LANCASTER, Wielka Brytania - Klimatolodzy od lat wiedzą, że Arktyka ociepla się znacznieszybciej niż jakiekolwiek inne miejsce na świecie. Ale nawet ci z nas, którzy uważnie śledzą Arktykę, byli zszokowani zmianami, które zaszły w 2020 roku - roku pobitych rekordów, cofających się lodowców i pękających pokryw lodowych. Dzwonki alarmowe dzwonią głośniej niż kiedykolwiek: musimy szybko i drastycznie zmniejszyć nasze emisje gazów cieplarnianych.
W zeszłym roku temperatury na kole podbiegunowym osiągnęły najwyższy poziom w historii. Falaupałów na Arktycznej Syberii przyniosła temperatury o 38 ° C (100 ° F) - 18 ° C wyższe niż średnia maksymalna dzienna temperatura w ostatnich latach. W międzyczasie gwałtowne pożary arktyczne spowodowały rekordowy poziom dwutlenku węgla i ustanowiły nowy rekord zanieczyszczenia w regionie.
Wraz z pojawieniem się upałów krajobraz Arktyki szybko się zmienia. Po raz pierwszy od początku istnienia rekordów lód morski w eurazjatyckim sektorze Arktyki niezacząłjeszcze zamarzać w październiku. W poprzednim miesiącu pokrywa lodowa wielkości Paryża oderwałasię od największego szelfu lodowcowego Grenlandii, a w lipcu rozpadłsię nienaruszony szelf lodowy Kanady - liczący 4000 lat. Gdy lód Arktyki topnieje, poziommórzpodnosisię, zagrażając krajom na całym świecie.
W ciągu ostatniego roku naukowcy zauważyli również niepokojące oznaki przyszłego załamania klimatu. Ponieważ wyższe temperatury powodująwzrostwysokości roślin arktycznych, wieczna zmarzlina rozmraża się szybciej - proces, który uwalnia ogromne ilości dwutlenku węgla i metanu (o wiele silniejszy gaz cieplarniany niż CO2), przyspieszając wzrost temperatury. W zeszłym roku głęboki na 164 stopy krater lub „lejek” - jeden z wielu zgłoszonych w ostatnich latach - zostałznaleziony na północnej Syberii po tym, jak podziemna kieszeń metanu, utworzona przez topnienie wiecznej zmarzliny, przedarła się przez tundrę.
Konsekwencje załamania klimatu w Arktyce są bardzo rozległe. Zbiornikpaliwapękł w rosyjskiej Arktyce po osiadaniu w zmiękczonej wiecznej zmarzlinie, wypuszczając do rzeki około 150 000 baryłek oleju napędowego. Raport Human Rights Watch wykazał, że zmiany wzorców migracji zwierząt związane z klimatem utrudniają rdzennym społecznościom w Kanadzie znalezienie pożywienia lub przemierzanie wcześniej zamarzniętych zbiorników wodnych. Wioski przybrzeżne mogą zostać zniszczone, gdy gatunki ryb migrują, aby uciec z ocieplających się wód.
Dla wielu czytelników historie te mogą wydawać się odległe, a nawet abstrakcyjne. Ale to nie potrwa długo. Wydarzenia 2020 roku pokazały nam, że co dzieje się w Arktyce, tam nie pozostaje. Wręcz przeciwnie, rosnące temperatury w Arktyce grożą niszczycielskim efektem domina, który skończy się globalną katastrofą.
Dzieje się tak z powodu dwóch potężnych zjawisk naturalnych. Po pierwsze, ocieplenie Arktyki osłabia prąd strumieniowy - rzekę powietrza, która płynie wysoko nad powierzchnią Ziemi.
Strumień odrzutowy napędzany jest przez kontrast między zamarzniętymi biegunami planety a gorącym równikiem. W miarę zmniejszania się tego kontrastu strumień prądu zwalnia, a nawet zatrzymuje się. Naukowcy uważają, że ta zmiana w strumieniu odrzutowym jest przyczyną wielu śmiertelnych zdarzeń pogodowych, w tym pożarów w Kalifornii i na Syberii, ekstremalnych burz zimowych we wschodnichStanachZjednoczonych i rekordowo wysokich temperatur na pustyni Mojave.
Drugi sposób, w jaki ocieplenie Arktyki wpływa na resztę świata, polega na zakłóceniu wiru polarnego, niskociśnieniowego systemu pogodowego, który znajduje się nad każdym biegunem i utrzymuje tam zimne powietrze. Uważa się, że w miarę ocieplania się Arktyki zimne powietrze zawarte w wirze polarnym jest przemieszcza się na południe, co prowadzi do ekstremalnych warunków w odległych miejscach. Tej zimy we Włoszech, Japonii i Hiszpanii wystąpiły ekstremalne opady śniegu.
Podczas pandemii COVID-19 „odbuduj lepiej” stało się czymś w rodzaju mantry. W centrum tych wysiłków muszą znajdować się środki mające na celu ochronę Arktyki. Aby wesprzeć ten proces, założona przeze mnie firma Arctic Basecamp opracuje w tym roku ogólnodostępną platformę Arctic Risk, aby podkreślić wczesne sygnały ostrzegawcze pojawiających się zagrożeń spowodowanych zmianami w ekosystemie Arktyki.
Na szczęście rosnąca liczba decydentów zdaje się dostrzegać krytyczne znaczenie Arktyki. Niedawno opublikowany przez Światowe Forum Ekonomiczne „GlobalRisksReport 2021” umieścił ekstremalne warunki pogodowe, słabe działania klimatyczne i szkody w środowisku spowodowane przez człowieka jako jedne z najbardziej prawdopodobnych - i najbardziej wpływowych - zagrożeń, z którymi będziemy musieli się zmierzyć w ciągu następnej dekady. Podczas tygodnia poświęconego Davos Agenda w WEF prowadziłem panelwysokiegoszczebla, którego celem było przyspieszeniepostępów w ochronie tego krytycznego regionu.
Pocieszające jest wyobrażenie sobie Arktyki jako odległego, zaśnieżonego miejsca, zamieszkałego przez renifery i niedźwiedzie polarne. W rzeczywistości jest to kamień węgielny systemu klimatycznego, który utrzymuje stabilną pogodę, nasze społeczności nadają się do zamieszkania, a nasze gospodarki dobrze prosperują. I jest pod ogromną presją. Złagodzenie tej presji - zwłaszcza poprzez zakończenie wszelkiego wydobywania ropy i gazu - jest warunkiem wstępnym dla bardziej zrównoważonego i sprawiedliwego świata.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer
LANCASTER, Wielka Brytania - Klimatolodzy od lat wiedzą, że Arktyka ociepla się znacznieszybciej niż jakiekolwiek inne miejsce na świecie. Ale nawet ci z nas, którzy uważnie śledzą Arktykę, byli zszokowani zmianami, które zaszły w 2020 roku - roku pobitych rekordów, cofających się lodowców i pękających pokryw lodowych. Dzwonki alarmowe dzwonią głośniej niż kiedykolwiek: musimy szybko i drastycznie zmniejszyć nasze emisje gazów cieplarnianych.
W zeszłym roku temperatury na kole podbiegunowym osiągnęły najwyższy poziom w historii. Falaupałów na Arktycznej Syberii przyniosła temperatury o 38 ° C (100 ° F) - 18 ° C wyższe niż średnia maksymalna dzienna temperatura w ostatnich latach. W międzyczasie gwałtowne pożary arktyczne spowodowały rekordowy poziom dwutlenku węgla i ustanowiły nowy rekord zanieczyszczenia w regionie.
Wraz z pojawieniem się upałów krajobraz Arktyki szybko się zmienia. Po raz pierwszy od początku istnienia rekordów lód morski w eurazjatyckim sektorze Arktyki niezacząłjeszcze zamarzać w październiku. W poprzednim miesiącu pokrywa lodowa wielkości Paryża oderwałasię od największego szelfu lodowcowego Grenlandii, a w lipcu rozpadłsię nienaruszony szelf lodowy Kanady - liczący 4000 lat. Gdy lód Arktyki topnieje, poziommórzpodnosisię, zagrażając krajom na całym świecie.
W ciągu ostatniego roku naukowcy zauważyli również niepokojące oznaki przyszłego załamania klimatu. Ponieważ wyższe temperatury powodująwzrostwysokości roślin arktycznych, wieczna zmarzlina rozmraża się szybciej - proces, który uwalnia ogromne ilości dwutlenku węgla i metanu (o wiele silniejszy gaz cieplarniany niż CO2), przyspieszając wzrost temperatury. W zeszłym roku głęboki na 164 stopy krater lub „lejek” - jeden z wielu zgłoszonych w ostatnich latach - zostałznaleziony na północnej Syberii po tym, jak podziemna kieszeń metanu, utworzona przez topnienie wiecznej zmarzliny, przedarła się przez tundrę.
Konsekwencje załamania klimatu w Arktyce są bardzo rozległe. Zbiornikpaliwapękł w rosyjskiej Arktyce po osiadaniu w zmiękczonej wiecznej zmarzlinie, wypuszczając do rzeki około 150 000 baryłek oleju napędowego. Raport Human Rights Watch wykazał, że zmiany wzorców migracji zwierząt związane z klimatem utrudniają rdzennym społecznościom w Kanadzie znalezienie pożywienia lub przemierzanie wcześniej zamarzniętych zbiorników wodnych. Wioski przybrzeżne mogą zostać zniszczone, gdy gatunki ryb migrują, aby uciec z ocieplających się wód.
Dla wielu czytelników historie te mogą wydawać się odległe, a nawet abstrakcyjne. Ale to nie potrwa długo. Wydarzenia 2020 roku pokazały nam, że co dzieje się w Arktyce, tam nie pozostaje. Wręcz przeciwnie, rosnące temperatury w Arktyce grożą niszczycielskim efektem domina, który skończy się globalną katastrofą.
BLACK FRIDAY SALE: Subscribe for as little as $34.99
Subscribe now to gain access to insights and analyses from the world’s leading thinkers – starting at just $34.99 for your first year.
Subscribe Now
Dzieje się tak z powodu dwóch potężnych zjawisk naturalnych. Po pierwsze, ocieplenie Arktyki osłabia prąd strumieniowy - rzekę powietrza, która płynie wysoko nad powierzchnią Ziemi.
Strumień odrzutowy napędzany jest przez kontrast między zamarzniętymi biegunami planety a gorącym równikiem. W miarę zmniejszania się tego kontrastu strumień prądu zwalnia, a nawet zatrzymuje się. Naukowcy uważają, że ta zmiana w strumieniu odrzutowym jest przyczyną wielu śmiertelnych zdarzeń pogodowych, w tym pożarów w Kalifornii i na Syberii, ekstremalnych burz zimowych we wschodnichStanachZjednoczonych i rekordowo wysokich temperatur na pustyni Mojave.
Drugi sposób, w jaki ocieplenie Arktyki wpływa na resztę świata, polega na zakłóceniu wiru polarnego, niskociśnieniowego systemu pogodowego, który znajduje się nad każdym biegunem i utrzymuje tam zimne powietrze. Uważa się, że w miarę ocieplania się Arktyki zimne powietrze zawarte w wirze polarnym jest przemieszcza się na południe, co prowadzi do ekstremalnych warunków w odległych miejscach. Tej zimy we Włoszech, Japonii i Hiszpanii wystąpiły ekstremalne opady śniegu.
Podczas pandemii COVID-19 „odbuduj lepiej” stało się czymś w rodzaju mantry. W centrum tych wysiłków muszą znajdować się środki mające na celu ochronę Arktyki. Aby wesprzeć ten proces, założona przeze mnie firma Arctic Basecamp opracuje w tym roku ogólnodostępną platformę Arctic Risk, aby podkreślić wczesne sygnały ostrzegawcze pojawiających się zagrożeń spowodowanych zmianami w ekosystemie Arktyki.
Na szczęście rosnąca liczba decydentów zdaje się dostrzegać krytyczne znaczenie Arktyki. Niedawno opublikowany przez Światowe Forum Ekonomiczne „GlobalRisksReport 2021” umieścił ekstremalne warunki pogodowe, słabe działania klimatyczne i szkody w środowisku spowodowane przez człowieka jako jedne z najbardziej prawdopodobnych - i najbardziej wpływowych - zagrożeń, z którymi będziemy musieli się zmierzyć w ciągu następnej dekady. Podczas tygodnia poświęconego Davos Agenda w WEF prowadziłem panelwysokiegoszczebla, którego celem było przyspieszeniepostępów w ochronie tego krytycznego regionu.
Pocieszające jest wyobrażenie sobie Arktyki jako odległego, zaśnieżonego miejsca, zamieszkałego przez renifery i niedźwiedzie polarne. W rzeczywistości jest to kamień węgielny systemu klimatycznego, który utrzymuje stabilną pogodę, nasze społeczności nadają się do zamieszkania, a nasze gospodarki dobrze prosperują. I jest pod ogromną presją. Złagodzenie tej presji - zwłaszcza poprzez zakończenie wszelkiego wydobywania ropy i gazu - jest warunkiem wstępnym dla bardziej zrównoważonego i sprawiedliwego świata.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer