NEW YORK – Afgelopen maand stierf Elizabeth een 34-jarige moeder van twee kinderen in Buenos Aires na peterselie in haar baarmoeder te hebben ingebracht in een wanhopige poging om een abortus op te wekken. Een paar dagen eerder had de Argentijnse Senaat ternauwernood wetgeving tegengehouden die abortus in de eerste veertien weken van de zwangerschap gelegaliseerd had. Wanneer dit wetsvoorstel het had gehaald had Elizabeth wellicht nog geleefd. In plaats daarvan is ze nu niet meer dan een grimmige statistiek als een van de meer dan veertig Argentijnse vrouwen die dit jaar zullen sterven aan een mislukte abortus.
Op 28 september hebben activisten over de hele wereld stilgestaan bij de International Safe Abortion Day, een gelegenheid om te rouwen om zij die zijn gestorven vanwege verstikkende anti-abortus wetgeving. Maar deze dag draait ook om het uitdragen van een boodschap namens Elizabeth en andere vrouwen zoals zij: abortus is ondanks dat het in veel landen een politieke splijtzwam een normaal onderdeel van het leven.
Elk jaar wordt 25% van alle zwangerschappen – dit zijn er ongeveer 56 miljoen – beëindigd. Abortussen komen in elk land voor en binnen elke socio-economische klasse. In de Verenigde Staten is 61% van de abortus-patiënten in de twintig, is 59% al moeder, en identificeert bijna twee derde zich met een georganiseerde religie. Maar abortus komt het meeste voor in ontwikkelingslanden, waar de toegang tot diensten voor gezinsplanning vaak beperkt is. Het is zelfs zo dat een overweldigende 88% van alle abortussen ter wereld wordt uitgevoerd in het mondiale zuiden.
Abortus is een veilige procedure die gevaarlijk wordt waar deze aan beperkingen onderhevig is. Maar ongeveer 55% van alle abortussen die elk jaar worden uitgevoerd is veilig, en complicaties door riskante procedures – vaak de enige opties die beschikbaar zijn voor vrouwen die leven op plekken waar effectieve methoden worden gecriminaliseerd –leiden jaarlijks tot ongeveer 7 miljoen ziekenhuisopnamen en 47.000 dode vrouwen.
De strijd voor veilige abortus is eeuwenoud. Alhoewel de methoden varieerden was abortus een normale – en vaak geaccepteerde – praktijk in het oude China, Egypte, Griekenland, en Rome. Het was pas in de negentiende eeuw dat katholieken en koloniale elites anti-abortuswetgeving propageerden om de seksualiteit, het lichaam, en het leven van vrouwen te controleren.
Maar in tegenstelling tot de publieke opinie reduceert criminalisering het aantal abortussen niet: het maakt het ondergaan ervan slechts gevaarlijker. In Latijns-Amerika en de Cariben, waar de procedure verboden of ingeperkt is het aantal abortussen – en de hieruit resulterende complicaties – onder de hoogste ter wereld. In tegenstelling hiertoe zijn de abortuscijfers in Noord-Amerika en West-Europa waar abortus legaal is en breed beschikbaar relatief laag en is de veiligheid groot.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Bovendien dalen de sterftecijfers en verdwijnt het aantal gewonde moeders vrijwel onmiddellijk wanneer abortus wordt gedecriminaliseerd. Zo daalde het aantal gestorven moeders een jaar nadat Roemenië abortus in 1990 decriminaliseerde bijvoorbeeld met de helft, terwijl het aantal doden in Zuid-Afrika in de eerste vier jaar na het aannemen van de Wet op Keuze voor de beëindiging van Zwangerschap uit 1996 met 91% omlaag schoot. Simpel gezegd bestaat er geen medische reden waarom welke vrouw dan ook haar leven zou moeten wagen om een ongewenste zwangerschap te beëindigen.
Gesterkt door deze statistieken roepen abortusrechtenactivisten over de hele wereld om veranderingen aan nationale abortuswetgevingen, en sinds 2000 hebben meer dan dertig landen hun aanpak geliberaliseerd. In mei trokken kiezers in Ierland het abortusverbod van het land in, een aanzienlijke overwinning in een maatschappij die zo diep beïnvloed is door het katholieke geloof. Zelfs Argentinië blijft hoopvol. Opiniepeilingen laten een grote steun voor abortusrechten zien, en het wetsvoorstel dat het leven van Elizabeth had kunnen redden kreeg maar zeven stemmen te weinig.
De felste oppositie tegen abortuswetgeving komt van de katholieke kerk en andere conservatieve krachten, en heeft directe consequenties voor zowel vrouwen als de zorgsystemen van hun land. Recent onderzoek uitgevoerd door mijn organisatie de International Women’s Health Coalition vond dat er in meer dan 70 jurisdicties wereldwijd – inclusief in 45 staten van de VS – zorgaanbieders abortusdiensten kunnen weigeren aan patiënten slechts gebaseerd op de persoonlijke denkbeelden van een arts.
Deze restricties zijn onvergeeflijk Abortus is onderdeel van het leven van vrouwen. Het is tijd voor regeringen om te gaan luisteren naar de miljoenen vrouwen die reproductieve rechtvaardigheid en lichamelijke autonomie eisen. Wetten moeten het recht van de vrouw op seksuele en reproductieve zorg erkennen en garanderen. Diensten moeten financieel en medisch toegankelijk gemaakt worden. En vrouwen waar dan ook moeten los van leeftijd, ras, etniciteit, seksuele oriëntatie, of religieuze affiliatie toegang krijgen tot veilige abortusdiensten.
Elizabeth had deze mogelijkheden niet, en miljoenen vrouwen over de hele wereld verkeren in dezelfde situatie. Tenzij en tot dit verandert vormt ieder van hen een potentiele tragedie.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
World order is a matter of degree: it varies over time, depending on technological, political, social, and ideological factors that can affect the global distribution of power and influence norms. It can be radically altered both by broader historical trends and by a single major power's blunders.
examines the role of evolving power dynamics and norms in bringing about stable arrangements among states.
Donald Trump has left no doubt that he wants to build an authoritarian, illiberal world order based on traditional spheres of influence and agreements with other illiberal leaders. The only role that the European Union plays in his script is an obstacle that must be pushed aside.
warns that the European Union has no place in Donald Trump’s illiberal worldview.
Log in/Register
Please log in or register to continue. Registration is free.
NEW YORK – Afgelopen maand stierf Elizabeth een 34-jarige moeder van twee kinderen in Buenos Aires na peterselie in haar baarmoeder te hebben ingebracht in een wanhopige poging om een abortus op te wekken. Een paar dagen eerder had de Argentijnse Senaat ternauwernood wetgeving tegengehouden die abortus in de eerste veertien weken van de zwangerschap gelegaliseerd had. Wanneer dit wetsvoorstel het had gehaald had Elizabeth wellicht nog geleefd. In plaats daarvan is ze nu niet meer dan een grimmige statistiek als een van de meer dan veertig Argentijnse vrouwen die dit jaar zullen sterven aan een mislukte abortus.
Op 28 september hebben activisten over de hele wereld stilgestaan bij de International Safe Abortion Day, een gelegenheid om te rouwen om zij die zijn gestorven vanwege verstikkende anti-abortus wetgeving. Maar deze dag draait ook om het uitdragen van een boodschap namens Elizabeth en andere vrouwen zoals zij: abortus is ondanks dat het in veel landen een politieke splijtzwam een normaal onderdeel van het leven.
Elk jaar wordt 25% van alle zwangerschappen – dit zijn er ongeveer 56 miljoen – beëindigd. Abortussen komen in elk land voor en binnen elke socio-economische klasse. In de Verenigde Staten is 61% van de abortus-patiënten in de twintig, is 59% al moeder, en identificeert bijna twee derde zich met een georganiseerde religie. Maar abortus komt het meeste voor in ontwikkelingslanden, waar de toegang tot diensten voor gezinsplanning vaak beperkt is. Het is zelfs zo dat een overweldigende 88% van alle abortussen ter wereld wordt uitgevoerd in het mondiale zuiden.
Abortus is een veilige procedure die gevaarlijk wordt waar deze aan beperkingen onderhevig is. Maar ongeveer 55% van alle abortussen die elk jaar worden uitgevoerd is veilig, en complicaties door riskante procedures – vaak de enige opties die beschikbaar zijn voor vrouwen die leven op plekken waar effectieve methoden worden gecriminaliseerd –leiden jaarlijks tot ongeveer 7 miljoen ziekenhuisopnamen en 47.000 dode vrouwen.
De strijd voor veilige abortus is eeuwenoud. Alhoewel de methoden varieerden was abortus een normale – en vaak geaccepteerde – praktijk in het oude China, Egypte, Griekenland, en Rome. Het was pas in de negentiende eeuw dat katholieken en koloniale elites anti-abortuswetgeving propageerden om de seksualiteit, het lichaam, en het leven van vrouwen te controleren.
Maar in tegenstelling tot de publieke opinie reduceert criminalisering het aantal abortussen niet: het maakt het ondergaan ervan slechts gevaarlijker. In Latijns-Amerika en de Cariben, waar de procedure verboden of ingeperkt is het aantal abortussen – en de hieruit resulterende complicaties – onder de hoogste ter wereld. In tegenstelling hiertoe zijn de abortuscijfers in Noord-Amerika en West-Europa waar abortus legaal is en breed beschikbaar relatief laag en is de veiligheid groot.
Introductory Offer: Save 30% on PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Bovendien dalen de sterftecijfers en verdwijnt het aantal gewonde moeders vrijwel onmiddellijk wanneer abortus wordt gedecriminaliseerd. Zo daalde het aantal gestorven moeders een jaar nadat Roemenië abortus in 1990 decriminaliseerde bijvoorbeeld met de helft, terwijl het aantal doden in Zuid-Afrika in de eerste vier jaar na het aannemen van de Wet op Keuze voor de beëindiging van Zwangerschap uit 1996 met 91% omlaag schoot. Simpel gezegd bestaat er geen medische reden waarom welke vrouw dan ook haar leven zou moeten wagen om een ongewenste zwangerschap te beëindigen.
Gesterkt door deze statistieken roepen abortusrechtenactivisten over de hele wereld om veranderingen aan nationale abortuswetgevingen, en sinds 2000 hebben meer dan dertig landen hun aanpak geliberaliseerd. In mei trokken kiezers in Ierland het abortusverbod van het land in, een aanzienlijke overwinning in een maatschappij die zo diep beïnvloed is door het katholieke geloof. Zelfs Argentinië blijft hoopvol. Opiniepeilingen laten een grote steun voor abortusrechten zien, en het wetsvoorstel dat het leven van Elizabeth had kunnen redden kreeg maar zeven stemmen te weinig.
Maar nog steeds is de strijd verre van gestreden. Wereldwijd gezien is het aantal internetzoekopdrachten naar misoprostol, een medicijn dat vrouwen gebruiken om veilig een abortus op te wekken, naar boven geschoten. In Zuid-Afrika biedt maar zo’n 5% van de openbare klinieken en ziekenhuizen abortus aan, en weet een derde van de vrouwen nog steeds niet eens dat abortus legaal is. In Marokko ondertussen worden vrouwen die campagne voeren voor abortusrechten gearresteerd en lastig gevallen. En in de VS bereiden activisten het terugdraaien van reproductieve vrijheden voor in het geval dat genomineerde voor het hooggerechtshof Brett Kavanaugh aangenomen wordt.
De felste oppositie tegen abortuswetgeving komt van de katholieke kerk en andere conservatieve krachten, en heeft directe consequenties voor zowel vrouwen als de zorgsystemen van hun land. Recent onderzoek uitgevoerd door mijn organisatie de International Women’s Health Coalition vond dat er in meer dan 70 jurisdicties wereldwijd – inclusief in 45 staten van de VS – zorgaanbieders abortusdiensten kunnen weigeren aan patiënten slechts gebaseerd op de persoonlijke denkbeelden van een arts.
Deze restricties zijn onvergeeflijk Abortus is onderdeel van het leven van vrouwen. Het is tijd voor regeringen om te gaan luisteren naar de miljoenen vrouwen die reproductieve rechtvaardigheid en lichamelijke autonomie eisen. Wetten moeten het recht van de vrouw op seksuele en reproductieve zorg erkennen en garanderen. Diensten moeten financieel en medisch toegankelijk gemaakt worden. En vrouwen waar dan ook moeten los van leeftijd, ras, etniciteit, seksuele oriëntatie, of religieuze affiliatie toegang krijgen tot veilige abortusdiensten.
Elizabeth had deze mogelijkheden niet, en miljoenen vrouwen over de hele wereld verkeren in dezelfde situatie. Tenzij en tot dit verandert vormt ieder van hen een potentiele tragedie.
Vertaling Melle Trap