LOS ANGELES/KIGALI – Elk jaar krijgen in het Rwandese Volcanoes National Park ongeveer 25 jonge gorilla’s een naam en wordt dat gevierd tijdens de Kwita Izina-ceremonie, die gemodelleerd is naar de traditie van het land om baby’s een naam te geven. Het evenement, dat nu voor de twintigste keer plaatsvindt, trekt wereldleiders, beroemdheden en voorvechters van de natuur aan, evenals de rangers, spoorzoekers, dierenartsen en lokale gemeenschappen die de gorillapopulatie van Rwanda elke dag beschermen en verzorgen.
Door gorilla’s een naam te geven krijgen ze waardigheid, of agaciro, een Kinyarwanda-concept dat ten grondslag ligt aan Rwanda’s ontwikkelingstraject, inclusief de aanpak om de natuurlijke economie in stand te houden. Maar de gorillapopulatie van het land – die nu met drie procent per jaar groeit – heeft ook een financiële waarde. Wat als er een manier zou zijn om deze prachtige dieren te betalen wat ze waard zijn?
Dat is precies wat ‘interspecies geld’ zou kunnen doen. Deze radicale nieuwe benadering biedt een mechanisme waarmee levende wezens – zoals de gorilla’s in Rwanda – hun eenvoudige voorkeuren kunnen uiten, en creëert sterke financiële prikkels voor lokale gemeenschappen om ze te beschermen en te koesteren. Door economische waarde toe te kennen aan wilde dieren, bomen en andere soorten, verhoogt interspecies geld de opportuniteitskosten van hun achteruitgang en uitsterven, en maakt het de circulaire stroom van middelen tussen mensen en niet-mensen mogelijk.
Tehanu, geleid door futurist Jonathan Ledgard, heeft de financiële waarde van de gorillapopulatie geschat op bijna 1,4 miljard dollar – ongeveer tien procent van het bbp van Rwanda. Tehanu heeft onlangs samengewerkt met de Rwandese overheid om ’s werelds eerste betaling tussen verschillende soorten te voltooien. In augustus 2024 kreeg een familie berggorilla’s in het Volcanoes National Park een digitale identiteit en portemonnee. Optredend als trustee gebruikte Tehanu kunstmatige intelligentie om de interesses van deze dieren te identificeren en deed vervolgens mobiele betalingen aan burgers in de buurt die aan deze behoeften konden voldoen.
Veel van de diensten die een gorilla via zijn trustee aanvraagt, zouden de investering in rentmeesterschap moeten bevorderen en daarmee de inkomens van de menselijke bevolking die naast en tussen de gorilla’s leeft, moeten verhogen. Denk bijvoorbeeld aan mobiele telefoons en sensoren om gegevens te verzamelen over het welzijn van de gorilla’s, en extra beveiliging om stropers en ontbossers te weren. Interspecies geld stelt landen en gemeenschappen dus in staat om economische groei te stimuleren door biodiversiteit te beschermen in plaats van te exploiteren.
Als ‘early adopters’ zijn de Rwandese gorilla’s pioniers in wat volgens ons een nieuw model kan worden voor de economische samenwerking tussen mens en dier. De belangrijkste rechtvaardiging voor interspecies geld is dat het grotendeels overgaat van de begunstigde soort naar menselijke dienstverleners, want als het niet werkt voor mensen, zal het ook niet werken voor dieren. Dit vereist gelijkheid tussen soorten en gemeenschappen.
Gesterkt door de eerste resultaten van de pilot in Rwanda, waren we onlangs medevoorzitters van een werkgroep van vooraanstaande ecologen, ethici en AI- en financiële experts in ‘Room 15’ – vernoemd naar het Duurzame Ontwikkelingsdoel van de Verenigde Naties over duurzame ecosystemen – van het 17 Rooms Initiative. We bespraken daar de technische, bestuurlijke en financiële behoeften voor het uitbreiden van interspecies geld naar honderd soorten wereldwijd in 2030.
Gelukkig bestaan veel van de technische vereisten al. Niet-mensen kunnen een digitale portemonnee krijgen die gekoppeld is aan hun identiteit – gorilla’s worden bijvoorbeeld geïdentificeerd aan de hand van gezichts- en looppatronen en andere markeringen. AI stelt mensen in staat om de voorkeuren en financiële waarde van andere soorten te deduceren. En de toenemende beschikbaarheid van gedistribueerde computers maakt het mogelijk om een systeem voor gegevensverificatie op te zetten waar markten, overheden en vooral lokale gemeenschappen vertrouwen in hebben.
Cruciaal voor het opschalen van interspecies geld is kapitaal. Filantropische organisaties, multilaterale instellingen en regeringen in het Mondiale Noorden, die al ruim zestien miljard dollar per jaar investeren in biodiversiteit, zouden geld beschikbaar moeten stellen voor de samenwerking tussen mens en dier. Er zou een ‘Bank voor Andere Soorten’ moeten worden opgericht om te investeren in niet-menselijke infrastructuur – zoals de Wereldbank dat doet voor mensen – om deze middelen te beheren.
Als volgende stap is Tehanu van plan om een pilot uit te voeren met interspecies geld voor olifanten op het platteland van India en oude beukenbomen in Roemenië, naast andere soorten. Natuurlijk moeten er nog veel details worden uitgewerkt voordat dergelijke experimenten op grote schaal effectief kunnen zijn. Beleidsmakers en belanghebbenden moeten mechanismen creëren om diefstal te voorkomen en eigendomsgeschillen te beslechten, en een robuust selectieproces voor menselijke trustees ontwerpen. Bovendien zijn er vangrails nodig om ervoor te zorgen dat de trustees zich gedragen als verantwoordelijke fiduciaires.
Sommigen zullen bezwaar hebben tegen het beprijzen van de natuur. Maar het milieu wordt nu al te gelde gemaakt en de belangen van niet-mensen worden op een zijspoor gezet. Interspecies geld probeert dat te veranderen met zijn visie voor een nieuwe planetaire economie die welvaart en gelijkheid voor mens en dier kan ondersteunen. Als een vorm van universeel basiskapitaal wil interspecies geld miljarden dollars herverdelen op een manier die niet-menselijke deelname aan de economie vergroot, en solidariteit en samenwerking tussen soorten aanmoedigt. Maar dat vereist dat we andere levende wezens behandelen met de waardigheid die ze verdienen.
Nils Gilman, Chief Operating Officer en Executive Vice President bij het Berggruen Institute, is adjunct-hoofdredacteur van Noema Magazine. Mutesi Rusagara is minister van Financiën, belast met de mobilisatie van middelen en overheidsinvesteringen in Rwanda.
LOS ANGELES/KIGALI – Elk jaar krijgen in het Rwandese Volcanoes National Park ongeveer 25 jonge gorilla’s een naam en wordt dat gevierd tijdens de Kwita Izina-ceremonie, die gemodelleerd is naar de traditie van het land om baby’s een naam te geven. Het evenement, dat nu voor de twintigste keer plaatsvindt, trekt wereldleiders, beroemdheden en voorvechters van de natuur aan, evenals de rangers, spoorzoekers, dierenartsen en lokale gemeenschappen die de gorillapopulatie van Rwanda elke dag beschermen en verzorgen.
Door gorilla’s een naam te geven krijgen ze waardigheid, of agaciro, een Kinyarwanda-concept dat ten grondslag ligt aan Rwanda’s ontwikkelingstraject, inclusief de aanpak om de natuurlijke economie in stand te houden. Maar de gorillapopulatie van het land – die nu met drie procent per jaar groeit – heeft ook een financiële waarde. Wat als er een manier zou zijn om deze prachtige dieren te betalen wat ze waard zijn?
Dat is precies wat ‘interspecies geld’ zou kunnen doen. Deze radicale nieuwe benadering biedt een mechanisme waarmee levende wezens – zoals de gorilla’s in Rwanda – hun eenvoudige voorkeuren kunnen uiten, en creëert sterke financiële prikkels voor lokale gemeenschappen om ze te beschermen en te koesteren. Door economische waarde toe te kennen aan wilde dieren, bomen en andere soorten, verhoogt interspecies geld de opportuniteitskosten van hun achteruitgang en uitsterven, en maakt het de circulaire stroom van middelen tussen mensen en niet-mensen mogelijk.
Tehanu, geleid door futurist Jonathan Ledgard, heeft de financiële waarde van de gorillapopulatie geschat op bijna 1,4 miljard dollar – ongeveer tien procent van het bbp van Rwanda. Tehanu heeft onlangs samengewerkt met de Rwandese overheid om ’s werelds eerste betaling tussen verschillende soorten te voltooien. In augustus 2024 kreeg een familie berggorilla’s in het Volcanoes National Park een digitale identiteit en portemonnee. Optredend als trustee gebruikte Tehanu kunstmatige intelligentie om de interesses van deze dieren te identificeren en deed vervolgens mobiele betalingen aan burgers in de buurt die aan deze behoeften konden voldoen.
Veel van de diensten die een gorilla via zijn trustee aanvraagt, zouden de investering in rentmeesterschap moeten bevorderen en daarmee de inkomens van de menselijke bevolking die naast en tussen de gorilla’s leeft, moeten verhogen. Denk bijvoorbeeld aan mobiele telefoons en sensoren om gegevens te verzamelen over het welzijn van de gorilla’s, en extra beveiliging om stropers en ontbossers te weren. Interspecies geld stelt landen en gemeenschappen dus in staat om economische groei te stimuleren door biodiversiteit te beschermen in plaats van te exploiteren.
Als ‘early adopters’ zijn de Rwandese gorilla’s pioniers in wat volgens ons een nieuw model kan worden voor de economische samenwerking tussen mens en dier. De belangrijkste rechtvaardiging voor interspecies geld is dat het grotendeels overgaat van de begunstigde soort naar menselijke dienstverleners, want als het niet werkt voor mensen, zal het ook niet werken voor dieren. Dit vereist gelijkheid tussen soorten en gemeenschappen.
BLACK FRIDAY SALE: Subscribe for as little as $34.99
Subscribe now to gain access to insights and analyses from the world’s leading thinkers – starting at just $34.99 for your first year.
Subscribe Now
Gesterkt door de eerste resultaten van de pilot in Rwanda, waren we onlangs medevoorzitters van een werkgroep van vooraanstaande ecologen, ethici en AI- en financiële experts in ‘Room 15’ – vernoemd naar het Duurzame Ontwikkelingsdoel van de Verenigde Naties over duurzame ecosystemen – van het 17 Rooms Initiative. We bespraken daar de technische, bestuurlijke en financiële behoeften voor het uitbreiden van interspecies geld naar honderd soorten wereldwijd in 2030.
Gelukkig bestaan veel van de technische vereisten al. Niet-mensen kunnen een digitale portemonnee krijgen die gekoppeld is aan hun identiteit – gorilla’s worden bijvoorbeeld geïdentificeerd aan de hand van gezichts- en looppatronen en andere markeringen. AI stelt mensen in staat om de voorkeuren en financiële waarde van andere soorten te deduceren. En de toenemende beschikbaarheid van gedistribueerde computers maakt het mogelijk om een systeem voor gegevensverificatie op te zetten waar markten, overheden en vooral lokale gemeenschappen vertrouwen in hebben.
Cruciaal voor het opschalen van interspecies geld is kapitaal. Filantropische organisaties, multilaterale instellingen en regeringen in het Mondiale Noorden, die al ruim zestien miljard dollar per jaar investeren in biodiversiteit, zouden geld beschikbaar moeten stellen voor de samenwerking tussen mens en dier. Er zou een ‘Bank voor Andere Soorten’ moeten worden opgericht om te investeren in niet-menselijke infrastructuur – zoals de Wereldbank dat doet voor mensen – om deze middelen te beheren.
Als volgende stap is Tehanu van plan om een pilot uit te voeren met interspecies geld voor olifanten op het platteland van India en oude beukenbomen in Roemenië, naast andere soorten. Natuurlijk moeten er nog veel details worden uitgewerkt voordat dergelijke experimenten op grote schaal effectief kunnen zijn. Beleidsmakers en belanghebbenden moeten mechanismen creëren om diefstal te voorkomen en eigendomsgeschillen te beslechten, en een robuust selectieproces voor menselijke trustees ontwerpen. Bovendien zijn er vangrails nodig om ervoor te zorgen dat de trustees zich gedragen als verantwoordelijke fiduciaires.
Sommigen zullen bezwaar hebben tegen het beprijzen van de natuur. Maar het milieu wordt nu al te gelde gemaakt en de belangen van niet-mensen worden op een zijspoor gezet. Interspecies geld probeert dat te veranderen met zijn visie voor een nieuwe planetaire economie die welvaart en gelijkheid voor mens en dier kan ondersteunen. Als een vorm van universeel basiskapitaal wil interspecies geld miljarden dollars herverdelen op een manier die niet-menselijke deelname aan de economie vergroot, en solidariteit en samenwerking tussen soorten aanmoedigt. Maar dat vereist dat we andere levende wezens behandelen met de waardigheid die ze verdienen.
Nils Gilman, Chief Operating Officer en Executive Vice President bij het Berggruen Institute, is adjunct-hoofdredacteur van Noema Magazine. Mutesi Rusagara is minister van Financiën, belast met de mobilisatie van middelen en overheidsinvesteringen in Rwanda.