dokładnie określić, ile tych opadów było, ze względu na brak deszczomierzy na tak dużych wysokościach.
Przewiduje się, że przyspieszające tempo utraty lodu na Grenlandii przekroczy tempo z dowolnego okresu holocenu, epoki geologicznej, która rozpoczęła się około 12 000 lat temu. Istnieją przekonujące dowody na to, że zachodnia część pokrywy lodowej Grenlandii staje się coraz bardziej niestabilna, zbliżając się do punktu krytycznego, po przekroczeniu którego jej dynamika i struktura ulegną zasadniczej i nieodwracalnej zmianie.
W rzeczywistości naukowcy mogli nie docenić wrażliwości lodowców na globalne ocieplenie, co oznacza, że punkt krytyczny może zostać osiągnięty wcześniej, niż nam się wydaje. Moje własne badania pokazują, że utrata lodu przekształca brzegi pokrywy lodowej i wybrzeże Grenlandii, zmieniając prędkości lodowców i zmieniając kierunek przepływu lodu, wody i osadów. Zmiany te z kolei wpływają na reakcję pokrywy lodowej na przyszły wzrost temperatury.
Podczas mojej ostatniej wizyty w Nuuk kontynuowałam prace nad projektem QGreenland, budując narzędzie danych geoprzestrzennych dla badaczy i edukatorów zainteresowanych odkrywaniem Grenlandii i poznawaniem prowadzonych tam badań naukowych. Chociaż nie można poczuć zapachu tundry ani usłyszeć arktycznych ptaków za pomocą interaktywnych map, takie narzędzia obiecują zapoznać ludzi z największą wyspą świata i pomóc im zrozumieć, w jaki sposób zmiany w Arktyce mogą wpłynąć na ich własne społeczności, nawet jeśli są oddalone o tysiące mil.
Project Syndicate is returning to Climate Week NYC with an even more expansive program. Join us live on September 22 as we welcome speakers from around the world at our studio in Manhattan to address critical dimensions of the climate debate.
Register Now
Aby uniknąć katastrofy, musimy działać natychmiast. Podobnie jak światło z odległych gwiazd pozwala nam zajrzeć w przeszłość, zmiany, które obecnie obserwujemy na Grenlandii - wynik naszej wcześniejszej bezczynności w zakresie emisji gazów cieplarnianych - oferują przerażające spojrzenie w przyszłość. Jak zauważono w niedawnym raporcie podsumowującym Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu: "wzrost poziomu mórz jest nieunikniony od stuleci do tysiącleci," głównie z powodu topnienia pokrywy lodowej.
Podnoszący się poziom mórz może nie wydawać się pilnym problemem, jeśli nasze własne podwórko nie jest zalewane. Jednak około 40% światowej populacji żyje w promieniu 100 kilometrów od wybrzeży. Oprócz erozji wybrzeża i słonej wody zalewającej słodkowodne zasoby i ekosystemy, wzrost poziomu morza wpłynie również na poziom wód gruntowych, powodując potencjalne powodzie i zanieczyszczenie wody w głębi lądu. A ci z nas, którzy mieszkają tysiące kilometrów od linii brzegowej, są zależni od infrastruktury przybrzeżnej w zakresie towarów i żeglugi. Wszyscy musimy planować przyszłość z ciągłym wzrostem poziomu morza i współpracować, aby na niego zareagować.
Zakres i tempo podnoszenia się poziomu mórz nadal zależy od wyborów, których dokonujemy teraz. Najnowszy raport IPCC, który pokazuje, że globalne temperatury zmierzają w kierunku wzrostu o 3,5 ° Celsjusza do 2100 r., podkreśla także pilną potrzebę wypełnienia luki między obecnymi środkami walki ze zmianami klimatu a tym, co należy zrobić, aby osiągnąć nasz uzgodniony globalny cel poniżej 2 ° C. Jeśli temperatury wzrosną o 2-3°C, pokrywy lodowe Grenlandii i Antarktydy Zachodniej mogą zostać utracone "prawie całkowicie i nieodwracalnie w ciągu wielu tysiącleci," powodując wzrost poziomu morza o kilka metrów. Szacunki sugerują, że sama pokrywa lodowa Grenlandii posiada równowartość 7,4 metra (24 stóp) potencjalnego wzrostu poziomu morza.
Na szczęście przyszłość ludzkości nie jest w pełni przesądzona. Podejmując teraz zdecydowane działania ukierunkowane na klimat, moglibyśmy ocalić znaczną część pokrywy lodowej Grenlandii, ograniczyć rozprzestrzenianie się pożarów, zminimalizować wzrost częstotliwości i dotkliwości susz, zwiększyć bezpieczeństwo żywnościowe i zapewnić światu warunki do życia.
Osiągnięcie tego celu wymaga jednak skoordynowanych i trwałych wysiłków na rzecz ograniczenia globalnego wzrostu temperatury; każdy stopień ma znaczenie. Aby przeciwdziałać zmianom klimatycznym, musimy przestrzegać ustalonych terminów i szanować istniejące zobowiązania do odejścia od paliw kopalnych jako naszego głównego źródła energii. Przesłanie z Grenlandii jest jasne: lód nie będzie negocjował.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
The International Monetary Fund’s surcharge policy has led to an unseemly state of affairs: countries in financial distress have become the largest source of net revenue to the Fund in recent years. These surcharges must be eliminated or, at the very least, adjusted to reduce the excessive burden on highly indebted countries.
decry the counterproductive practice of imposing additional fees on countries in debt distress.
When it comes to alleviating the severe demographic crisis that China faces, prohibiting international adoptions of Chinese children amounts to a mere drop in the bucket. Still, the government's decision to do so is significant, as it reflects a long-overdue recognition that people should not be viewed as a burden.
welcomes the government's apparent recognition that a severe demographic crisis looms.
With less than two months to go until the US presidential election, the candidates’ opposing worldviews, objectives, and priorities – and their implications for international relations, the economy, and democracy – have come into sharper focus. While it is impossible to know exactly what a leader will do once in office, the contours of both a Donald Trump and a Kamala Harris presidency are remarkably well defined.
NUUK - Dni w Nuuk - stolicy Grenlandii - stają się coraz dłuższe. Nawet po zachodzie słońce pozostaje poniżej horyzontu, rzucając blask na skalisty krajobraz wybrzeża. W słoneczne dni, gdy niebo jest tak błękitne jak ocean, można podziwiać uderzające góry Grenlandii. Ich poszarpane szczyty kontrastują z gładkością ich niższych zboczy, fiordów ukształtowanych przez nieustępliwą siłę starożytnych pokryw lodowych. Tu i ówdzie scenę przerywają plamy pachnącej brązowo-zielonej tundry. Wszędzie śnieg topnieje, co sprawia, że wędrówki po mokrym i ciężkim śniegu są błotniste.
Przed wylądowaniem na Grenlandii na początku sezonu topnienia spodziewałem się zobaczyć więcej śniegu. Ale pozostały tylko płaty zimowego śniegu. Nie trzeba być naukowcem, aby zaobserwować trendy, które my, badacze, możemy wykryć za pomocą satelitów i innych długoterminowych pomiarów. Opady śniegu pojawiają się później w ciągu roku (czasami po Bożym Narodzeniu) i nie są już tak trwałe jak kiedyś. Po ćwierćwieczu utraty masy, pokrywa lodowa Grenlandii przechodzi szybką i radykalną transformację.
Karta Raportowa Arktyki stworzona przez amerykańską Narodową Administrację Oceaniczną i Atmosferyczną dla Grenlandii - której jestem współautorką - przedstawia ponury obraz. W 2022 r. Grenlandia odnotowała 25-ty rok utraty lodu z rzędu, któremu towarzyszyły "bezprecedensowe zjawiska topnienia pod koniec sezonu." 3 września ponad jedna trzecia powierzchni pokrywy lodowej - w tym Summit Station, obóz badawczy w pobliżu wierzchołka pokrywy lodowej - doświadczyła warunków topnienia. Rok wcześniej, w sierpniu 2021 r., Summit Station udokumentowała swoje pierwsze w historii zarejestrowane opady deszczu, chociaż nie można było dokładnie określić, ile tych opadów było, ze względu na brak deszczomierzy na tak dużych wysokościach.
Przewiduje się, że przyspieszające tempo utraty lodu na Grenlandii przekroczy tempo z dowolnego okresu holocenu, epoki geologicznej, która rozpoczęła się około 12 000 lat temu. Istnieją przekonujące dowody na to, że zachodnia część pokrywy lodowej Grenlandii staje się coraz bardziej niestabilna, zbliżając się do punktu krytycznego, po przekroczeniu którego jej dynamika i struktura ulegną zasadniczej i nieodwracalnej zmianie.
W rzeczywistości naukowcy mogli nie docenić wrażliwości lodowców na globalne ocieplenie, co oznacza, że punkt krytyczny może zostać osiągnięty wcześniej, niż nam się wydaje. Moje własne badania pokazują, że utrata lodu przekształca brzegi pokrywy lodowej i wybrzeże Grenlandii, zmieniając prędkości lodowców i zmieniając kierunek przepływu lodu, wody i osadów. Zmiany te z kolei wpływają na reakcję pokrywy lodowej na przyszły wzrost temperatury.
Podczas mojej ostatniej wizyty w Nuuk kontynuowałam prace nad projektem QGreenland, budując narzędzie danych geoprzestrzennych dla badaczy i edukatorów zainteresowanych odkrywaniem Grenlandii i poznawaniem prowadzonych tam badań naukowych. Chociaż nie można poczuć zapachu tundry ani usłyszeć arktycznych ptaków za pomocą interaktywnych map, takie narzędzia obiecują zapoznać ludzi z największą wyspą świata i pomóc im zrozumieć, w jaki sposób zmiany w Arktyce mogą wpłynąć na ich własne społeczności, nawet jeśli są oddalone o tysiące mil.
PS Events: Climate Week NYC 2024
Project Syndicate is returning to Climate Week NYC with an even more expansive program. Join us live on September 22 as we welcome speakers from around the world at our studio in Manhattan to address critical dimensions of the climate debate.
Register Now
Aby uniknąć katastrofy, musimy działać natychmiast. Podobnie jak światło z odległych gwiazd pozwala nam zajrzeć w przeszłość, zmiany, które obecnie obserwujemy na Grenlandii - wynik naszej wcześniejszej bezczynności w zakresie emisji gazów cieplarnianych - oferują przerażające spojrzenie w przyszłość. Jak zauważono w niedawnym raporcie podsumowującym Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu: "wzrost poziomu mórz jest nieunikniony od stuleci do tysiącleci," głównie z powodu topnienia pokrywy lodowej.
Podnoszący się poziom mórz może nie wydawać się pilnym problemem, jeśli nasze własne podwórko nie jest zalewane. Jednak około 40% światowej populacji żyje w promieniu 100 kilometrów od wybrzeży. Oprócz erozji wybrzeża i słonej wody zalewającej słodkowodne zasoby i ekosystemy, wzrost poziomu morza wpłynie również na poziom wód gruntowych, powodując potencjalne powodzie i zanieczyszczenie wody w głębi lądu. A ci z nas, którzy mieszkają tysiące kilometrów od linii brzegowej, są zależni od infrastruktury przybrzeżnej w zakresie towarów i żeglugi. Wszyscy musimy planować przyszłość z ciągłym wzrostem poziomu morza i współpracować, aby na niego zareagować.
Zakres i tempo podnoszenia się poziomu mórz nadal zależy od wyborów, których dokonujemy teraz. Najnowszy raport IPCC, który pokazuje, że globalne temperatury zmierzają w kierunku wzrostu o 3,5 ° Celsjusza do 2100 r., podkreśla także pilną potrzebę wypełnienia luki między obecnymi środkami walki ze zmianami klimatu a tym, co należy zrobić, aby osiągnąć nasz uzgodniony globalny cel poniżej 2 ° C. Jeśli temperatury wzrosną o 2-3°C, pokrywy lodowe Grenlandii i Antarktydy Zachodniej mogą zostać utracone "prawie całkowicie i nieodwracalnie w ciągu wielu tysiącleci," powodując wzrost poziomu morza o kilka metrów. Szacunki sugerują, że sama pokrywa lodowa Grenlandii posiada równowartość 7,4 metra (24 stóp) potencjalnego wzrostu poziomu morza.
Na szczęście przyszłość ludzkości nie jest w pełni przesądzona. Podejmując teraz zdecydowane działania ukierunkowane na klimat, moglibyśmy ocalić znaczną część pokrywy lodowej Grenlandii, ograniczyć rozprzestrzenianie się pożarów, zminimalizować wzrost częstotliwości i dotkliwości susz, zwiększyć bezpieczeństwo żywnościowe i zapewnić światu warunki do życia.
Osiągnięcie tego celu wymaga jednak skoordynowanych i trwałych wysiłków na rzecz ograniczenia globalnego wzrostu temperatury; każdy stopień ma znaczenie. Aby przeciwdziałać zmianom klimatycznym, musimy przestrzegać ustalonych terminów i szanować istniejące zobowiązania do odejścia od paliw kopalnych jako naszego głównego źródła energii. Przesłanie z Grenlandii jest jasne: lód nie będzie negocjował.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer