SANTIAGO – Podczas gdy świat ogarnęła pandemia COVID-19, politycy zwrócili uwagę na bodźce gospodarcze i wsparcie finansowe dla gospodarstw domowych i firm. W rezultacie wiele krajów zwlekało z przygotowaniem i ogłoszeniem nowych celów redukcji emisji w ramach porozumienia klimatycznego z Paryża. Te zaktualizowane cele, znane jako wkłady ustalane na szczeblu krajowym (znane jako NDC), pierwotnie miały zostać wyznaczone na początku tego roku, przed konferencją klimatyczną COP26 w Glasgow w Szkocji w listopadzie. Ale to również zostało odłożone.
Przejście od szczytów do bodźców jest zrozumiałe. Nie powinniśmy jednak zapominać o ważnej roli, jaką mogą odegrać NDC w wysiłkach na rzecz naprawy gospodarczej. Są one jednymi z najlepszych narzędzi dla rządów do wyrażania swojej wizji przyszłego wzrostu gospodarczego i transformacji technologicznej (oba te cele mają wyraźne powiązania z tworzeniem miejsc pracy). Ponadto wyznaczenie celów daje krajom doskonałą okazję do identyfikacji gotowych do użycia projektów i działań, które mogą przynieść korzyści zarówno klimatyczne, jak i gospodarcze.
Chile jest tutaj dobrym przykładem. Rząd ogłosił zaktualizowaną deklarację klimatyczną w kwietniu, wraz z nową ustawą klimatyczną, która jest obecnie rozpatrywana przez Kongres Narodowy. Zaktualizowane NDC łączą działania klimatyczne ze zrównoważonym rozwojem i sprawiedliwą transformacją energetyczną. U podstaw leży zobowiązanie do osiągnięcia neutralności węglowej do 2050 r. Łatwo jest zobaczyć, w jaki sposób reakcja rządu na pandemię może pomóc w osiągnięciu tego celu poprzez przyspieszenie niezbędnych przemian w sektorze energetycznym oraz transportowym.
Ale nowe NDC w Chile pokazują również inny front, w którym plan naprawy gospodarczej krajów mogą otrzymać znaczący impuls: rozwiązania oparte na przyrodzie. NDC wykazuje zrozumienie roli, jaką natura może odegrać w osiąganiu neutralności węglowej, a także w dostosowywaniu się do skutków zmiany klimatu i uznaniu znaczenia tworzenia i utrzymywania naturalnych pochłaniaczy dwutlenku węgla.
Plan klimatyczny Chile łączy zdrowie oceanów i klimatu, jednocześnie uznając wartość ekonomiczną ekosystemów przybrzeżnych. Nie musimy daleko szukać przykładu, jak zdrowe ekosystemy morskie wspierają lokalne gospodarki. W Meksyku, tylko w Zatoce Kalifornijskiej i na Półwyspie Baja Kalifornia ekosystemy morskie generują 518 milionów dolarów rocznych przychodów z turystyki i zapewniają bezpośrednio co najmniej 3575 miejsc pracy. Biorąc pod uwagę rozległą linię brzegową Chile, możliwości są znacznie większe. NDC nie zawodzi w tym względzie: zawiera zobowiązanie do przekształcenia 25% swojej wyłącznej strefy ekonomicznej w obszar chroniony. Prawidłowe wdrożenie tego zobowiązania stworzyłoby nowe możliwości gospodarcze dla kraju.
NowyNDC również znacząco wzmacnia zobowiązania Chile dotyczące lasów. Rząd podwoił swój cel w zakresie zrównoważonej gospodarki leśnej i odtwarzania z 100 000 hektarów do 200 000 hektarów do 2030 roku. Zasadzone zostanie 200 000 hektarów nowych lasów (ze 100 000 hektarów), z których co najmniej 100 000 hektarów pokryje trwale zalesienie i co najmniej 70 000 hektarów stanowić będą gatunki rodzime. Ponadto Chile oświadczyło, że zmniejszy emisje spowodowane wylesianiem i degradacją gleby o 25% do 2030 r.
