LONDEN – De meest angstaanjagende periodes in de geschiedenis zijn vaak interregnums geweest – tussen de dood van de ene koning en de komst van de volgende. Wanorde, oorlog en zelfs ziekten kunnen het vacuüm binnenstromen als, zoals Antonio Gramsci het in zijn Prison Notebooks omschreef, “het oude sterft en het nieuwe nog niet geboren kan worden.” De ontwrichting en verwarring van 2016 kunnen niet in de schaduw staan van de onrust tijdens de periode van het interbellum, toen Gramsci dit schreef, maar zijn beslist symptomen van een nieuw interregnum.
LONDEN – De meest angstaanjagende periodes in de geschiedenis zijn vaak interregnums geweest – tussen de dood van de ene koning en de komst van de volgende. Wanorde, oorlog en zelfs ziekten kunnen het vacuüm binnenstromen als, zoals Antonio Gramsci het in zijn Prison Notebooks omschreef, “het oude sterft en het nieuwe nog niet geboren kan worden.” De ontwrichting en verwarring van 2016 kunnen niet in de schaduw staan van de onrust tijdens de periode van het interbellum, toen Gramsci dit schreef, maar zijn beslist symptomen van een nieuw interregnum.