Chłodzenie Najgorętszych Miast

WASHINGTON, DC - Ekstremalne upały są wszechobecne. Tegoroczne nagłówki gazet są równie nieustępliwe jak temperatury: "Hiszpania doświadcza rekordowej fali upałów," "Niszczycielska fala upałów w Azji Południowej,""Teksas bije rekord upałów,""Czy śmiertelne upały można już w ogóle nazywać 'ekstremalnymi'?"

Te ogólnoświatowe doniesienia zwróciły uwagę na ogromne wyzwanie, którego zakres i waga będą tylko rosły. Nigdzie środki chłodzące nie są tak potrzebne jak w naszych miastach, gdzie ulice, budynki, przemysł i pojazdy mogą do końca tego wieku podnieść temperaturę o katastrofalne 4° Celsjusza, co najbardziej zagraża najbiedniejszym mieszkańcom świata.

Poszukiwanie rozwiązań już trwa, ale musi nabrać tempa. Podczas zeszłorocznej Konferencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian Klimatu (COP26), Cool Coalition - partnerstwo 120 organizacji pod przewodnictwem Programu Środowiskowego ONZ, w tym RMI - opublikowało kompleksowy przewodnik po zrównoważonym chłodzeniu miast. W zeszłym miesiącu w Davos organizacja Cool Coalition oraz Adrienne Arsht-Rockefeller Foundation Resilience Center uruchomiły internetową platformę Heat Action Platform, która ułatwia decydentom identyfikację najistotniejszych dla nich rozwiązań.

Aby wyprzedzić ten problem, samorządy miast będą musiały zastosować wiele środków, w tym mądrzejsze projektowanie urbanistyczne. Aby przyciągnąć chłodne powietrze przez miasta, planujący oraz deweloperzy mogą zorientować ulice i wysokość budynków zgodnie z dominującymi wiatrami oraz stworzyć więcej strategicznie rozmieszczonych terenów zielonych i niebieskich. Mogą także tworzyć bardziej zacienione korytarze dla pieszych i rowerzystów oraz planować bardziej zróżnicowane osiedla o mieszanym przeznaczeniu, w których można zastosować wydajne systemy chłodzenia miejskiego (i mniejszy ruch samochodowy emitujący ciepło).

Posadzenie większej liczby drzew w betonowych dżunglach również może mieć istotne znaczenie. Lasy i parki miejskie mogą być o 7°C chłodniejsze niż dzielnice pozbawione drzew, a ulica obsadzona drzewami może być o 3°C chłodniejsza niż ulica bez drzew. Miasta od Freetown i Aten po Melbourne i Mediolan już teraz czerpią korzyści z wykorzystania miejskiej przyrody jako mechanizmu chłodzącego - takiego, który poprawia zarządzanie wodami burzowymi, wychwytuje dwutlenek węgla, zwiększa bioróżnorodność oraz zapewnia rekreację.

Innym zdroworozsądkowym działaniem jest odnawianie nawierzchni naszych miast w taki sposób, aby odprowadzały, a nie pochłaniały ciepło. Typowa droga asfaltowa pochłania do 95% promieni słonecznych, które na nią padają, a drogi i chodniki betonowe - do 75%. Te parzące powierzchnie nieproporcjonalnie szkodzą osobom pracującym na świeżym powietrzu, nie posiadającym własnego samochodu oraz ubogim, którzy mieszkają w dzielnicach zdominowanych przez takie materiały. Stosując materiały budowlane w jaśniejszych kolorach, które zwiększają współczynnik odbicia tych powierzchni zaledwie o 10%, możemy obniżyć ich temperaturę nawet o 5°C - jest to różnica potencjalnie ratująca życie.

HOLIDAY SALE: PS for less than $0.7 per week

HOLIDAY SALE: PS for less than $0.7 per week

At a time when democracy is under threat, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided. Subscribe now and save $50 on a new subscription.

Subscribe Now

Kluczowe znaczenie mają również ulepszone budynki. Chłodzenie źle zaprojektowanego budynku za pomocą klimatyzacji jest jak spuszczanie wody z kranu do nieszczelnego wiadra. Z drugiej strony, dobry projekt budynku może całkowicie zminimalizować potrzebę stosowania klimatyzacji. Na przykład jasne, odbijające światło "chłodne dachy" są niedrogie, a mogą odrzucić 90% energii cieplnej, która na nie spada, co stanowi ogromną różnicę nawet tam, gdzie inne środki nie są możliwe do zastosowania, np. w nieformalnych budynkach mieszkalnych.

Środki poprawy efektywności budynków pasywnych - takie jak orientacja, izolacja, odbicie, zacienienie i wentylacja - nie są nowe. Musimy jednak wprowadzić bardziej ambitne przepisy budowlane i standardy wydajności, a także zainwestować w instytucjonalne możliwości ich egzekwowania.

Co więcej, klimatyzacja - tam gdzie jest stosowana - może być bardziej przyjazna dla klimatu. W obecnej sytuacji jest ona zarówno istotnym czynnikiem zwiększającym wydajność, jak i głównym źródłem ciepła i emisji w miastach. Do roku 2050 urządzenia klimatyzacyjne mogą zużywać tyle energii, ile dziś zużywają łącznie gospodarki Stanów Zjednoczonych, Niemiec i Japonii. Najpowszechniej stosowany w nich czynnik chłodniczy jest prawie 2000 razy silniejszym od dwutlenku węgla czynnikiem powodującym globalne ocieplenie. W związku z tym organy regulacyjne muszą ustanowić normy, które wykluczą z rynku urządzenia o najgorszych parametrach, a sektor publiczny i prywatny muszą współpracować nad kampaniami marketingowymi, rozwiązaniami finansowymi i zachętami, które skłonią nabywców do zakupu produktów przyjaznych dla klimatu.

Urbaniści i deweloperzy powinni również rozważyć zastosowanie systemów chłodzenia komunalnego, które obsługują wiele budynków za pomocą jednej instalacji chłodniczej. Ponieważ systemy te mogą zapewnić efektywność skali bez konieczności ogrzewania powietrza w mieście w takim stopniu, jak robią to poszczególne urządzenia klimatyzacyjne, powinny być domyślnym wyborem technologicznym w dużych nowych obiektach komercyjnych oraz wielofunkcyjnych,  a także w miastach i kampusach.

Decydenci w niektórych miastach powinni również rozważyć różne opcje ostatniej szansy, aby chronić najbardziej narażone osoby. W Indiach żartuje się, że powodem, dla którego bollywoodzkie filmy są tak długie, jest to, że filmowcy chcą dać ludziom szansę spędzenia czterech godzin w klimatyzowanym kinie. Jednak, jak pokazała niszczycielska fala upałów tej wiosny, wartość chłodnych pomieszczeń nie jest żartem.

Miasta położone na obszarach narażonych na ekstremalne upały będą musiały zainwestować w szereg przestrzeni publicznych dostępnych dla osób najbardziej narażonych, gdy upał i wilgotność przekroczą próg przeżywalności. Mogą to być kina, centra handlowe, szkoły, miejsca kultu religijnego, baseny, parki, węzły komunikacyjne lub specjalne centra chłodzenia. Zapasowe źródła energii, woda pitna, środki medyczne, materiały edukacyjne na temat zdrowia w wysokiej temperaturze oraz przeszkolony personel sprawią, że miejsca te będą jeszcze bardziej przydatne w sytuacjach kryzysowych.

Ekstremalne upały to prawdopodobnie największy problem dotyczący sprawiedliwości klimatycznej, z jakim mamy do czynienia. Spośród 1,7 miliarda mieszkańców miast, którzy są obecnie narażeni na ekstremalne upały, większość żyje w szybko rozwijających się miastach w krajach ubogich, a większość z nich nie ma dostępu do klimatyzowanych budynków i samochodów, które mieszkańcy krajów o rozwiniętej gospodarce uważają za oczywiste. Rozwiązanie problemu tych nierówności powinno być najważniejszym globalnym priorytetem. Koalicja Cool Coalition rozpoczyna swoją działalność w Indiach, gdzie rząd opracował już pierwszy na świecie krajowy plan działania na rzecz chłodzenia, a przywódcy państw i miast są głęboko zaangażowani w walkę z zagrożeniem ekstremalnymi upałami.

Należy jednak zrobić więcej. Uruchomienie wartego 10 miliardów dolarów Globalnego Sojuszu Energetycznego na rzecz Ludzi i Planety pokazało, że społeczność międzynarodowa nadal jest w stanie zmobilizować się do podjęcia znaczących wysiłków w celu złagodzenia zmian klimatycznych i dostosowania się do nich. Wykorzystanie odnawialnych źródeł energii i poprawa dostępu do czystej energii to nadal istotne cele. Jednak pilnymi priorytetami stały się również budowanie odporności na upały oraz wdrażanie zrównoważonych rozwiązań w zakresie chłodzenia. Musimy już teraz podjąć kroki, aby pomóc naszym najgorętszym miastom w ochłodzeniu się.

Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer