BOSTON/ERFURT/BRUKSELA - W miarę jak zachodnie rządy stają przed coraz pilniejszym zadaniem przyspieszenia przejścia na gospodarkę niskoemisyjną, wahadło odchodzi od silnego polegania na rynkach w celu napędzania innowacji w kierunku interwencji państwa. Obawiając się dominacji Chin w łańcuchach dostaw czystych technologii i dostrzegając potencjał tworzenia miejsc pracy, Stany Zjednoczone wprowadziły szeroki zakres polityk przemysłowych, które wspierają rozwój i wdrażanie ekologicznych rozwiązań.
Dla przykładu, amerykańska ustawa o redukcji inflacji otwarcie zachęca do reshoringu, oferując hojne wsparcie rządowe w kraju dla firm budujących zdolności w zakresie ekologicznej produkcji. Podążając za tym przykładem, ustawa Unii Europejskiej Net-Zero Industry Act wprowadza krajowy cel w zakresie produkcji czystych technologii, oznaczając zmianę paradygmatu w podejściu Europy do zarządzania gospodarczego.
Jednak osiągnięcie właściwej równowagi między sektorem publicznym i prywatnym będzie miało kluczowe znaczenie dla zarządzania transformacją w kierunku czystej energii w sposób efektywny i na czas oraz dla uniknięcia sprzeciwu wobec celów klimatycznych.
Rynki energii w ich obecnej formie wyraźnie nie zdołały przyspieszyć wdrażania zielonych technologii na wystarczającą skalę i w odpowiednim tempie. W przypadku braku reform lub dodatkowych decyzji, będą one nadal promować najtańszą dostępną energię, co do niedawna oznaczało w większości miejsc paliwa kopalne. Biorąc to pod uwagę, nie jest zaskakujące, że rządy powracają do polityki przemysłowej - która okazała się skuteczna w przeszłości - w celu pobudzenia inwestycji w czyste technologie. Co więcej, ogromna ilość nowej infrastruktury wymaganej do wytwarzania, magazynowania i dystrybucji czystej energii może zmusić państwo do wdrożenia lepszych procesów wydawania pozwoleń i przyjęcia bardziej proaktywnej roli w planowaniu.
Jednak interwencja rządu w transformację w kierunku czystej energii niesie ze sobą również ryzyko. Wybieranie zwycięzców w zielonych technologiach lub projektach może prowadzić do decyzji inwestycyjnych, które są kosztowne lub ekonomicznie nieefektywne - wyniki, które częściowo napędzały prorynkowe reformy sektora energetycznego w ostatnich dziesięcioleciach.
Co więcej, ryzyko zawłaszczenia przez państwo - poważny problem związany z przemysłem paliw kopalnych - istnieje również w dziedzinie odnawialnych źródeł energii. Wszechobecny lobbing w połączeniu z brakiem odpowiedzialności i przejrzystości może skutkować nieoptymalną alokacją zasobów. Poprzez zieloną politykę przemysłową, rządy zasadniczo stwarzają możliwości poszukiwania wynajmu, które są bardziej widoczne w systemach o niskiej jakości instytucjonalnej (wskazanej przez skuteczność rządu, bezpieczeństwo prawne, jakość biurokracji, korupcję, otoczenie regulacyjne i inne powiązane środki).
Pojawia się również widmo "nacjonalistycznych" ustaw klimatycznych fragmentujących globalne łańcuchy dostaw czystych technologii. To właśnie spontaniczny i nieskoordynowany międzynarodowy podział pracy między Stanami Zjednoczonymi (innowacje), Europą (dotacje i granty na instalację) i Chinami (wydajność produkcji dzięki ekonomii skali) szybko obniżył cenę paneli słonecznych i doprowadził do ich globalnego wdrożenia. Reshoring może zatem spowolnić tempo transformacji energetycznej na całym świecie.
Osiągnięcie właściwej równowagi między interwencją publiczną a poleganiem na siłach rynkowych ma kluczowe znaczenie dla dalszych postępów. Aby zapewnić, że państwo i rynek są partnerami w opracowywaniu i wdrażaniu ekologicznych rozwiązań, decydenci muszą podjąć trzy kroki. Po pierwsze, rządy powinny skupić się na stymulowaniu przełomowych innowacji w zakresie dekarbonizacji. Oznacza to zapewnienie publicznego finansowania podstawowych badań i tworzenie silniejszych zachęt do innowacji na poziomie firm poprzez ustalanie cen emisji dwutlenku węgla, ulgi podatkowe i przepisy środowiskowe. Państwo powinno również wspierać pilotaż, demonstrację i wczesne wdrażanie nowych czystych technologii, aby zademonstrować wydajność techniczną i obniżyć koszty do poziomu konkurencyjności z paliwami kopalnymi.
Po drugie, państwo ma do odegrania ważną rolę w stymulowaniu i kierowaniu prywatnymi inwestycjami na dużą skalę w zielone rozwiązania poprzez szereg interwencji politycznych, w tym standardy czystej energii, zachęty podatkowe specyficzne dla technologii, zamówienia publiczne kierowane przez rząd i ceny emisji dwutlenku węgla. Jednocześnie wsparcie publiczne ma kluczowe znaczenie dla obniżenia kosztów kapitału dla projektów związanych z czystą energią, zapewnienia ich akceptacji społecznej i zapewnienia tak zwanych "inwestycji wspomagających", które są warunkiem wstępnym udziału sektora prywatnego. Bezpośrednie zaangażowanie publiczne w rozwój, własność lub obsługę dojrzałych technologii (takich jak przesył energii elektrycznej) może być również odpowiednie w niektórych przypadkach, aby przyspieszyć rozwój i obniżyć koszty.
Poza tym, rządy projektują rynki, a także leżące u ich podstaw ramy instytucjonalne, co oznacza, że państwo musi planować systemy energetyczne w taki sposób, aby pomagały one tworzyć warunki potrzebne do osiągnięcia celów klimatycznych. Ambitne i niezawodne ścieżki do zerowej emisji netto powinny być połączone z elastycznymi regulacjami rynku energii, mającymi na celu stworzenie skutecznych zachęt do mobilizacji kapitału prywatnego i wdrażania technologii czystej energii na dużą skalę.
Przejście od paliw kopalnych do energii o zerowej emisji dwutlenku węgla jest równoznaczne z rewolucją przemysłową, choć pod presją terminu. Nie tylko czas ucieka, ale decyzje polityczne będą musiały być podejmowane w kontekście niestabilnych globalnych rynków energii, utrzymujących się obaw opinii publicznej dotyczących niektórych zielonych technologii i nasilających się napięć geopolitycznych, zwłaszcza między Chinami a Zachodem.
Biorąc pod uwagę tę niepewność, decydenci polityczni muszą być skłonni do podejmowania ryzyka w tworzeniu zachęt do innowacji w zakresie czystych technologii, w promowaniu inwestycji w rozwój i wdrażanie tych technologii oraz w projektowaniu rynków energii. Powinni jednak również pamiętać, że państwo i rynek muszą być partnerami, a zielona transformacja nieuchronnie - i w coraz większym stopniu - stworzy złożone kompromisy, którymi należy ostrożnie nawigować; w przeciwnym razie przyszłość czystej energii pozostanie poza zasięgiem.
Powyższy komentarz został również podpisany przez Bruce'a Phillipsa, starszego doradcę w NorthBridge Group.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer
BOSTON/ERFURT/BRUKSELA - W miarę jak zachodnie rządy stają przed coraz pilniejszym zadaniem przyspieszenia przejścia na gospodarkę niskoemisyjną, wahadło odchodzi od silnego polegania na rynkach w celu napędzania innowacji w kierunku interwencji państwa. Obawiając się dominacji Chin w łańcuchach dostaw czystych technologii i dostrzegając potencjał tworzenia miejsc pracy, Stany Zjednoczone wprowadziły szeroki zakres polityk przemysłowych, które wspierają rozwój i wdrażanie ekologicznych rozwiązań.
Dla przykładu, amerykańska ustawa o redukcji inflacji otwarcie zachęca do reshoringu, oferując hojne wsparcie rządowe w kraju dla firm budujących zdolności w zakresie ekologicznej produkcji. Podążając za tym przykładem, ustawa Unii Europejskiej Net-Zero Industry Act wprowadza krajowy cel w zakresie produkcji czystych technologii, oznaczając zmianę paradygmatu w podejściu Europy do zarządzania gospodarczego.
Jednak osiągnięcie właściwej równowagi między sektorem publicznym i prywatnym będzie miało kluczowe znaczenie dla zarządzania transformacją w kierunku czystej energii w sposób efektywny i na czas oraz dla uniknięcia sprzeciwu wobec celów klimatycznych.
Rynki energii w ich obecnej formie wyraźnie nie zdołały przyspieszyć wdrażania zielonych technologii na wystarczającą skalę i w odpowiednim tempie. W przypadku braku reform lub dodatkowych decyzji, będą one nadal promować najtańszą dostępną energię, co do niedawna oznaczało w większości miejsc paliwa kopalne. Biorąc to pod uwagę, nie jest zaskakujące, że rządy powracają do polityki przemysłowej - która okazała się skuteczna w przeszłości - w celu pobudzenia inwestycji w czyste technologie. Co więcej, ogromna ilość nowej infrastruktury wymaganej do wytwarzania, magazynowania i dystrybucji czystej energii może zmusić państwo do wdrożenia lepszych procesów wydawania pozwoleń i przyjęcia bardziej proaktywnej roli w planowaniu.
Jednak interwencja rządu w transformację w kierunku czystej energii niesie ze sobą również ryzyko. Wybieranie zwycięzców w zielonych technologiach lub projektach może prowadzić do decyzji inwestycyjnych, które są kosztowne lub ekonomicznie nieefektywne - wyniki, które częściowo napędzały prorynkowe reformy sektora energetycznego w ostatnich dziesięcioleciach.
Co więcej, ryzyko zawłaszczenia przez państwo - poważny problem związany z przemysłem paliw kopalnych - istnieje również w dziedzinie odnawialnych źródeł energii. Wszechobecny lobbing w połączeniu z brakiem odpowiedzialności i przejrzystości może skutkować nieoptymalną alokacją zasobów. Poprzez zieloną politykę przemysłową, rządy zasadniczo stwarzają możliwości poszukiwania wynajmu, które są bardziej widoczne w systemach o niskiej jakości instytucjonalnej (wskazanej przez skuteczność rządu, bezpieczeństwo prawne, jakość biurokracji, korupcję, otoczenie regulacyjne i inne powiązane środki).
BLACK FRIDAY SALE: Subscribe for as little as $34.99
Subscribe now to gain access to insights and analyses from the world’s leading thinkers – starting at just $34.99 for your first year.
Subscribe Now
Pojawia się również widmo "nacjonalistycznych" ustaw klimatycznych fragmentujących globalne łańcuchy dostaw czystych technologii. To właśnie spontaniczny i nieskoordynowany międzynarodowy podział pracy między Stanami Zjednoczonymi (innowacje), Europą (dotacje i granty na instalację) i Chinami (wydajność produkcji dzięki ekonomii skali) szybko obniżył cenę paneli słonecznych i doprowadził do ich globalnego wdrożenia. Reshoring może zatem spowolnić tempo transformacji energetycznej na całym świecie.
Osiągnięcie właściwej równowagi między interwencją publiczną a poleganiem na siłach rynkowych ma kluczowe znaczenie dla dalszych postępów. Aby zapewnić, że państwo i rynek są partnerami w opracowywaniu i wdrażaniu ekologicznych rozwiązań, decydenci muszą podjąć trzy kroki. Po pierwsze, rządy powinny skupić się na stymulowaniu przełomowych innowacji w zakresie dekarbonizacji. Oznacza to zapewnienie publicznego finansowania podstawowych badań i tworzenie silniejszych zachęt do innowacji na poziomie firm poprzez ustalanie cen emisji dwutlenku węgla, ulgi podatkowe i przepisy środowiskowe. Państwo powinno również wspierać pilotaż, demonstrację i wczesne wdrażanie nowych czystych technologii, aby zademonstrować wydajność techniczną i obniżyć koszty do poziomu konkurencyjności z paliwami kopalnymi.
Po drugie, państwo ma do odegrania ważną rolę w stymulowaniu i kierowaniu prywatnymi inwestycjami na dużą skalę w zielone rozwiązania poprzez szereg interwencji politycznych, w tym standardy czystej energii, zachęty podatkowe specyficzne dla technologii, zamówienia publiczne kierowane przez rząd i ceny emisji dwutlenku węgla. Jednocześnie wsparcie publiczne ma kluczowe znaczenie dla obniżenia kosztów kapitału dla projektów związanych z czystą energią, zapewnienia ich akceptacji społecznej i zapewnienia tak zwanych "inwestycji wspomagających", które są warunkiem wstępnym udziału sektora prywatnego. Bezpośrednie zaangażowanie publiczne w rozwój, własność lub obsługę dojrzałych technologii (takich jak przesył energii elektrycznej) może być również odpowiednie w niektórych przypadkach, aby przyspieszyć rozwój i obniżyć koszty.
Poza tym, rządy projektują rynki, a także leżące u ich podstaw ramy instytucjonalne, co oznacza, że państwo musi planować systemy energetyczne w taki sposób, aby pomagały one tworzyć warunki potrzebne do osiągnięcia celów klimatycznych. Ambitne i niezawodne ścieżki do zerowej emisji netto powinny być połączone z elastycznymi regulacjami rynku energii, mającymi na celu stworzenie skutecznych zachęt do mobilizacji kapitału prywatnego i wdrażania technologii czystej energii na dużą skalę.
Przejście od paliw kopalnych do energii o zerowej emisji dwutlenku węgla jest równoznaczne z rewolucją przemysłową, choć pod presją terminu. Nie tylko czas ucieka, ale decyzje polityczne będą musiały być podejmowane w kontekście niestabilnych globalnych rynków energii, utrzymujących się obaw opinii publicznej dotyczących niektórych zielonych technologii i nasilających się napięć geopolitycznych, zwłaszcza między Chinami a Zachodem.
Biorąc pod uwagę tę niepewność, decydenci polityczni muszą być skłonni do podejmowania ryzyka w tworzeniu zachęt do innowacji w zakresie czystych technologii, w promowaniu inwestycji w rozwój i wdrażanie tych technologii oraz w projektowaniu rynków energii. Powinni jednak również pamiętać, że państwo i rynek muszą być partnerami, a zielona transformacja nieuchronnie - i w coraz większym stopniu - stworzy złożone kompromisy, którymi należy ostrożnie nawigować; w przeciwnym razie przyszłość czystej energii pozostanie poza zasięgiem.
Powyższy komentarz został również podpisany przez Bruce'a Phillipsa, starszego doradcę w NorthBridge Group.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer