BONN – Een klein vliegtuig nadert om te landen. Maar er is geen vliegveld, geen landingsbaan of zelfs maar een piloot om het naar beneden te begeleiden. Dit is een onbemand luchtvaartuig dat terugkomt van zijn missie: niet het jagen op terroristen of het bespioneren van verre landen, maar het monitoren van populaties neushoorns en het zoeken naar tijgerstropers.
Deze drone is niet uitgerust met Rolls Royce turbovliegtuigmotoren of radar; in plaats daarvan heeft hij een Google Map interface, camera’s en simpele infraroodsensoren. En hij is niet duurder dan de gemiddelde laptop.
Zulke goedkope nieuwe technologieën veranderen het gezicht van de natuurbescherming, en voor het United Nations Environment Program (UNEP), dat de Convention on the Conservation of Migratory Species of Wild Animals overziet, konden deze nieuwe manieren van conservatie niet snel genoeg komen. Ze vullen de gaten in onze kennis over migratie over lange afstanden door soorten als schildpadden, haaien, olifanten en vogels. De gegevens die worden verzameld worden vervolgens gebruikt om op maat gesneden beschermingsstrategieën voor deze verschillende soorten te ontwikkelen.
Omdat soorten die over oceanen en continenten migreren over het algemeen de meest bedreigde zijn, als gevolg van de gevaren die zulke lange reizen meebrengen, profiteren ze van elke technologie die wetenschappers in staat stelt om meer over hun gedrag te leren. Zo stelt een ultralichte band die werkt als een geo-locator wetenschappers nu bijvoorbeeld in staat om kleine landvogels te volgen tijdens hun ongelooflijke reizen. Wetenschappers ontdekten onlangs dat de Grauwe franjepoot zijn migratie begint vanaf de Shetland Eilanden in Schotland, de Atlantische Oceaan oversteekt via IJsland en Groenland, naar het zuiden vliegt langs de oostkust van de Verenigde Staten naar de Caraïben en Mexico en zijn reis beëindigt voor de kust van Ecuador of Peru.
De International Cooperation for Animal Research Using Space (ICARUS) ontwikkelt een remote sensing platform dat om de aarde zal draaien, wat wetenschappers wereldwijd in staat zal stellen om kleine organismes te volgen en observaties en experimenten uit te voeren over grote gebieden. Als resultaat hiervan zullen wetenschappers binnenkort buitengewone migraties kunnen volgen en beter begrijpen, zoals die van de Onechte karetschildpad, die wordt uitgebroed in Australië, waar hij een paar jaar blijft voordat hij over de Stille Oceaan migreert naar Chili, Ecuador of Peru, om dertig jaar later terug te keren naar zijn geboorteplaats.
Nieuwe technologieën bewijzen ook onmisbaar te zijn voor het bestrijden van wildstroperij. Naast het gebruik van drones, worden natuurwachters nu uitgerust met warmte detecterende camera’s en militaire helikopters en kunnen ze olifanten- en neushoornstropers volgen, die naar verluid dezelfde soort technologieën gebruiken (zowel als automatische wapens) voor het volgen van hun prooi. Parkwachters gebruiken ook warmtezoekende bewegingsdetectoren en nachtzicht verrekijkers om illegale vogelvangers te betrappen (die kleine zangvogels vangen met het gebruik van mobiele telefoons die elektronische lokroepen uitzenden), en 4x4 voertuigen om de honderden kilometers aan hekken te controleren.
Bovendien hebben het Duitse Federale Ministerie van Natuurbescherming en het Wereld Natuur Fonds in samenwerking met de Johannes Gutenberg Universiteit in Mainz een manier ontwikkeld om de isotopen in ivoor te meten om op te sporen waar het vandaan komt. Dit zal douanebeambten en de politie in staat stellen om zich te verzekeren van de origine van inbeslaggenomen ivoor zodat ze de smokkellocaties kunnen aanwijzen.
Een ander belangrijk gebruik van technologie ligt in het verminderen van de frequentie van ‘mens-dier conflicten’; onbedoeld leed zoals het per ongeluk vangen van haaien, manta’s, zeeschildpadden, dolfijnen, walvissen in visnetten. Natuurbeschermers proberen al sinds lange tijd het zeeleven te beschermen op manieren die geen problemen creëren voor vissers. Recente testen hebben uitgewezen dat het beschijnen van netten onderwater met ultraviolet licht deze soorten afschrikt zonder de visvangst te treffen.
Andere vormen van mens-dier conflicten kunnen vermeden worden met simpele mobiele telefoon apps. De US Fish and Wildlife Service bijvoorbeeld gebruikt een GPS-tracking systeem om mensen op de binnenwateren van Florida te waarschuwen voor potentiele botsingen met zeekoeien. In West-Australië waarschuwt een app zwemmers nu als er haaien in de buurt zijn. Op dezelfde manier zou het beter in kaart brengen van migratieroutes en het gebruik van sensors ons meer kunnen leren over de bewegingen en leefgebieden van haaien en ons zo kunnen helpen ze uit de weg te gaan.
Alhoewel technologie alleen misschien niet alle zeldzame migrerende soorten zal kunnen beschermen, kan ze ons van cruciale kennis voorzien en helpen om belangrijke internationale wetten en regulering uit te voeren, zoals de Convention on Migratory Species en de Convention on International Trade in Endangered Species. Bovendien kan technologie ons begrip en de waardering van de fragiliteit van onze planeet vergroten en mensen en dieren in staat stellen om harmonieuzer naast elkaar te leven.
Vertaling Melle Trap
BONN – Een klein vliegtuig nadert om te landen. Maar er is geen vliegveld, geen landingsbaan of zelfs maar een piloot om het naar beneden te begeleiden. Dit is een onbemand luchtvaartuig dat terugkomt van zijn missie: niet het jagen op terroristen of het bespioneren van verre landen, maar het monitoren van populaties neushoorns en het zoeken naar tijgerstropers.
Deze drone is niet uitgerust met Rolls Royce turbovliegtuigmotoren of radar; in plaats daarvan heeft hij een Google Map interface, camera’s en simpele infraroodsensoren. En hij is niet duurder dan de gemiddelde laptop.
Zulke goedkope nieuwe technologieën veranderen het gezicht van de natuurbescherming, en voor het United Nations Environment Program (UNEP), dat de Convention on the Conservation of Migratory Species of Wild Animals overziet, konden deze nieuwe manieren van conservatie niet snel genoeg komen. Ze vullen de gaten in onze kennis over migratie over lange afstanden door soorten als schildpadden, haaien, olifanten en vogels. De gegevens die worden verzameld worden vervolgens gebruikt om op maat gesneden beschermingsstrategieën voor deze verschillende soorten te ontwikkelen.
Omdat soorten die over oceanen en continenten migreren over het algemeen de meest bedreigde zijn, als gevolg van de gevaren die zulke lange reizen meebrengen, profiteren ze van elke technologie die wetenschappers in staat stelt om meer over hun gedrag te leren. Zo stelt een ultralichte band die werkt als een geo-locator wetenschappers nu bijvoorbeeld in staat om kleine landvogels te volgen tijdens hun ongelooflijke reizen. Wetenschappers ontdekten onlangs dat de Grauwe franjepoot zijn migratie begint vanaf de Shetland Eilanden in Schotland, de Atlantische Oceaan oversteekt via IJsland en Groenland, naar het zuiden vliegt langs de oostkust van de Verenigde Staten naar de Caraïben en Mexico en zijn reis beëindigt voor de kust van Ecuador of Peru.
De International Cooperation for Animal Research Using Space (ICARUS) ontwikkelt een remote sensing platform dat om de aarde zal draaien, wat wetenschappers wereldwijd in staat zal stellen om kleine organismes te volgen en observaties en experimenten uit te voeren over grote gebieden. Als resultaat hiervan zullen wetenschappers binnenkort buitengewone migraties kunnen volgen en beter begrijpen, zoals die van de Onechte karetschildpad, die wordt uitgebroed in Australië, waar hij een paar jaar blijft voordat hij over de Stille Oceaan migreert naar Chili, Ecuador of Peru, om dertig jaar later terug te keren naar zijn geboorteplaats.
Nieuwe technologieën bewijzen ook onmisbaar te zijn voor het bestrijden van wildstroperij. Naast het gebruik van drones, worden natuurwachters nu uitgerust met warmte detecterende camera’s en militaire helikopters en kunnen ze olifanten- en neushoornstropers volgen, die naar verluid dezelfde soort technologieën gebruiken (zowel als automatische wapens) voor het volgen van hun prooi. Parkwachters gebruiken ook warmtezoekende bewegingsdetectoren en nachtzicht verrekijkers om illegale vogelvangers te betrappen (die kleine zangvogels vangen met het gebruik van mobiele telefoons die elektronische lokroepen uitzenden), en 4x4 voertuigen om de honderden kilometers aan hekken te controleren.
BLACK FRIDAY SALE: Subscribe for as little as $34.99
Subscribe now to gain access to insights and analyses from the world’s leading thinkers – starting at just $34.99 for your first year.
Subscribe Now
Bovendien hebben het Duitse Federale Ministerie van Natuurbescherming en het Wereld Natuur Fonds in samenwerking met de Johannes Gutenberg Universiteit in Mainz een manier ontwikkeld om de isotopen in ivoor te meten om op te sporen waar het vandaan komt. Dit zal douanebeambten en de politie in staat stellen om zich te verzekeren van de origine van inbeslaggenomen ivoor zodat ze de smokkellocaties kunnen aanwijzen.
Een ander belangrijk gebruik van technologie ligt in het verminderen van de frequentie van ‘mens-dier conflicten’; onbedoeld leed zoals het per ongeluk vangen van haaien, manta’s, zeeschildpadden, dolfijnen, walvissen in visnetten. Natuurbeschermers proberen al sinds lange tijd het zeeleven te beschermen op manieren die geen problemen creëren voor vissers. Recente testen hebben uitgewezen dat het beschijnen van netten onderwater met ultraviolet licht deze soorten afschrikt zonder de visvangst te treffen.
Andere vormen van mens-dier conflicten kunnen vermeden worden met simpele mobiele telefoon apps. De US Fish and Wildlife Service bijvoorbeeld gebruikt een GPS-tracking systeem om mensen op de binnenwateren van Florida te waarschuwen voor potentiele botsingen met zeekoeien. In West-Australië waarschuwt een app zwemmers nu als er haaien in de buurt zijn. Op dezelfde manier zou het beter in kaart brengen van migratieroutes en het gebruik van sensors ons meer kunnen leren over de bewegingen en leefgebieden van haaien en ons zo kunnen helpen ze uit de weg te gaan.
Alhoewel technologie alleen misschien niet alle zeldzame migrerende soorten zal kunnen beschermen, kan ze ons van cruciale kennis voorzien en helpen om belangrijke internationale wetten en regulering uit te voeren, zoals de Convention on Migratory Species en de Convention on International Trade in Endangered Species. Bovendien kan technologie ons begrip en de waardering van de fragiliteit van onze planeet vergroten en mensen en dieren in staat stellen om harmonieuzer naast elkaar te leven.
Vertaling Melle Trap