CAMBRIDGE – In 1831, toen Charles Darwin aan boord ging van The Beagle voor zijn vijf jaar durende expeditie, werd voor het navigeren gebruik gemaakt van chronometers, die de exacte tijd weergaven op een referentielocatie (meestal de thuishaven). Als die tijd werd vergeleken met de lokale zonnetijd, kon de plaatselijke lengtegraad worden vastgesteld. Om precisie te garanderen – de golfslag beïnvloedde het bijhouden van de tijd – had een schip op z'n minst drie chronometers nodig. The Beagle had er 22.
CAMBRIDGE – In 1831, toen Charles Darwin aan boord ging van The Beagle voor zijn vijf jaar durende expeditie, werd voor het navigeren gebruik gemaakt van chronometers, die de exacte tijd weergaven op een referentielocatie (meestal de thuishaven). Als die tijd werd vergeleken met de lokale zonnetijd, kon de plaatselijke lengtegraad worden vastgesteld. Om precisie te garanderen – de golfslag beïnvloedde het bijhouden van de tijd – had een schip op z'n minst drie chronometers nodig. The Beagle had er 22.