WASHINGTON, DC – De betrekkingen tussen de Verenigde Staten en een groot deel van Latijns-Amerika herstellen zich nadat ze een dieptepunt hadden bereikt onder de voormalige Amerikaanse president Donald Trump. Maar terwijl de regering van president Joe Biden zich concentreert op de Midden-Amerikaanse migratiecrisis, mag zij de kans niet laten voorbijgaan om de dringend noodzakelijke klimaatmaatregelen te stimuleren die de regio kunnen helpen bij de wederopbouw na de pandemie.
Gezien de omvang van de economische ineenstorting van Latijns-Amerika in 2020 – de krimp van het bbp met 7,4 procent was de ergste van alle regioʼs – hebben de meeste nationale leiders niet veel aandacht besteed aan de klimaatverandering. Argentinië, Mexico en Peru hebben nog geen enkele dollar van hun hersteluitgaven besteed aan het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen en de luchtverontreiniging, aldus het Oxford University Economic Recovery Project. In plaats daarvan zijn enorme bedragen gegaan naar de fossielebrandstofsector in de regio.
Nu Latijns-Amerika aan het herstellen is, is het van vitaal belang dat de regeringen van de regio hun wederopbouwstrategieën afstemmen op hun toezeggingen in het kader van het klimaatverdrag van Parijs van 2015. De VS kunnen helpen om dat voor elkaar te krijgen.
Om de opwarming van de aarde deze eeuw te beperken tot minder dan 1,5°C ten opzichte van het pre-industriële niveau, moeten de Latijns-Amerikaanse landen, samen met de rest van de wereld, hun broeikasgasemissies tegen 2030 halveren en tegen 2050 een netto-uitstoot van nul hebben bereikt. Hoewel dit een zware opgave is, beschikken wij over het grootste deel van de noodzakelijke technologie. De overvloed aan hernieuwbare energiebronnen in de regio kan, samen met de elektrificatie van het vervoer, de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen, die in 2018 verantwoordelijk waren voor het grootste deel van de broeikasemissies van Latijns-Amerika, grotendeels vervangen. Een dergelijke transitie zou de luchtvervuiling verminderen en de investeringen aantrekken die nodig zijn om de stijging van de werkloosheid en de armoede van het afgelopen jaar om te buigen.
De Latijns-Amerikaanse sector voor hernieuwbare energie groeit al snel, en een versnelling van de groene transitie zou het economisch herstel stimuleren. Volgens economen kan de regio tegen 2030 432 miljard dollar aan investeringen in hernieuwbare energie, exclusief waterkracht, aantrekken en zo miljarden besparen op de invoer van olie en gas en op de uitgaven voor de gezondheidszorg in verband met de vuile lucht.
Maar het op één lijn brengen van de energiesector van Latijns-Amerika met de doelstellingen van het klimaatverdrag van Parijs zal moeilijk zijn zonder Amerikaanse steun. Particuliere en staatsenergiebedrijven die zich toeleggen op de olie- en gasproductie blijven invloedrijk, zoals blijkt uit het grote aandeel van de stimuleringsuitgaven dat in Argentinië, Colombia en Mexico aan hen wordt toegewezen. Daarentegen is in de krappe nationale begrotingen weinig geld uitgetrokken voor elektrische bussen of oplaadstations om een wijdverbreide overstap op elektrische voertuigen te bevorderen.
At a time when democracy is under threat, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided. Subscribe now and save $50 on a new subscription.
Subscribe Now
Door de nadruk te leggen op hernieuwbare energie in Latijns-Amerika zouden de VS de energiepositie in de regio ingrijpend kunnen veranderen. En regionale leiders erkennen dat samenwerking op het gebied van de klimaatverandering een goede manier is om de banden met de regering-Biden aan te halen. De presidenten Alberto Fernández van Argentinië en Iván Duque van Colombia, en de Chileense minister van milieuzaken Carolina Schmidt, hebben al gesproken met John Kerry, de speciale presidentiële gezant voor het klimaat van president Biden.
Anders dan in de VS is de klimaatverandering in Latijns-Amerika geen partijpolitiek thema. Uit opiniepeilingen blijkt dat 90 procent van de burgers klimaatverandering als een ernstige bedreiging beschouwt. De klimaatconferentie van de Verenigde Naties van 2019, COP25, vond plaats onder auspiciën van de Chileense regering, en verschillende landen uit de regio hebben de deadline van december 2020 gehaald om hun emissiereductiebeloftes in het kader van het verdrag van Parijs bij te werken.
Bidens Leaders Summit on Climate van 22-23 april zal een ideale gelegenheid zijn om het klimaatbeleid van Barbados, Chili, Colombia, Costa Rica en Jamaica onder de aandacht te brengen. Tegelijkertijd kan Biden de grootste uitstoters van broeikasgassen in de regio, Brazilië, Mexico en Argentinië, aansporen om hun herstelplannen meer in overeenstemming te brengen met de doelstellingen van Parijs en verdere reddingsoperaties voor de fossielebrandstofsector te voorkomen.
Biden zou de top ook kunnen aangrijpen om duidelijk te maken hoe de VS geleidelijk een einde zullen maken aan zowel binnenlandse subsidies voor fossiele brandstoffen als aan de financiering van de productie van fossiele brandstoffen in het buitenland. Als erkenning van de sociale en economische kosten van deze transitie zou hij een reeks stimuleringsmaatregelen kunnen aanbieden voor investeringen in hernieuwbare energiebronnen, waaronder een aanzienlijke verhoging van de financiering van hernieuwbare energiebronnen door de Amerikaanse Export-Import Bank en de Internationale Financieringsmaatschappij voor Ontwikkeling (DFC). Deze investeringen zouden een aanvulling vormen op soortgelijke leningen van de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank.
Door hernieuwbare energie in Latijns-Amerika te stimuleren zouden de VS hun deelneming in een van ʼs werelds meest dynamische sectoren kunnen uitbreiden. De DFC staat momenteel op de vijfde plaats wat de financiering van duurzame energie in Latijns-Amerika betreft, na de Spaanse Banco Santander en de Duitse ontwikkelingsbank KfW. Het Italiaanse Enel, het Britse Actis en het Braziliaanse Omega zijn de grootste exploitanten van wind- en zonne-energie in de regio, met het in de VS gevestigde AES op de zevende plaats. China is de dominante leverancier van zonne-energietechnologie in de regio, en de twee grootste leveranciers van windturbines zijn Europees en liggen ver vóór op het op de derde plaats staande General Electric.
De regering-Biden ziet deze kans. In executive orders heeft Biden de strijd tegen de klimaatverandering aangemerkt als een essentieel onderdeel van het buitenlands beleid en de nationale veiligheid van de VS, en heeft hij internationale samenwerking toegezegd om kapitaal aan te trekken voor schone energie, weg van de fossiele brandstoffen, met name in ontwikkelingslanden.
Voor Latijns-Amerika is er geen tijd te verliezen. Tot dusver werd het regionale beleid van Biden begrijpelijkerwijs gedomineerd door de chaos aan de Amerikaanse grens met Mexico – een crisis die zijn oorsprong vindt in El Salvador, Guatemala en Honduras. De VS moeten nu hun aanpak van deze cruciale regio verbreden en gebruik maken van de goodwill die Biden daar tijdens zijn loopbaan heeft opgebouwd. Bemoedigend is dat twee hoge ambtenarenen van de Amerikaanse regering onlangs een bezoek hebben gebracht aan Zuid-Amerika, waarbij klimaat- en milieuvraagstukken naar verluidt tot de belangrijkste gespreksonderwerpen behoorden.
Zonder de steun van vooraanstaande bondgenoten zoals de VS zal Latijns-Amerika het moeilijk hebben om vooruitgang te boeken bij de transitie naar schone energie, vooral als het zich concentreert op het ondersteunen van zijn olie- en gasindustrie, in een poging de pandemie te boven te komen. Anderzijds zouden Amerikaanse stimuleringsmaatregelen en diplomatiek engagement een groene transformatie kunnen versnellen die zowel Latijns-Amerika als de VS enorme sociale en economische kansen biedt.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
At the end of a year of domestic and international upheaval, Project Syndicate commentators share their favorite books from the past 12 months. Covering a wide array of genres and disciplines, this year’s picks provide fresh perspectives on the defining challenges of our time and how to confront them.
ask Project Syndicate contributors to select the books that resonated with them the most over the past year.
WASHINGTON, DC – De betrekkingen tussen de Verenigde Staten en een groot deel van Latijns-Amerika herstellen zich nadat ze een dieptepunt hadden bereikt onder de voormalige Amerikaanse president Donald Trump. Maar terwijl de regering van president Joe Biden zich concentreert op de Midden-Amerikaanse migratiecrisis, mag zij de kans niet laten voorbijgaan om de dringend noodzakelijke klimaatmaatregelen te stimuleren die de regio kunnen helpen bij de wederopbouw na de pandemie.
Gezien de omvang van de economische ineenstorting van Latijns-Amerika in 2020 – de krimp van het bbp met 7,4 procent was de ergste van alle regioʼs – hebben de meeste nationale leiders niet veel aandacht besteed aan de klimaatverandering. Argentinië, Mexico en Peru hebben nog geen enkele dollar van hun hersteluitgaven besteed aan het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen en de luchtverontreiniging, aldus het Oxford University Economic Recovery Project. In plaats daarvan zijn enorme bedragen gegaan naar de fossielebrandstofsector in de regio.
Nu Latijns-Amerika aan het herstellen is, is het van vitaal belang dat de regeringen van de regio hun wederopbouwstrategieën afstemmen op hun toezeggingen in het kader van het klimaatverdrag van Parijs van 2015. De VS kunnen helpen om dat voor elkaar te krijgen.
Om de opwarming van de aarde deze eeuw te beperken tot minder dan 1,5°C ten opzichte van het pre-industriële niveau, moeten de Latijns-Amerikaanse landen, samen met de rest van de wereld, hun broeikasgasemissies tegen 2030 halveren en tegen 2050 een netto-uitstoot van nul hebben bereikt. Hoewel dit een zware opgave is, beschikken wij over het grootste deel van de noodzakelijke technologie. De overvloed aan hernieuwbare energiebronnen in de regio kan, samen met de elektrificatie van het vervoer, de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen, die in 2018 verantwoordelijk waren voor het grootste deel van de broeikasemissies van Latijns-Amerika, grotendeels vervangen. Een dergelijke transitie zou de luchtvervuiling verminderen en de investeringen aantrekken die nodig zijn om de stijging van de werkloosheid en de armoede van het afgelopen jaar om te buigen.
De Latijns-Amerikaanse sector voor hernieuwbare energie groeit al snel, en een versnelling van de groene transitie zou het economisch herstel stimuleren. Volgens economen kan de regio tegen 2030 432 miljard dollar aan investeringen in hernieuwbare energie, exclusief waterkracht, aantrekken en zo miljarden besparen op de invoer van olie en gas en op de uitgaven voor de gezondheidszorg in verband met de vuile lucht.
Maar het op één lijn brengen van de energiesector van Latijns-Amerika met de doelstellingen van het klimaatverdrag van Parijs zal moeilijk zijn zonder Amerikaanse steun. Particuliere en staatsenergiebedrijven die zich toeleggen op de olie- en gasproductie blijven invloedrijk, zoals blijkt uit het grote aandeel van de stimuleringsuitgaven dat in Argentinië, Colombia en Mexico aan hen wordt toegewezen. Daarentegen is in de krappe nationale begrotingen weinig geld uitgetrokken voor elektrische bussen of oplaadstations om een wijdverbreide overstap op elektrische voertuigen te bevorderen.
HOLIDAY SALE: PS for less than $0.7 per week
At a time when democracy is under threat, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided. Subscribe now and save $50 on a new subscription.
Subscribe Now
Door de nadruk te leggen op hernieuwbare energie in Latijns-Amerika zouden de VS de energiepositie in de regio ingrijpend kunnen veranderen. En regionale leiders erkennen dat samenwerking op het gebied van de klimaatverandering een goede manier is om de banden met de regering-Biden aan te halen. De presidenten Alberto Fernández van Argentinië en Iván Duque van Colombia, en de Chileense minister van milieuzaken Carolina Schmidt, hebben al gesproken met John Kerry, de speciale presidentiële gezant voor het klimaat van president Biden.
Anders dan in de VS is de klimaatverandering in Latijns-Amerika geen partijpolitiek thema. Uit opiniepeilingen blijkt dat 90 procent van de burgers klimaatverandering als een ernstige bedreiging beschouwt. De klimaatconferentie van de Verenigde Naties van 2019, COP25, vond plaats onder auspiciën van de Chileense regering, en verschillende landen uit de regio hebben de deadline van december 2020 gehaald om hun emissiereductiebeloftes in het kader van het verdrag van Parijs bij te werken.
Bidens Leaders Summit on Climate van 22-23 april zal een ideale gelegenheid zijn om het klimaatbeleid van Barbados, Chili, Colombia, Costa Rica en Jamaica onder de aandacht te brengen. Tegelijkertijd kan Biden de grootste uitstoters van broeikasgassen in de regio, Brazilië, Mexico en Argentinië, aansporen om hun herstelplannen meer in overeenstemming te brengen met de doelstellingen van Parijs en verdere reddingsoperaties voor de fossielebrandstofsector te voorkomen.
Biden zou de top ook kunnen aangrijpen om duidelijk te maken hoe de VS geleidelijk een einde zullen maken aan zowel binnenlandse subsidies voor fossiele brandstoffen als aan de financiering van de productie van fossiele brandstoffen in het buitenland. Als erkenning van de sociale en economische kosten van deze transitie zou hij een reeks stimuleringsmaatregelen kunnen aanbieden voor investeringen in hernieuwbare energiebronnen, waaronder een aanzienlijke verhoging van de financiering van hernieuwbare energiebronnen door de Amerikaanse Export-Import Bank en de Internationale Financieringsmaatschappij voor Ontwikkeling (DFC). Deze investeringen zouden een aanvulling vormen op soortgelijke leningen van de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank.
Door hernieuwbare energie in Latijns-Amerika te stimuleren zouden de VS hun deelneming in een van ʼs werelds meest dynamische sectoren kunnen uitbreiden. De DFC staat momenteel op de vijfde plaats wat de financiering van duurzame energie in Latijns-Amerika betreft, na de Spaanse Banco Santander en de Duitse ontwikkelingsbank KfW. Het Italiaanse Enel, het Britse Actis en het Braziliaanse Omega zijn de grootste exploitanten van wind- en zonne-energie in de regio, met het in de VS gevestigde AES op de zevende plaats. China is de dominante leverancier van zonne-energietechnologie in de regio, en de twee grootste leveranciers van windturbines zijn Europees en liggen ver vóór op het op de derde plaats staande General Electric.
De regering-Biden ziet deze kans. In executive orders heeft Biden de strijd tegen de klimaatverandering aangemerkt als een essentieel onderdeel van het buitenlands beleid en de nationale veiligheid van de VS, en heeft hij internationale samenwerking toegezegd om kapitaal aan te trekken voor schone energie, weg van de fossiele brandstoffen, met name in ontwikkelingslanden.
Voor Latijns-Amerika is er geen tijd te verliezen. Tot dusver werd het regionale beleid van Biden begrijpelijkerwijs gedomineerd door de chaos aan de Amerikaanse grens met Mexico – een crisis die zijn oorsprong vindt in El Salvador, Guatemala en Honduras. De VS moeten nu hun aanpak van deze cruciale regio verbreden en gebruik maken van de goodwill die Biden daar tijdens zijn loopbaan heeft opgebouwd. Bemoedigend is dat twee hoge ambtenarenen van de Amerikaanse regering onlangs een bezoek hebben gebracht aan Zuid-Amerika, waarbij klimaat- en milieuvraagstukken naar verluidt tot de belangrijkste gespreksonderwerpen behoorden.
Zonder de steun van vooraanstaande bondgenoten zoals de VS zal Latijns-Amerika het moeilijk hebben om vooruitgang te boeken bij de transitie naar schone energie, vooral als het zich concentreert op het ondersteunen van zijn olie- en gasindustrie, in een poging de pandemie te boven te komen. Anderzijds zouden Amerikaanse stimuleringsmaatregelen en diplomatiek engagement een groene transformatie kunnen versnellen die zowel Latijns-Amerika als de VS enorme sociale en economische kansen biedt.
Vertaling: Menno Grootveld