Związek ze wzrostem gospodarczym (aczkolwiek nie zbadany dokładnie i niedoceniany) jest również tutaj jasny. Dążenie do tych celów umożliwi rządom tworzenie różnorodnych miejsc pracy, w tym leśników, botaników, operatorów maszyn i robotników. A odrestaurowane krajobrazy oferują dodatkowe korzyści. Badanie przeprowadzone przez World Resources Institute z 2016 roku wykazało, że w Ameryce Łacińskiej ożywienie zdegradowanych ziem przyniosłoby 23 miliardy dolarów korzyści netto w okresie 50 lat. Rolnicy, którzy przywracają swoją ziemię, mogą średnio zarobić dodatkowe 1140 USD na hektar wartości ekonomicznej netto.
Powiedzmy sobie jasno: Chile ma jeszcze wiele do zrobienia, aby osiągnąć cele zawarte w pierwotnej obietnicy klimatycznej. Reakcja rządu na COVID-19 była jak dotąd mieszana i od czasu opublikowania planu kilka miesięcy temu nie wykazał on żadnego poważnego zaangażowania w rozwój działań klimatycznych. Ale przynajmniej chilijskie NDC daje nam dobry przykład w tym, czym NDC może i powinno być: nie jest prawnie wiążącym dokumentem politycznym, ale politycznym sygnałem dla ministerstw, podmiotów sektora prywatnego i instytucji finansujących rozwój, aby zidentyfikować i poszukiwać możliwości powiązania rządowych planów klimatycznych z ożywieniem gospodarczym.
Każde zaktualizowane NDC nadaje większy rozmach polityczny i buduje międzynarodowe zaufanie, którego potrzebujemy, aby walczyć ze zmianami klimatycznymi. Zamiast opóźniać prace nad krajowymi NDC w czasie trwania pandemii, rządy powinny rozważyć, w jaki sposób można wykorzystać te cele, aby wykorzystać gospodarczy wkład rozwiązań opartych na przyrodzie. Działania na rzecz klimatu, wyrażone za pośrednictwem NDC, mogą iść w parze z planami naprawy gospodarczej. Ochrona przyrody ma wiele do zaoferowania w zamian.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer
SANTIAGO – Podczas gdy świat ogarnęła pandemia COVID-19, politycy zwrócili uwagę na bodźce gospodarcze i wsparcie finansowe dla gospodarstw domowych i firm. W rezultacie wiele krajów zwlekało z przygotowaniem i ogłoszeniem nowych celów redukcji emisji w ramach porozumienia klimatycznego z Paryża. Te zaktualizowane cele, znane jako wkłady ustalane na szczeblu krajowym (znane jako NDC), pierwotnie miały zostać wyznaczone na początku tego roku, przed konferencją klimatyczną COP26 w Glasgow w Szkocji w listopadzie. Ale to również zostało odłożone.
Przejście od szczytów do bodźców jest zrozumiałe. Nie powinniśmy jednak zapominać o ważnej roli, jaką mogą odegrać NDC w wysiłkach na rzecz naprawy gospodarczej. Są one jednymi z najlepszych narzędzi dla rządów do wyrażania swojej wizji przyszłego wzrostu gospodarczego i transformacji technologicznej (oba te cele mają wyraźne powiązania z tworzeniem miejsc pracy). Ponadto wyznaczenie celów daje krajom doskonałą okazję do identyfikacji gotowych do użycia projektów i działań, które mogą przynieść korzyści zarówno klimatyczne, jak i gospodarcze.
Chile jest tutaj dobrym przykładem. Rząd ogłosił zaktualizowaną deklarację klimatyczną w kwietniu, wraz z nową ustawą klimatyczną, która jest obecnie rozpatrywana przez Kongres Narodowy. Zaktualizowane NDC łączą działania klimatyczne ze zrównoważonym rozwojem i sprawiedliwą transformacją energetyczną. U podstaw leży zobowiązanie do osiągnięcia neutralności węglowej do 2050 r. Łatwo jest zobaczyć, w jaki sposób reakcja rządu na pandemię może pomóc w osiągnięciu tego celu poprzez przyspieszenie niezbędnych przemian w sektorze energetycznym oraz transportowym.
Ale nowe NDC w Chile pokazują również inny front, w którym plan naprawy gospodarczej krajów mogą otrzymać znaczący impuls: rozwiązania oparte na przyrodzie. NDC wykazuje zrozumienie roli, jaką natura może odegrać w osiąganiu neutralności węglowej, a także w dostosowywaniu się do skutków zmiany klimatu i uznaniu znaczenia tworzenia i utrzymywania naturalnych pochłaniaczy dwutlenku węgla.
Plan klimatyczny Chile łączy zdrowie oceanów i klimatu, jednocześnie uznając wartość ekonomiczną ekosystemów przybrzeżnych. Nie musimy daleko szukać przykładu, jak zdrowe ekosystemy morskie wspierają lokalne gospodarki. W Meksyku, tylko w Zatoce Kalifornijskiej i na Półwyspie Baja Kalifornia ekosystemy morskie generują 518 milionów dolarów rocznych przychodów z turystyki i zapewniają bezpośrednio co najmniej 3575 miejsc pracy. Biorąc pod uwagę rozległą linię brzegową Chile, możliwości są znacznie większe. NDC nie zawodzi w tym względzie: zawiera zobowiązanie do przekształcenia 25% swojej wyłącznej strefy ekonomicznej w obszar chroniony. Prawidłowe wdrożenie tego zobowiązania stworzyłoby nowe możliwości gospodarcze dla kraju.
NowyNDC również znacząco wzmacnia zobowiązania Chile dotyczące lasów. Rząd podwoił swój cel w zakresie zrównoważonej gospodarki leśnej i odtwarzania z 100 000 hektarów do 200 000 hektarów do 2030 roku. Zasadzone zostanie 200 000 hektarów nowych lasów (ze 100 000 hektarów), z których co najmniej 100 000 hektarów pokryje trwale zalesienie i co najmniej 70 000 hektarów stanowić będą gatunki rodzime. Ponadto Chile oświadczyło, że zmniejszy emisje spowodowane wylesianiem i degradacją gleby o 25% do 2030 r.
BLACK FRIDAY SALE: Subscribe for as little as $34.99
Subscribe now to gain access to insights and analyses from the world’s leading thinkers – starting at just $34.99 for your first year.
Subscribe Now
Związek ze wzrostem gospodarczym (aczkolwiek nie zbadany dokładnie i niedoceniany) jest również tutaj jasny. Dążenie do tych celów umożliwi rządom tworzenie różnorodnych miejsc pracy, w tym leśników, botaników, operatorów maszyn i robotników. A odrestaurowane krajobrazy oferują dodatkowe korzyści. Badanie przeprowadzone przez World Resources Institute z 2016 roku wykazało, że w Ameryce Łacińskiej ożywienie zdegradowanych ziem przyniosłoby 23 miliardy dolarów korzyści netto w okresie 50 lat. Rolnicy, którzy przywracają swoją ziemię, mogą średnio zarobić dodatkowe 1140 USD na hektar wartości ekonomicznej netto.
Powiedzmy sobie jasno: Chile ma jeszcze wiele do zrobienia, aby osiągnąć cele zawarte w pierwotnej obietnicy klimatycznej. Reakcja rządu na COVID-19 była jak dotąd mieszana i od czasu opublikowania planu kilka miesięcy temu nie wykazał on żadnego poważnego zaangażowania w rozwój działań klimatycznych. Ale przynajmniej chilijskie NDC daje nam dobry przykład w tym, czym NDC może i powinno być: nie jest prawnie wiążącym dokumentem politycznym, ale politycznym sygnałem dla ministerstw, podmiotów sektora prywatnego i instytucji finansujących rozwój, aby zidentyfikować i poszukiwać możliwości powiązania rządowych planów klimatycznych z ożywieniem gospodarczym.
Każde zaktualizowane NDC nadaje większy rozmach polityczny i buduje międzynarodowe zaufanie, którego potrzebujemy, aby walczyć ze zmianami klimatycznymi. Zamiast opóźniać prace nad krajowymi NDC w czasie trwania pandemii, rządy powinny rozważyć, w jaki sposób można wykorzystać te cele, aby wykorzystać gospodarczy wkład rozwiązań opartych na przyrodzie. Działania na rzecz klimatu, wyrażone za pośrednictwem NDC, mogą iść w parze z planami naprawy gospodarczej. Ochrona przyrody ma wiele do zaoferowania w zamian.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer