NOWY JORK – Podczas Zgromadzenia Ogólnego ONZ we wrześniu tego roku prezydent Chin Xi Jinping ogłosił, że Chiny dążą do osiągnięcia neutralności węglowej do 2060 r. Biorąc pod uwagę, że Chiny są największym źródłem globalnej emisji dwutlenku węgla na świecie w ostatnich latach - odpowiadająonezaokoło 30% - dekarbonizacja w tym kraju mogłaby znacznie przyczynić się do globalnych wysiłków na rzecz łagodzenia zmian klimatycznych.
Chiny będą oczywiście musiały zrównoważyć swoją gospodarkę. Oznacza to między innymi przejście z produkcji do usług, z działalności kapitałochłonnej na innowacyjną, z eksportu na popyt krajowy oraz z inwestycji na konsumpcję. Wszystkie te zmiany wzajemnie się wzmacniają, więc realizacja jednej ułatwia postęp innym.
Co więcej, przywrócenie równowagi przyczyni się również do przejścia Chin z energochłonnych na lekkie. Na przykład, jeśli kapitał i siła robocza przejdą od produkcji stali, cementu i dóbr przemysłowych do zapewnienia edukacji, opieki zdrowotnej i możliwości spędzania wolnego czasu, gospodarka powinna stopniowo zużywać mniej energii na każdą wyprodukowaną jednostkę PKB.
Oceniając perspektywy Chin jeśli chodzi o osiągnięcie celu prezydenta Xi w zakresie neutralności węglowej, należy najpierw rozważyć, jak duża stanie się ich gospodarka. S&P Global Ratings oczekuje, że PKB Chin będzie rosnąć w średnim rocznym tempie 3,6% w ciągu następnych dwóch dekad. Może się to wydawać niskie, biorąc pod uwagę osiągnięcia od 1990 r., ale nasza prognoza opiera się na ostrożnych założeniach dotyczących strony podażowej gospodarki, przy spowolnieniu wynikającym z kurczącej się siły roboczej, niższych inwestycji i słabszego wzrostu wydajności. Im bogatsza staje się gospodarka, tym wolniej rośnie.
Chiny są nietypowe wśród głównych gospodarek, ponieważ konsumpcja prywatna nadal stanowi niewielką część całkowitych wydatków. Stąd w naszych prognozach wzrostu zakładamy, że konsumpcja prywatna wzrośnie z mniej niż 40% do 55% całkowitych wydatków w 2040 r., przy podobnie spadających inwestycjach. W miarę jak konsumenci stają się bogatsi i ważniejsi dla gospodarki, popyt na usługi rośnie w stosunku do popytu na towary. W naszych prognozach widzimy, że produkcja chińskiego sektora usług (w ujęciu realnym) wzrośnie o 5,2% w ujęciu rocznym, również w ciągu najbliższych dwóch dekad, prawie dwukrotnie więcej niż w przemyśle (2,7%).
Ta zmiana w popycie końcowym przejdzie przez krajowy łańcuch dostaw. Na przykład, jeśli Chiny inwestują mniej w infrastrukturę fizyczną, taką jak drogi i lotniska, będą potrzebować mniej stali, a tym samym mniej węgla. Gospodarka napędzana wydatkami konsumenckimi jest mniej emisyjna niż gospodarka nastawiona na przemysł ciężki i produkcję na eksport.
At a time when democracy is under threat, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided. Subscribe now and save $50 on a new subscription.
Subscribe Now
Zastosowaliśmy ten scenariusz równoważenia w Globalnym Zintegrowanym Modelu Energetycznym S&P Global Platts Analytics, aby zobaczyć, co może oznaczać dla wysiłków Chin, aby stać się neutralnymi pod względem emisji dwutlenku węgla do 2060 r. Model ten równoważy zużycie energii końcowej z dostępnymi dostawami paliw, podkreślając zużycie energii w różnych gałęziach przemysłu, a także na emisje CO2 ze spalania paliw kopalnych.
Rozważamy cztery scenariusze wykorzystania energii dla Chin. Pierwszy zakłada brak przywrócenia równowagi ekonomicznej i brak zmiany energochłonności. Drugi i trzeci porównują, w jaki sposób przywrócenie równowagi gospodarczej wpłynie na popyt na energię w najbardziej prawdopodobnym scenariuszu odniesienia, w którym utrzymują się obecne trendy w zakresie efektywności energetycznej i wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Czwarty rozważa przywrócenie równowagi gospodarczej wraz z trudniejszym „scenariuszem 2ºC”, który agresywnie ogranicza zużycie paliw wysokoemisyjnych zgodnie z porozumieniem paryskim.
Samo przywrócenie równowagi gospodarczej może obniżyć emisje CO2 w Chinach o dodatkowe 32% do 2040 r. (widoczne na wykresie 1). A jeśli Chiny będą dążyć do celu 2ºC, przyspieszając przejście na odnawialne źródła energii, nasz model wskazuje na jeszcze bardziej dramatyczny spadek emisji o 61%.
[Wykres 1]
Równoważenie obniża emisje bardziej bezpośrednio, zmniejszając ogólną energochłonność gospodarki o 20% do 2040 r. (w porównaniu ze scenariuszem bez przywrócenia równowagi). Ale możemy również ocenić wpływ przywrócenia równowagi przez pryzmat sektorów końcowych. Nawet przy założeniach modelowania bardzo niskoemisyjnego, dekarbonizacja sektorów przemysłowych zastosowań końcowych będzie wolniejsza, więc odejście od tych sektorów w kierunku konsumpcji i usług przyspiesza przejście.
Nasze scenariusze są wiarygodne, ale trudne. Udział konsumpcji w chińskiej gospodarce wzrósł o mniej niż pięć punktów procentowych w ciągu ostatniej dekady, więc będzie musiał rosnąć dwa razy szybciej, aby osiągnąć 55% udział do 2040 r.
Z perspektywy energii konieczne są znaczne wysiłki polityczne w celu zmniejszenia końcowego zużycia węgla w transporcie, wytwarzaniu energii i w innych sektorach. Mogłoby to przybrać formę dalszych ograniczeń lub nawet zakazu sprzedaży pojazdów spalinowych, wyższych celów w zakresie efektywności energetycznej, zachęt do modernizacji budynków oraz inwestycji w ogólnokrajową infrastrukturę wysyłania i dystrybucji energii elektrycznej. Nie modelujemy bezpośrednio wpływu paliw, takich jak wodór, ani potencjalnego wpływu technologii wychwytywania, utylizacji i przechowywania dwutlenku węgla. Obie mogą odegrać kluczową rolę do 2060 roku.
Więcej o szansach Chin na sukces dowiemy się na początku przyszłego roku, kiedy opublikują swój czternasty plan pięcioletni (na lata 2021-2025). Jeśli ich plan polityczny utoruje konsumentom drogę do zwiększenia wydatków w kierunku poziomów gospodarki zaawansowanej, osiągnięcie neutralności węglowej stanie się znacznie łatwiejsze. Mimo to Chiny będą musiały podjąć trudne decyzje dotyczące węgla, aby spełnić założenia naszego modelu 2ºC i wejść na mocno zrównoważoną ścieżkę.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer
Mark Mozur i Alan Struth z S&P Global Platts również przyczynili się do powstania tego artykułu.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
At the end of a year of domestic and international upheaval, Project Syndicate commentators share their favorite books from the past 12 months. Covering a wide array of genres and disciplines, this year’s picks provide fresh perspectives on the defining challenges of our time and how to confront them.
ask Project Syndicate contributors to select the books that resonated with them the most over the past year.
NOWY JORK – Podczas Zgromadzenia Ogólnego ONZ we wrześniu tego roku prezydent Chin Xi Jinping ogłosił, że Chiny dążą do osiągnięcia neutralności węglowej do 2060 r. Biorąc pod uwagę, że Chiny są największym źródłem globalnej emisji dwutlenku węgla na świecie w ostatnich latach - odpowiadająonezaokoło 30% - dekarbonizacja w tym kraju mogłaby znacznie przyczynić się do globalnych wysiłków na rzecz łagodzenia zmian klimatycznych.
Chiny będą oczywiście musiały zrównoważyć swoją gospodarkę. Oznacza to między innymi przejście z produkcji do usług, z działalności kapitałochłonnej na innowacyjną, z eksportu na popyt krajowy oraz z inwestycji na konsumpcję. Wszystkie te zmiany wzajemnie się wzmacniają, więc realizacja jednej ułatwia postęp innym.
Co więcej, przywrócenie równowagi przyczyni się również do przejścia Chin z energochłonnych na lekkie. Na przykład, jeśli kapitał i siła robocza przejdą od produkcji stali, cementu i dóbr przemysłowych do zapewnienia edukacji, opieki zdrowotnej i możliwości spędzania wolnego czasu, gospodarka powinna stopniowo zużywać mniej energii na każdą wyprodukowaną jednostkę PKB.
Oceniając perspektywy Chin jeśli chodzi o osiągnięcie celu prezydenta Xi w zakresie neutralności węglowej, należy najpierw rozważyć, jak duża stanie się ich gospodarka. S&P Global Ratings oczekuje, że PKB Chin będzie rosnąć w średnim rocznym tempie 3,6% w ciągu następnych dwóch dekad. Może się to wydawać niskie, biorąc pod uwagę osiągnięcia od 1990 r., ale nasza prognoza opiera się na ostrożnych założeniach dotyczących strony podażowej gospodarki, przy spowolnieniu wynikającym z kurczącej się siły roboczej, niższych inwestycji i słabszego wzrostu wydajności. Im bogatsza staje się gospodarka, tym wolniej rośnie.
Chiny są nietypowe wśród głównych gospodarek, ponieważ konsumpcja prywatna nadal stanowi niewielką część całkowitych wydatków. Stąd w naszych prognozach wzrostu zakładamy, że konsumpcja prywatna wzrośnie z mniej niż 40% do 55% całkowitych wydatków w 2040 r., przy podobnie spadających inwestycjach. W miarę jak konsumenci stają się bogatsi i ważniejsi dla gospodarki, popyt na usługi rośnie w stosunku do popytu na towary. W naszych prognozach widzimy, że produkcja chińskiego sektora usług (w ujęciu realnym) wzrośnie o 5,2% w ujęciu rocznym, również w ciągu najbliższych dwóch dekad, prawie dwukrotnie więcej niż w przemyśle (2,7%).
Ta zmiana w popycie końcowym przejdzie przez krajowy łańcuch dostaw. Na przykład, jeśli Chiny inwestują mniej w infrastrukturę fizyczną, taką jak drogi i lotniska, będą potrzebować mniej stali, a tym samym mniej węgla. Gospodarka napędzana wydatkami konsumenckimi jest mniej emisyjna niż gospodarka nastawiona na przemysł ciężki i produkcję na eksport.
HOLIDAY SALE: PS for less than $0.7 per week
At a time when democracy is under threat, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided. Subscribe now and save $50 on a new subscription.
Subscribe Now
Zastosowaliśmy ten scenariusz równoważenia w Globalnym Zintegrowanym Modelu Energetycznym S&P Global Platts Analytics, aby zobaczyć, co może oznaczać dla wysiłków Chin, aby stać się neutralnymi pod względem emisji dwutlenku węgla do 2060 r. Model ten równoważy zużycie energii końcowej z dostępnymi dostawami paliw, podkreślając zużycie energii w różnych gałęziach przemysłu, a także na emisje CO2 ze spalania paliw kopalnych.
Rozważamy cztery scenariusze wykorzystania energii dla Chin. Pierwszy zakłada brak przywrócenia równowagi ekonomicznej i brak zmiany energochłonności. Drugi i trzeci porównują, w jaki sposób przywrócenie równowagi gospodarczej wpłynie na popyt na energię w najbardziej prawdopodobnym scenariuszu odniesienia, w którym utrzymują się obecne trendy w zakresie efektywności energetycznej i wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Czwarty rozważa przywrócenie równowagi gospodarczej wraz z trudniejszym „scenariuszem 2ºC”, który agresywnie ogranicza zużycie paliw wysokoemisyjnych zgodnie z porozumieniem paryskim.
Samo przywrócenie równowagi gospodarczej może obniżyć emisje CO2 w Chinach o dodatkowe 32% do 2040 r. (widoczne na wykresie 1). A jeśli Chiny będą dążyć do celu 2ºC, przyspieszając przejście na odnawialne źródła energii, nasz model wskazuje na jeszcze bardziej dramatyczny spadek emisji o 61%.
[Wykres 1]
Równoważenie obniża emisje bardziej bezpośrednio, zmniejszając ogólną energochłonność gospodarki o 20% do 2040 r. (w porównaniu ze scenariuszem bez przywrócenia równowagi). Ale możemy również ocenić wpływ przywrócenia równowagi przez pryzmat sektorów końcowych. Nawet przy założeniach modelowania bardzo niskoemisyjnego, dekarbonizacja sektorów przemysłowych zastosowań końcowych będzie wolniejsza, więc odejście od tych sektorów w kierunku konsumpcji i usług przyspiesza przejście.
Nasze scenariusze są wiarygodne, ale trudne. Udział konsumpcji w chińskiej gospodarce wzrósł o mniej niż pięć punktów procentowych w ciągu ostatniej dekady, więc będzie musiał rosnąć dwa razy szybciej, aby osiągnąć 55% udział do 2040 r.
Z perspektywy energii konieczne są znaczne wysiłki polityczne w celu zmniejszenia końcowego zużycia węgla w transporcie, wytwarzaniu energii i w innych sektorach. Mogłoby to przybrać formę dalszych ograniczeń lub nawet zakazu sprzedaży pojazdów spalinowych, wyższych celów w zakresie efektywności energetycznej, zachęt do modernizacji budynków oraz inwestycji w ogólnokrajową infrastrukturę wysyłania i dystrybucji energii elektrycznej. Nie modelujemy bezpośrednio wpływu paliw, takich jak wodór, ani potencjalnego wpływu technologii wychwytywania, utylizacji i przechowywania dwutlenku węgla. Obie mogą odegrać kluczową rolę do 2060 roku.
Więcej o szansach Chin na sukces dowiemy się na początku przyszłego roku, kiedy opublikują swój czternasty plan pięcioletni (na lata 2021-2025). Jeśli ich plan polityczny utoruje konsumentom drogę do zwiększenia wydatków w kierunku poziomów gospodarki zaawansowanej, osiągnięcie neutralności węglowej stanie się znacznie łatwiejsze. Mimo to Chiny będą musiały podjąć trudne decyzje dotyczące węgla, aby spełnić założenia naszego modelu 2ºC i wejść na mocno zrównoważoną ścieżkę.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer
Mark Mozur i Alan Struth z S&P Global Platts również przyczynili się do powstania tego artykułu.