ADDIS ABABA – Długoterminowy dobrobyt nasz oraz przyszłych pokoleń jest zagrożony, ponieważ utrata różnorodności biologicznej i upadek krytycznych ekosystemów nie tylko zagrażają naszemu środowisku, ale także zwiększają ryzyko dla gospodarki, zdrowia publicznego, bezpieczeństwa narodowego i globalnej stabilności. Podczas konferencji ONZ na temat bioróżnorodności w 2024 r., odbywającej się obecnie w Cali w Kolumbii, przywódcy muszą wreszcie stawić czoła temu kryzysowi z odpowiednim poziomem politycznego zaangażowania i finansowania.
Bioróżnorodność jest często rozumiana w kategoriach różnorodności życia na Ziemi - liczby gatunków roślin, zwierząt i mikroorganizmów. Jej znaczenie jest nie do przecenienia. Różnorodność biologiczna leży u podstaw usług ekosystemowych, które podtrzymują ludzkie życie, takich jak oczyszczanie wody, kontrola powodzi i regulacja klimatu. Gwałtowny spadek liczby gatunków i ekosystemów - milion gatunków roślin i zwierząt znajduje się na skraju wyginięcia - stanowi zatem zagrożenie egzystencjalne.
Jeśli nie zostaną podjęte żadne działania, utrata różnorodności biologicznej przyspieszy zmiany klimatu i spotęguje ich konsekwencje, przyczyniając się do większej liczby klęsk żywiołowych i wstrząsów rynkowych. Spowoduje to również, że nasze systemy rolnicze będą coraz bardziej podatne na zagrożenia - od szkodników i patogenów po ekstremalne warunki pogodowe - oraz uszczupli zasoby ryb w oceanach. Wpłynie to zarówno na cenę, jak i dostępność żywności, powodując niedobory na Globalnym Południu i potęgując brak bezpieczeństwa w i tak już niestabilnych społeczeństwach.
Tendencje te sprawią, że coraz większa liczba ludzi nie będzie miała innego wyboru, jak tylko opuścić swoje domy w poszukiwaniu lepszych warunków życia. Według Institute for Economics and Peace, klęski żywiołowe i inne zagrożenia ekologiczne mogą spowodować przesiedlenie nawet 1,2 miliarda ludzi do 2050 roku. Ci „uchodźcy ekologiczni” mogą zdestabilizować kraje docelowe, nadwyrężyć stosunki międzynarodowe i podważyć ramy bezpieczeństwa. Wraz z kurczeniem się całkowitej powierzchni planety nadającej się do zamieszkania i z rosnącą konkurencją o zasoby, konflikty staną się niemal nieuniknione.
Utrata bioróżnorodności zagraża również zdrowiu publicznemu, które jest nierozerwalnie związane z otaczającymi nas ekosystemami. Wiele chorób - w tym nowo pojawiające się choroby zakaźne, takie jak ospa - można bezpośrednio powiązać ze zmianami w bioróżnorodności. Ponieważ niszczenie siedlisk zmusza dzikie zwierzęta do bliższego kontaktu z populacjami ludzkimi, wzrasta ryzyko chorób odzwierzęcych, takich jak COVID-19.
Aby zapobiec takiej przyszłości, wszystkie kraje muszą uznać utratę bioróżnorodności za kwestię bezpieczeństwa. Oznacza to włączenie kwestii bioróżnorodności do polityki obronnej i zagranicznej. Oznacza to również finansowanie reakcji - w tym inwestycji w praktyki chroniące ekosystemy i ambitne środki mające na celu zajęcie się podstawowymi przyczynami utraty różnorodności biologicznej, takimi jak niszczenie siedlisk i zmiany klimatu - jak w przypadku każdego innego kryzysu bezpieczeństwa.
As the US presidential election nears, stay informed with Project Syndicate - your go-to source of expert insight and in-depth analysis of the issues, forces, and trends shaping the vote. Subscribe now and save 30% on a new Digital subscription.
Subscribe Now
Szacuje się, że walka z kryzysem bioróżnorodności będzie wymagała dodatkowych 700 miliardów dolarów rocznie do 2030 roku. Na szczęście na konferencji ONZ w sprawie bioróżnorodności (COP15) w 2022 r. światowi przywódcy zgodzili się wypełnić tę lukę, wycofując lub zmieniając przeznaczenie szkodliwych dotacji o wartości 500 mld USD i pozyskując pozostałe 200 mld USD. Finansowanie z gospodarek rozwiniętych na rzecz ich rozwijających się odpowiedników ma osiągnąć co najmniej 20 miliardów dolarów rocznie do 2025 roku i co najmniej 30 miliardów dolarów rocznie do 2030 roku.
To może wydawać się dużo, ale to nic w porównaniu z kosztami bezczynności. Według prognoz od Environmental Change Institute na Uniwersytecie Oksfordzkim, wstrząsy dla światowej gospodarki spowodowane utratą różnorodności biologicznej i uszkodzeniem ekosystemów mogą kosztować nawet 5 bilionów dolarów w ciągu zaledwie pięciu lat. Światowe potrzeby w zakresie finansowania różnorodności biologicznej są również mniejsze niż obecne wydatki na obronność, które w 2022 r. wyniosły 2,24 bln USD. Ponieważ inwestowanie w przyrodę jest jedną z najbardziej opłacalnych długoterminowych strategii obronnych, powinno zostać przyjęte przez głównych światowych wydawców na obronę, począwszy od Stanów Zjednoczonych.
Jak w przypadku każdej dobrej strategii bezpieczeństwa, finansowanie musi być połączone ze współpracą międzynarodową. Konsekwencje utraty bioróżnorodności nie znają granic. Kraje muszą współpracować w celu ochrony krytycznych siedlisk, egzekwowania przepisów środowiskowych i promowania praktyk zrównoważonego rozwoju.
W związku z tym grupy wielostronne, takie jak Koalicja na Rzecz Przyrody i Ludzi (High Ambition Coalition for Nature and People), powinny nadal odgrywać wiodącą rolę w tworzeniu międzynarodowych porozumień i planów działania, które ustanawiają ochronę różnorodności biologicznej jako podstawę globalnego bezpieczeństwa. Decydenci polityczni muszą nadal koncentrować się na pracy nad osiągnięciem celu „30x30” w ramach różnorodności biologicznej, zachęcając i ułatwiając działania rządów w celu ochrony 30% lądów i oceanów do 2030 roku. Ponadto członkowie z globalnej Północy powinni zwiększyć wsparcie finansowe dla krajów globalnego Południa w celu wdrożenia niezbędnych oznaczeń, w szczególności poprzez wypełnienie zobowiązania do zapewnienia co najmniej 20 miliardów dolarów finansowania przyrody rocznie do 2025 roku.
Musimy także angażować i informować społeczeństwo. Kampanie edukacyjne, które wyjaśniają znaczenie ochrony różnorodności biologicznej, mogą wzmocnić pozycję jednostek i społeczności, aby opowiadały się za polityką chroniącą nasze zasoby naturalne, pomagając w ten sposób wygenerować niezbędną wolę polityczną.
Gdyby wrogie państwo zagroziło gospodarce, zdrowiu publicznemu, bezpieczeństwu narodowemu i globalnej stabilności, rzucilibyśmy wszystko, co mamy, aby się bronić. Tak samo powinno być w przypadku kryzysu bioróżnorodności.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
The World Trade Organization's precipitous decline into irrelevance should serve as a warning to the International Monetary Fund's shareholder governments, its management, and everyone who values multilateral economic cooperation. In a rapidly changing world, global institutions must reform or die.
propose incremental changes to keep developing and emerging economies on board and engaged.
The old Europe of the Cold War sought comfort in the past and confidence in the solitary US leadership that defined the era. Unfortunately, when it comes to its own security, Europe seemingly remains in a time warp, stuck somewhere before 1989.
laments that nostalgia for US leadership unites a continent that must define the decisive action needed now.
ADDIS ABABA – Długoterminowy dobrobyt nasz oraz przyszłych pokoleń jest zagrożony, ponieważ utrata różnorodności biologicznej i upadek krytycznych ekosystemów nie tylko zagrażają naszemu środowisku, ale także zwiększają ryzyko dla gospodarki, zdrowia publicznego, bezpieczeństwa narodowego i globalnej stabilności. Podczas konferencji ONZ na temat bioróżnorodności w 2024 r., odbywającej się obecnie w Cali w Kolumbii, przywódcy muszą wreszcie stawić czoła temu kryzysowi z odpowiednim poziomem politycznego zaangażowania i finansowania.
Bioróżnorodność jest często rozumiana w kategoriach różnorodności życia na Ziemi - liczby gatunków roślin, zwierząt i mikroorganizmów. Jej znaczenie jest nie do przecenienia. Różnorodność biologiczna leży u podstaw usług ekosystemowych, które podtrzymują ludzkie życie, takich jak oczyszczanie wody, kontrola powodzi i regulacja klimatu. Gwałtowny spadek liczby gatunków i ekosystemów - milion gatunków roślin i zwierząt znajduje się na skraju wyginięcia - stanowi zatem zagrożenie egzystencjalne.
Jeśli nie zostaną podjęte żadne działania, utrata różnorodności biologicznej przyspieszy zmiany klimatu i spotęguje ich konsekwencje, przyczyniając się do większej liczby klęsk żywiołowych i wstrząsów rynkowych. Spowoduje to również, że nasze systemy rolnicze będą coraz bardziej podatne na zagrożenia - od szkodników i patogenów po ekstremalne warunki pogodowe - oraz uszczupli zasoby ryb w oceanach. Wpłynie to zarówno na cenę, jak i dostępność żywności, powodując niedobory na Globalnym Południu i potęgując brak bezpieczeństwa w i tak już niestabilnych społeczeństwach.
Tendencje te sprawią, że coraz większa liczba ludzi nie będzie miała innego wyboru, jak tylko opuścić swoje domy w poszukiwaniu lepszych warunków życia. Według Institute for Economics and Peace, klęski żywiołowe i inne zagrożenia ekologiczne mogą spowodować przesiedlenie nawet 1,2 miliarda ludzi do 2050 roku. Ci „uchodźcy ekologiczni” mogą zdestabilizować kraje docelowe, nadwyrężyć stosunki międzynarodowe i podważyć ramy bezpieczeństwa. Wraz z kurczeniem się całkowitej powierzchni planety nadającej się do zamieszkania i z rosnącą konkurencją o zasoby, konflikty staną się niemal nieuniknione.
Utrata bioróżnorodności zagraża również zdrowiu publicznemu, które jest nierozerwalnie związane z otaczającymi nas ekosystemami. Wiele chorób - w tym nowo pojawiające się choroby zakaźne, takie jak ospa - można bezpośrednio powiązać ze zmianami w bioróżnorodności. Ponieważ niszczenie siedlisk zmusza dzikie zwierzęta do bliższego kontaktu z populacjami ludzkimi, wzrasta ryzyko chorób odzwierzęcych, takich jak COVID-19.
Aby zapobiec takiej przyszłości, wszystkie kraje muszą uznać utratę bioróżnorodności za kwestię bezpieczeństwa. Oznacza to włączenie kwestii bioróżnorodności do polityki obronnej i zagranicznej. Oznacza to również finansowanie reakcji - w tym inwestycji w praktyki chroniące ekosystemy i ambitne środki mające na celu zajęcie się podstawowymi przyczynami utraty różnorodności biologicznej, takimi jak niszczenie siedlisk i zmiany klimatu - jak w przypadku każdego innego kryzysu bezpieczeństwa.
Go beyond the headlines with PS - and save 30%
As the US presidential election nears, stay informed with Project Syndicate - your go-to source of expert insight and in-depth analysis of the issues, forces, and trends shaping the vote. Subscribe now and save 30% on a new Digital subscription.
Subscribe Now
Szacuje się, że walka z kryzysem bioróżnorodności będzie wymagała dodatkowych 700 miliardów dolarów rocznie do 2030 roku. Na szczęście na konferencji ONZ w sprawie bioróżnorodności (COP15) w 2022 r. światowi przywódcy zgodzili się wypełnić tę lukę, wycofując lub zmieniając przeznaczenie szkodliwych dotacji o wartości 500 mld USD i pozyskując pozostałe 200 mld USD. Finansowanie z gospodarek rozwiniętych na rzecz ich rozwijających się odpowiedników ma osiągnąć co najmniej 20 miliardów dolarów rocznie do 2025 roku i co najmniej 30 miliardów dolarów rocznie do 2030 roku.
To może wydawać się dużo, ale to nic w porównaniu z kosztami bezczynności. Według prognoz od Environmental Change Institute na Uniwersytecie Oksfordzkim, wstrząsy dla światowej gospodarki spowodowane utratą różnorodności biologicznej i uszkodzeniem ekosystemów mogą kosztować nawet 5 bilionów dolarów w ciągu zaledwie pięciu lat. Światowe potrzeby w zakresie finansowania różnorodności biologicznej są również mniejsze niż obecne wydatki na obronność, które w 2022 r. wyniosły 2,24 bln USD. Ponieważ inwestowanie w przyrodę jest jedną z najbardziej opłacalnych długoterminowych strategii obronnych, powinno zostać przyjęte przez głównych światowych wydawców na obronę, począwszy od Stanów Zjednoczonych.
Jak w przypadku każdej dobrej strategii bezpieczeństwa, finansowanie musi być połączone ze współpracą międzynarodową. Konsekwencje utraty bioróżnorodności nie znają granic. Kraje muszą współpracować w celu ochrony krytycznych siedlisk, egzekwowania przepisów środowiskowych i promowania praktyk zrównoważonego rozwoju.
W związku z tym grupy wielostronne, takie jak Koalicja na Rzecz Przyrody i Ludzi (High Ambition Coalition for Nature and People), powinny nadal odgrywać wiodącą rolę w tworzeniu międzynarodowych porozumień i planów działania, które ustanawiają ochronę różnorodności biologicznej jako podstawę globalnego bezpieczeństwa. Decydenci polityczni muszą nadal koncentrować się na pracy nad osiągnięciem celu „30x30” w ramach różnorodności biologicznej, zachęcając i ułatwiając działania rządów w celu ochrony 30% lądów i oceanów do 2030 roku. Ponadto członkowie z globalnej Północy powinni zwiększyć wsparcie finansowe dla krajów globalnego Południa w celu wdrożenia niezbędnych oznaczeń, w szczególności poprzez wypełnienie zobowiązania do zapewnienia co najmniej 20 miliardów dolarów finansowania przyrody rocznie do 2025 roku.
Musimy także angażować i informować społeczeństwo. Kampanie edukacyjne, które wyjaśniają znaczenie ochrony różnorodności biologicznej, mogą wzmocnić pozycję jednostek i społeczności, aby opowiadały się za polityką chroniącą nasze zasoby naturalne, pomagając w ten sposób wygenerować niezbędną wolę polityczną.
Gdyby wrogie państwo zagroziło gospodarce, zdrowiu publicznemu, bezpieczeństwu narodowemu i globalnej stabilności, rzucilibyśmy wszystko, co mamy, aby się bronić. Tak samo powinno być w przypadku kryzysu bioróżnorodności.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer