LUXEMBURG – Het is makkelijk om de mens los van de natuur te zien. Maar de grootste bedreigingen voor de mensheid komen voort uit crises die de natuur aantasten, zoals de klimaatverandering, het verlies van biodiversiteit en de ongebreidelde vervuiling. We kunnen geen van deze bedreigingen aanpakken totdat we de natuur niet langer als vanzelfsprekend beschouwen en er meer in gaan investeren.
‘Natuurpositieve’ investeringen in het behoud van de zee, duurzaam landbeheer, waterzekerheid en bebossing zouden ongeveer dertig procent van de emissiereductie kunnen opleveren die nodig is om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5° Celsius boven het pre-industriële niveau – het doel dat is vastgelegd in het klimaatverdrag van Parijs. Bovendien verbeteren dergelijke investeringen niet alleen onze veerkracht tegen de klimaatverandering; ze zouden ook toekomstige pandemieën helpen voorkomen.
Aan de vooravond van de 16e Conference of the Parties (COP16) bij het VN-verdrag inzake biologische diversiteit in Cali, Colombia, deze maand, moeten we niet vergeten dat de crises die de natuur treffen ook structurele risico’s inhouden voor de wereldeconomie, ons collectieve welzijn en de welvaart, en de VN-doelen voor duurzame ontwikkeling. 55 procent van het mondiale bbp is in hoge of enige mate afhankelijk van de natuur.
In Cali zullen afgevaardigden uit bijna tweehonderd landen bespreken hoe ze sneller actie kunnen ondernemen om tegen 2030 dertig procent van het land en de zee op aarde te beschermen, de vervuiling te verminderen en de aangetaste ecosystemen te herstellen. Een van de belangrijkste obstakels om deze ambitieuze doelen te bereiken is de financiering. Niet alleen investeren we momenteel veel te veel in activiteiten die de natuur schaden en onze problemen verergeren; we investeren slechts een derde van wat nodig is om de 2030-doelstellingen voor het klimaat, de biodiversiteit en de bodemdegradatie te halen.
Om de natuurpositieve investeringen op te schalen, moeten we vier dingen doen. In de eerste plaats moeten we effectievere publiek-private partnerschappen opzetten tussen landen en publieke ontwikkelingsbanken, maar ook met natuurorganisaties, bedrijven en financiële instellingen in de particuliere sector. Dit zou helpen om de risico’s van investeringen te verminderen, projecten voor te bereiden en op grote schaal impact te hebben voor het klimaat, de natuur en de inclusieve economische ontwikkeling. In de tweede plaats moeten we regeneratieve praktijken en het rentmeesterschap op het gebied van de biodiversiteit nieuw leven inblazen en mainstreamen, met name in de landbouw, bosbouw en visserij.
In de derde plaats hebben we gemeenschappelijke beginselen, normen en openbaarmakingsmechanismen nodig om natuurpositieve financieringen en de impact ervan te volgen, en om meer informatie openbaar te maken over natuurgerelateerde voetafdrukken, afhankelijkheden en risicoblootstelling van bedrijven en financiële instellingen. Ten slotte moeten we de financieringsstroom naar activiteiten die schadelijk zijn voor de natuur verminderen, en bij alle beleids- en investeringsbeslissingen rekening houden met de natuur.
Secure your copy of PS Quarterly: The Climate Crucible
The newest issue of our magazine, PS Quarterly: The Climate Crucible, is here. To gain digital access to all of the magazine’s content, and receive your print copy, subscribe to PS Premium now.
Subscribe Now
De multilaterale ontwikkelingsbanken zullen een sleutelrol spelen bij het opschalen van groene investeringen. Instellingen zoals de Europese Investeringsbank (EIB) voeren hun steun voor de bescherming, het herstel en het duurzame gebruik van de natuur al op met de lancering van gemeenschappelijke principes voor het traceren van natuurpositieve financiering. Dergelijke informatie is essentieel voor het meten en het integreren van natuur in de activiteiten van multilaterale kredietverstrekkers, maar ook voor het informeren van andere investeerders over wat een natuurpositieve investering is. Partnerschappen en gezamenlijke inspanningen om deze principes in de praktijk te brengen zijn gaande.
Op Europees niveau werkt de EIB nauw samen met de Europese Commissie om de uitvoering van de biodiversiteitsstrategie 2030 van de Europese Unie wereldwijd te ondersteunen. Wij streven ernaar dat bij alle projecten die wij financieren geen biodiversiteit verloren gaat, en houden bij al onze activiteiten rekening met biodiversiteit en ecosysteemoverwegingen.
Omdat een van de grootste uitdagingen bij het opschalen van natuurpositieve investeringen ligt in het structureren van projecten, bieden wij bovendien adviesdiensten aan om initiatieven voor natuurherstel en biodiversiteit van de grond te helpen krijgen. In Marokko gaf de EIB advies en leende honderd miljoen euro voor het behoud en herstel van ruim 600.000 hectare bos. In Ivoorkust bereiden wij ons voor op de ondersteuning van duurzame cacaoteelt waarbij bossen worden behouden in plaats van gekapt. En om het behoud van de zee te ondersteunen, werken we samen met partnerinstellingen aan het zeer succesvolle Clean Oceans Initiative, dat eerder dan gepland vier miljard euro beschikbaar stelt voor projecten om plastic afval te beperken.
Innovatieve financiële instrumenten die risico’s overdragen, kunnen helpen bij het mobiliseren van meer publieke en particuliere financiering voor dergelijke investeringen. Het door de EIB gefinancierde Land Degradation Neutrality Fund biedt bijvoorbeeld financiering en technische bijstand voor duurzame land- en bosbouw over de hele wereld, en het EcoEnterprises Fund ondersteunt bedrijven die biodiversiteit bevorderen in Latijns-Amerika. De EIB onderzoekt ook een nieuwe investering in een fonds dat bebossing, bosbeheer en natuurbehoudsprojecten in de regio ondersteunt. Tijdens COP16 hopen we voort te bouwen op dergelijke initiatieven om de financiering voor de natuur op te schalen.
We moeten de financieringsstroom naar activiteiten die schadelijk zijn voor de natuur dringend verminderen. Dit is essentieel om de drievoudige planetaire crisis van klimaatverandering, vervuiling en verlies van biodiversiteit te overwinnen.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
Historically, massive revisions to the international system have come about only after a complete breakdown of the previous order. With today's global institutions sorely in need of reform, can the transition to a new order be achieved without incurring the costs and pain that such a breakdown would entail?
explain why multilateral institutions urgently need to be reformed, and why the G20 is the right forum for it.
The contrast between Kamala Harris and Donald Trump on core liberties is glaring. On every big issue in the US presidential election, Harris’s proposals would expand the freedoms that Americans enjoy as workers, consumers, patients, aspiring entrepreneurs, and individuals, whereas Trump’s agenda would do the opposite.
sees a common thread running through the Democratic nominee’s economic agenda.
LUXEMBURG – Het is makkelijk om de mens los van de natuur te zien. Maar de grootste bedreigingen voor de mensheid komen voort uit crises die de natuur aantasten, zoals de klimaatverandering, het verlies van biodiversiteit en de ongebreidelde vervuiling. We kunnen geen van deze bedreigingen aanpakken totdat we de natuur niet langer als vanzelfsprekend beschouwen en er meer in gaan investeren.
‘Natuurpositieve’ investeringen in het behoud van de zee, duurzaam landbeheer, waterzekerheid en bebossing zouden ongeveer dertig procent van de emissiereductie kunnen opleveren die nodig is om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5° Celsius boven het pre-industriële niveau – het doel dat is vastgelegd in het klimaatverdrag van Parijs. Bovendien verbeteren dergelijke investeringen niet alleen onze veerkracht tegen de klimaatverandering; ze zouden ook toekomstige pandemieën helpen voorkomen.
Aan de vooravond van de 16e Conference of the Parties (COP16) bij het VN-verdrag inzake biologische diversiteit in Cali, Colombia, deze maand, moeten we niet vergeten dat de crises die de natuur treffen ook structurele risico’s inhouden voor de wereldeconomie, ons collectieve welzijn en de welvaart, en de VN-doelen voor duurzame ontwikkeling. 55 procent van het mondiale bbp is in hoge of enige mate afhankelijk van de natuur.
In Cali zullen afgevaardigden uit bijna tweehonderd landen bespreken hoe ze sneller actie kunnen ondernemen om tegen 2030 dertig procent van het land en de zee op aarde te beschermen, de vervuiling te verminderen en de aangetaste ecosystemen te herstellen. Een van de belangrijkste obstakels om deze ambitieuze doelen te bereiken is de financiering. Niet alleen investeren we momenteel veel te veel in activiteiten die de natuur schaden en onze problemen verergeren; we investeren slechts een derde van wat nodig is om de 2030-doelstellingen voor het klimaat, de biodiversiteit en de bodemdegradatie te halen.
Om de natuurpositieve investeringen op te schalen, moeten we vier dingen doen. In de eerste plaats moeten we effectievere publiek-private partnerschappen opzetten tussen landen en publieke ontwikkelingsbanken, maar ook met natuurorganisaties, bedrijven en financiële instellingen in de particuliere sector. Dit zou helpen om de risico’s van investeringen te verminderen, projecten voor te bereiden en op grote schaal impact te hebben voor het klimaat, de natuur en de inclusieve economische ontwikkeling. In de tweede plaats moeten we regeneratieve praktijken en het rentmeesterschap op het gebied van de biodiversiteit nieuw leven inblazen en mainstreamen, met name in de landbouw, bosbouw en visserij.
In de derde plaats hebben we gemeenschappelijke beginselen, normen en openbaarmakingsmechanismen nodig om natuurpositieve financieringen en de impact ervan te volgen, en om meer informatie openbaar te maken over natuurgerelateerde voetafdrukken, afhankelijkheden en risicoblootstelling van bedrijven en financiële instellingen. Ten slotte moeten we de financieringsstroom naar activiteiten die schadelijk zijn voor de natuur verminderen, en bij alle beleids- en investeringsbeslissingen rekening houden met de natuur.
Secure your copy of PS Quarterly: The Climate Crucible
The newest issue of our magazine, PS Quarterly: The Climate Crucible, is here. To gain digital access to all of the magazine’s content, and receive your print copy, subscribe to PS Premium now.
Subscribe Now
De multilaterale ontwikkelingsbanken zullen een sleutelrol spelen bij het opschalen van groene investeringen. Instellingen zoals de Europese Investeringsbank (EIB) voeren hun steun voor de bescherming, het herstel en het duurzame gebruik van de natuur al op met de lancering van gemeenschappelijke principes voor het traceren van natuurpositieve financiering. Dergelijke informatie is essentieel voor het meten en het integreren van natuur in de activiteiten van multilaterale kredietverstrekkers, maar ook voor het informeren van andere investeerders over wat een natuurpositieve investering is. Partnerschappen en gezamenlijke inspanningen om deze principes in de praktijk te brengen zijn gaande.
Op Europees niveau werkt de EIB nauw samen met de Europese Commissie om de uitvoering van de biodiversiteitsstrategie 2030 van de Europese Unie wereldwijd te ondersteunen. Wij streven ernaar dat bij alle projecten die wij financieren geen biodiversiteit verloren gaat, en houden bij al onze activiteiten rekening met biodiversiteit en ecosysteemoverwegingen.
Omdat een van de grootste uitdagingen bij het opschalen van natuurpositieve investeringen ligt in het structureren van projecten, bieden wij bovendien adviesdiensten aan om initiatieven voor natuurherstel en biodiversiteit van de grond te helpen krijgen. In Marokko gaf de EIB advies en leende honderd miljoen euro voor het behoud en herstel van ruim 600.000 hectare bos. In Ivoorkust bereiden wij ons voor op de ondersteuning van duurzame cacaoteelt waarbij bossen worden behouden in plaats van gekapt. En om het behoud van de zee te ondersteunen, werken we samen met partnerinstellingen aan het zeer succesvolle Clean Oceans Initiative, dat eerder dan gepland vier miljard euro beschikbaar stelt voor projecten om plastic afval te beperken.
Innovatieve financiële instrumenten die risico’s overdragen, kunnen helpen bij het mobiliseren van meer publieke en particuliere financiering voor dergelijke investeringen. Het door de EIB gefinancierde Land Degradation Neutrality Fund biedt bijvoorbeeld financiering en technische bijstand voor duurzame land- en bosbouw over de hele wereld, en het EcoEnterprises Fund ondersteunt bedrijven die biodiversiteit bevorderen in Latijns-Amerika. De EIB onderzoekt ook een nieuwe investering in een fonds dat bebossing, bosbeheer en natuurbehoudsprojecten in de regio ondersteunt. Tijdens COP16 hopen we voort te bouwen op dergelijke initiatieven om de financiering voor de natuur op te schalen.
We moeten de financieringsstroom naar activiteiten die schadelijk zijn voor de natuur dringend verminderen. Dit is essentieel om de drievoudige planetaire crisis van klimaatverandering, vervuiling en verlies van biodiversiteit te overwinnen.
Vertaling: Menno Grootveld