WASZYNGTON, DC - Paryskie porozumienie klimatyczne, zawarte w 2015 roku, odegrało kluczową rolę w zachęcaniu krajów na całym świecie do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych (GHG). Jednak wyznaczanie ambitnych celów klimatycznych nie zawsze skutkowało podjęciem znaczących działań. Niedawny raport Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczący "globalnej inwentaryzacji" pokazuje, że brakuje nam drastycznych cięć niezbędnych do osiągnięcia stabilności klimatycznej, podkreślając pilną potrzebę szybkiego i zdecydowanego działania rządów w celu utrzymania globalnego ocieplenia w bezpiecznych granicach.
Jako byli regulatorzy jesteśmy przekonani, że opracowanie skutecznych rozwiązań jest nadal wykonalne. Podczas gdy cztery sektory gospodarki - przemysł, transport, energia elektryczna i budynki - odpowiadają za 75% globalnej emisji gazów cieplarnianych, dobrze zaprojektowana polityka publiczna mogłaby skutecznie zmniejszyć zanieczyszczenie z tych sektorów, promować oszczędności konsumentów, chronić zdrowie publiczne i stymulować zrównoważony wzrost gospodarczy.
Jednak opracowanie skutecznych polityk w celu przekształcenia naszych gospodarek opartych na paliwach kopalnych na czas, aby zapobiec katastrofie klimatycznej i zaspokoić potrzeby energetyczne ludzkości, jest trudnym zadaniem. Stawienie mu czoła wymaga połączenia wiedzy technicznej, ekonomicznej i politycznej, a także znacznych zasobów finansowych i pracy, ale agencje odpowiedzialne za opracowywanie i wdrażanie tych krytycznych polityk mają niewystarczającą liczbę pracowników i są niedofinansowane. Zbyt często organy regulacyjne nie mają wyboru i muszą polegać na informacjach dostarczanych im przez branże, które mają nadzorować. Ta dynamika może skutkować słabymi regulacjami i nie osiągniętymi celami politycznymi.
Co najważniejsze, niezależne organizacje pozarządowe mogą zmniejszyć tę nierównowagę sił, zapewniając decydentom informacje i wiedzę techniczną, których potrzebują do opracowania solidnych przepisów, które skutecznie ograniczają szkodliwe emisje.
Przykładem mogą być wysiłki amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska na rzecz ograniczenia zanieczyszczeń pochodzących z samochodów ciężarowych. W 2016 r., kiedy EPA przygotowywała przepisy mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (jak samochody dostawcze) różne organy branżowe dostarczyły decydentom sprzeczne dane. Niezależny think tank, Międzynarodowa Rada ds. Czystego Transportu (ICCT), przeprowadziła własne kompleksowe badanie, które obejmowało szczegółowe prognozy kosztów proponowanych przepisów.
Bezstronna analiza ICCT dostarczyła EPA danych wykazujących opłacalność rygorystycznego standardu zanieczyszczeń. W związku z tym oczekuje się, że przepisy te spowodują redukcję emisji odpowiadającą 294 elektrowniom węglowym, zaoszczędzą właścicielom ciężarówek 170 miliardów dolarów na kosztach paliwa i zapobiegną szkodom o wartości do 209 miliardów dolarów w ciągu najbliższych 30 lat, pozycjonując Stany Zjednoczone jako światowego lidera w zakresie wydajności ciężarówek.
Od tego czasu ICCT pomogła kilku rządom w opracowaniu przepisów mających na celu poprawę wydajności samochodów ciężarowych. Korzystając z badań organizacji, Komisja Europejska opracowała swoje pierwsze w historii przepisy dotyczące zanieczyszczeń pochodzących z samochodów ciężarowych, które mają zmniejszyć emisje z ciężarówek o 150 milionów ton do 2035 roku.
Wyspecjalizowane organizacje pozarządowe mogą również pomagać gospodarkom wschodzącym, zwłaszcza tym o mniejszych zasobach, w uruchamianiu transformacyjnych programów klimatycznych. Ułatwiając szybkie wdrażanie rozwiązań w zakresie czystej energii, organizacje takie mogą zwiększyć dostęp do przystępnej cenowo, wolnej od zanieczyszczeń energii elektrycznej. Co więcej, zasady promujące korzystanie z najnowocześniejszych technologii mogą wspierać innowacje, zwiększać konkurencyjność i pomagać krajom w pozycjonowaniu się jako liderzy klimatyczni, z korzyścią dla ludzi oraz naszej planety.
Na przykład w 2006 r. Indie uruchomiły ogólnokrajowy program efektywności urządzeń. Za pośrednictwem specjalnego oddziału Biura Efektywności Energetycznej (BEE), urzędnicy współpracowali z organizacjami pozarządowymi, takimi jak CLASP (wcześniej znany jako Collaborative Labeling and Appliance Standards Program), aby dostosować kluczowe cechy udanych programów etykietowania efektywności do rynku indyjskiego. Dogłębna analiza CLASP pomogła również BEE określić, na których urządzeniach trzeba się skupić.
Te spostrzeżenia umożliwiły BEE szybkie uruchomienie programu oznakowania gwiazdkowego. Agencja współpracowała następnie z inną organizacją pozarządową - The Energy and Resources Institute - w celu opracowania programu efektywności dostosowanego do potrzeb małych firm. Ułatwiając współpracę z liderami biznesu, TERI odegrał kluczową rolę w tworzeniu solidnych i opłacalnych zasad efektywności.
Od momentu uruchomienia, indyjski program znakowania urządzeń zrównoważył 400 milionów ton emisji gazów cieplarnianych - mniej więcej równowartość rocznych emisji z indyjskiego sektora transportowego - i przewiduje się, że do 2030 r. będzie odpowiadał za 30% redukcji emisji w kraju. Ponadto Indie stały się wiodącym producentem energooszczędnych klimatyzatorów, ze względu na rosnące zapotrzebowanie na zrównoważone rozwiązania chłodzące w obliczu rosnących globalnych temperatur. Dzięki programom efektywnościowym zmniejszającym emisje korporacyjne o 105 milionów ton rocznie, indyjski przemysł jest obecnie jednym z najbardziej energooszczędnych na świecie.
Chociaż takie działania rzadko przyciągają znaczącą uwagę, bezstronne badania dostarczają organom regulacyjnym danych potrzebnych do opracowania przejrzystych i skutecznych polityk środowiskowych. Pomoc techniczna ze strony niezależnych organizacji pozarządowych może położyć podwaliny pod sukcesy polityczne potrzebne do przezwyciężenia kryzysu klimatycznego.
W miarę jak gospodarki rozwijające się i rozwinięte zwiększają swój potencjał państwowy, będą one coraz bardziej pewne siebie w wyznaczaniu ambitnych celów, tworząc pozytywny cykl. Przy odpowiednim wsparciu, możemy sprawić, że kolejny światowy raport dotyczący działań na rzecz klimatu będzie zawierał oceny, z których przyszłe pokolenia będą dumne.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer
WASZYNGTON, DC - Paryskie porozumienie klimatyczne, zawarte w 2015 roku, odegrało kluczową rolę w zachęcaniu krajów na całym świecie do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych (GHG). Jednak wyznaczanie ambitnych celów klimatycznych nie zawsze skutkowało podjęciem znaczących działań. Niedawny raport Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczący "globalnej inwentaryzacji" pokazuje, że brakuje nam drastycznych cięć niezbędnych do osiągnięcia stabilności klimatycznej, podkreślając pilną potrzebę szybkiego i zdecydowanego działania rządów w celu utrzymania globalnego ocieplenia w bezpiecznych granicach.
Jako byli regulatorzy jesteśmy przekonani, że opracowanie skutecznych rozwiązań jest nadal wykonalne. Podczas gdy cztery sektory gospodarki - przemysł, transport, energia elektryczna i budynki - odpowiadają za 75% globalnej emisji gazów cieplarnianych, dobrze zaprojektowana polityka publiczna mogłaby skutecznie zmniejszyć zanieczyszczenie z tych sektorów, promować oszczędności konsumentów, chronić zdrowie publiczne i stymulować zrównoważony wzrost gospodarczy.
Jednak opracowanie skutecznych polityk w celu przekształcenia naszych gospodarek opartych na paliwach kopalnych na czas, aby zapobiec katastrofie klimatycznej i zaspokoić potrzeby energetyczne ludzkości, jest trudnym zadaniem. Stawienie mu czoła wymaga połączenia wiedzy technicznej, ekonomicznej i politycznej, a także znacznych zasobów finansowych i pracy, ale agencje odpowiedzialne za opracowywanie i wdrażanie tych krytycznych polityk mają niewystarczającą liczbę pracowników i są niedofinansowane. Zbyt często organy regulacyjne nie mają wyboru i muszą polegać na informacjach dostarczanych im przez branże, które mają nadzorować. Ta dynamika może skutkować słabymi regulacjami i nie osiągniętymi celami politycznymi.
Co najważniejsze, niezależne organizacje pozarządowe mogą zmniejszyć tę nierównowagę sił, zapewniając decydentom informacje i wiedzę techniczną, których potrzebują do opracowania solidnych przepisów, które skutecznie ograniczają szkodliwe emisje.
Przykładem mogą być wysiłki amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska na rzecz ograniczenia zanieczyszczeń pochodzących z samochodów ciężarowych. W 2016 r., kiedy EPA przygotowywała przepisy mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (jak samochody dostawcze) różne organy branżowe dostarczyły decydentom sprzeczne dane. Niezależny think tank, Międzynarodowa Rada ds. Czystego Transportu (ICCT), przeprowadziła własne kompleksowe badanie, które obejmowało szczegółowe prognozy kosztów proponowanych przepisów.
Bezstronna analiza ICCT dostarczyła EPA danych wykazujących opłacalność rygorystycznego standardu zanieczyszczeń. W związku z tym oczekuje się, że przepisy te spowodują redukcję emisji odpowiadającą 294 elektrowniom węglowym, zaoszczędzą właścicielom ciężarówek 170 miliardów dolarów na kosztach paliwa i zapobiegną szkodom o wartości do 209 miliardów dolarów w ciągu najbliższych 30 lat, pozycjonując Stany Zjednoczone jako światowego lidera w zakresie wydajności ciężarówek.
BLACK FRIDAY SALE: Subscribe for as little as $34.99
Subscribe now to gain access to insights and analyses from the world’s leading thinkers – starting at just $34.99 for your first year.
Subscribe Now
Od tego czasu ICCT pomogła kilku rządom w opracowaniu przepisów mających na celu poprawę wydajności samochodów ciężarowych. Korzystając z badań organizacji, Komisja Europejska opracowała swoje pierwsze w historii przepisy dotyczące zanieczyszczeń pochodzących z samochodów ciężarowych, które mają zmniejszyć emisje z ciężarówek o 150 milionów ton do 2035 roku.
Wyspecjalizowane organizacje pozarządowe mogą również pomagać gospodarkom wschodzącym, zwłaszcza tym o mniejszych zasobach, w uruchamianiu transformacyjnych programów klimatycznych. Ułatwiając szybkie wdrażanie rozwiązań w zakresie czystej energii, organizacje takie mogą zwiększyć dostęp do przystępnej cenowo, wolnej od zanieczyszczeń energii elektrycznej. Co więcej, zasady promujące korzystanie z najnowocześniejszych technologii mogą wspierać innowacje, zwiększać konkurencyjność i pomagać krajom w pozycjonowaniu się jako liderzy klimatyczni, z korzyścią dla ludzi oraz naszej planety.
Na przykład w 2006 r. Indie uruchomiły ogólnokrajowy program efektywności urządzeń. Za pośrednictwem specjalnego oddziału Biura Efektywności Energetycznej (BEE), urzędnicy współpracowali z organizacjami pozarządowymi, takimi jak CLASP (wcześniej znany jako Collaborative Labeling and Appliance Standards Program), aby dostosować kluczowe cechy udanych programów etykietowania efektywności do rynku indyjskiego. Dogłębna analiza CLASP pomogła również BEE określić, na których urządzeniach trzeba się skupić.
Te spostrzeżenia umożliwiły BEE szybkie uruchomienie programu oznakowania gwiazdkowego. Agencja współpracowała następnie z inną organizacją pozarządową - The Energy and Resources Institute - w celu opracowania programu efektywności dostosowanego do potrzeb małych firm. Ułatwiając współpracę z liderami biznesu, TERI odegrał kluczową rolę w tworzeniu solidnych i opłacalnych zasad efektywności.
Od momentu uruchomienia, indyjski program znakowania urządzeń zrównoważył 400 milionów ton emisji gazów cieplarnianych - mniej więcej równowartość rocznych emisji z indyjskiego sektora transportowego - i przewiduje się, że do 2030 r. będzie odpowiadał za 30% redukcji emisji w kraju. Ponadto Indie stały się wiodącym producentem energooszczędnych klimatyzatorów, ze względu na rosnące zapotrzebowanie na zrównoważone rozwiązania chłodzące w obliczu rosnących globalnych temperatur. Dzięki programom efektywnościowym zmniejszającym emisje korporacyjne o 105 milionów ton rocznie, indyjski przemysł jest obecnie jednym z najbardziej energooszczędnych na świecie.
Chociaż takie działania rzadko przyciągają znaczącą uwagę, bezstronne badania dostarczają organom regulacyjnym danych potrzebnych do opracowania przejrzystych i skutecznych polityk środowiskowych. Pomoc techniczna ze strony niezależnych organizacji pozarządowych może położyć podwaliny pod sukcesy polityczne potrzebne do przezwyciężenia kryzysu klimatycznego.
W miarę jak gospodarki rozwijające się i rozwinięte zwiększają swój potencjał państwowy, będą one coraz bardziej pewne siebie w wyznaczaniu ambitnych celów, tworząc pozytywny cykl. Przy odpowiednim wsparciu, możemy sprawić, że kolejny światowy raport dotyczący działań na rzecz klimatu będzie zawierał oceny, z których przyszłe pokolenia będą dumne.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer