NEW YORK – De steden op aarde, waar zo’n 4,4 miljard mensen wonen, lopen een steeds groter risico op catastrofale klimaatgebeurtenissen. De stijgende zeespiegel en overstromingen bedreigen megasteden aan de kust, zoals New York City en Jakarta, en extreme hittegolven, zoals die elk jaar steden in Zuid-Azië en het Midden-Oosten teisteren, zullen naar verwachtingvaker voorkomen en steeds ernstiger worden.
Terwijl onze gebouwde omgeving en infrastructuur op de proef worden gesteld door onvoorspelbaar weer en veranderende bevolkingen, hebben veel stedelijke gemeenschappen te maken met verhoogde klimaatgerelateerde gezondheids- en economische risico’s. Gevaren zoals luchtvervuiling en natuurrampen kunnen vooral acuut zijn in ontwikkelingslanden, waar ze meer mensen de armoede in dreigen te drijven.
Tegelijkertijd dragen steden onevenredig bij aan de bredere uitdagingen waar we vandaag de dag voor staan. Steden zijn nu al verantwoordelijk voor naar schatting zeventig procent van de wereldwijde uitstoot van kooldioxide en 78 procent van het energieverbruik, en deze cijfers zouden nog kunnen toenemen in een verstedelijkende wereld. Volgens UN-Habitat zal het percentage mensen dat in stedelijke gebieden woont naar verwachting stijgen naar 68 procent in 2050.
Het is duidelijk dat steden een centrale rol zullen spelen in de manier waarop de wereld de klimaatverandering aanpakt. Een factor die steden de broodnodige steun zou kunnen geven en mogelijkheden zou kunnen ontsluiten om meer veerkracht op te bouwen, is kunstmatige intelligentie. Als kunstmatige intelligentie op een ethisch verantwoorde manier wordt ontwikkeld en ingezet, kan het de stedelijke klimaatoplossingen versnellen, op wetenschap gebaseerde en duurzame ontwikkeling mogelijk maken en zorgen voor innovatie in een ongekend tempo, waardoor we de meest kwetsbare gemeenschappen op de eerste plaats kunnen zetten.
Maar de eerste stap is het verbeteren van ons begrip van de vele potentiële toepassingen van AI als hulpmiddel voor veerkrachtige steden. Het verwerken van enorme hoeveelheden gegevens vormt bijvoorbeeld een groot obstakel bij het nauwkeurig modelleren van toekomstige klimaatscenario’s en het nemen van geïnformeerde planningsbeslissingen. Gelukkig kunnen funderingsmodellen en geospatiale analyses ons dankzij de kracht van AI helpen om onze steden op een nieuwe manier te visualiseren.
Denk aan de metropolitane gebieden die te maken hebben met ernstige en veranderende weerpatronen. Met realtime en historische klimaatgegevens en AI-ondersteunde voorspellingsmogelijkheden zouden overheden nieuwe hulpmiddelen kunnen introduceren voor rampenrespons en -paraatheid. Iedereen, van gewone burgers tot degenen die belast zijn met de bescherming en het onderhoud van cruciale infrastructuur, zou beter geïnformeerd en voorbereid kunnen zijn.
AI heeft ook het potentieel om de activiteiten van steden op elk niveau duurzamer te maken, en zo de buitensporige uitstoot en milieu-impact van steden te verminderen. Intelligente softwaretoepassingen kunnen AI integreren om het energieverbruik, het waterverbruik en het afvalbeheer van gebouwen te analyseren, waardoor gemeenschappen en organisaties meer verantwoorde beslissingen over duurzaamheid kunnen nemen.
Bovendien zouden veiligheidsmaatregelen, zoals het onderhoud van stedelijke infrastructuur, effectiever en efficiënter dan ooit tevoren kunnen zijn, dankzij de toevoeging van onderling verbonden apparaten voor het verzamelen van diepgravende gegevens. Denk aan alle bruggen en wegen die bedreigd worden door ongekende weersomstandigheden. In combinatie met AI gaan de toepassingen van gegevens veel verder dan basismonitoring en -rapportage.
De stedelijke toepassingen van AI zullen ook hier niet stoppen. De technologie heeft de potentie om het openbaar vervoer en de verkeersplanning te optimaliseren voor duurzamer stedelijk vervoer. Zij zou kunnen helpen bij het identificeren van de beste locaties voor het uitbreiden van de broodnodige groene ruimte, terwijl ook de stedelijke biodiversiteit en natuurlijke hulpbronnen behouden blijven.
Overheden, publieke dienstverleners en non-profitorganisaties krijgen steeds meer mogelijkheden om toegang te krijgen tot AI-tools en deze te verkennen, bijvoorbeeld via offerteaanvragen en pro-bonoprogramma’s, zoals die van IBM. Uit recent onderzoek blijkt echter dat 69 procent van de steden het gebruik van generatieve AI al onderzoekt of test, maar dat slechts 2 procent de technologie toepast. Als Chief Impact Officer van IBM weet ik dat toegang tot technologie en de vaardigheden die nodig zijn om deze effectief te gebruiken, grote obstakels kunnen zijn voor de implementatie. De behoefte aan meer toegang wordt des te urgenter als je kijkt naar de ongelijke verdeling van klimaatgerelateerde bedreigingen. In onze steden worden de armste en meest kwetsbare inwoners onevenredig hard getroffen door problemen als luchtvervuiling en een gebrek aan toegang tot schone energie. Dit zijn de gemeenschappen die het meest te winnen hebben bij AI.
We hebben allemaal de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat AI-oplossingen kwetsbare bevolkingsgroepen ondersteunen. Dat betekent dat we gelijke toegang tot klimaatinstrumenten moeten bieden, training in AI en aanverwante vaardigheden moeten ondersteunen en programma’s moeten ontwikkelen die tegemoetkomen aan de specifieke behoeften van historisch gemarginaliseerde stedelijke bevolkingsgroepen. Met name bijscholing zal een belangrijke rol spelen bij het versnellen van het gebruik van klimaatmitigatie- en aanpassingstools door kwetsbare gemeenschappen. De particuliere sector kan zijn steentje bijdragen door partnerschappen aan te gaan met overheidsinstanties en nauw samen te werken met organisaties die kwetsbare gemeenschappen al ondersteunen.
Door AI te omarmen en in te zetten in de strijd tegen de klimaatverandering kunnen we onze steden veiliger, flexibeler en duurzamer maken. De technologie om mensen de middelen te geven om te anticiperen op klimaatgebeurtenissen, ze aan te pakken en ervan te herstellen is er. Maar het is aan ons allemaal – gemeenschappen, overheden en bedrijven – om er zo goed mogelijk gebruik van te maken.
NEW YORK – De steden op aarde, waar zo’n 4,4 miljard mensen wonen, lopen een steeds groter risico op catastrofale klimaatgebeurtenissen. De stijgende zeespiegel en overstromingen bedreigen megasteden aan de kust, zoals New York City en Jakarta, en extreme hittegolven, zoals die elk jaar steden in Zuid-Azië en het Midden-Oosten teisteren, zullen naar verwachtingvaker voorkomen en steeds ernstiger worden.
Terwijl onze gebouwde omgeving en infrastructuur op de proef worden gesteld door onvoorspelbaar weer en veranderende bevolkingen, hebben veel stedelijke gemeenschappen te maken met verhoogde klimaatgerelateerde gezondheids- en economische risico’s. Gevaren zoals luchtvervuiling en natuurrampen kunnen vooral acuut zijn in ontwikkelingslanden, waar ze meer mensen de armoede in dreigen te drijven.
Tegelijkertijd dragen steden onevenredig bij aan de bredere uitdagingen waar we vandaag de dag voor staan. Steden zijn nu al verantwoordelijk voor naar schatting zeventig procent van de wereldwijde uitstoot van kooldioxide en 78 procent van het energieverbruik, en deze cijfers zouden nog kunnen toenemen in een verstedelijkende wereld. Volgens UN-Habitat zal het percentage mensen dat in stedelijke gebieden woont naar verwachting stijgen naar 68 procent in 2050.
Het is duidelijk dat steden een centrale rol zullen spelen in de manier waarop de wereld de klimaatverandering aanpakt. Een factor die steden de broodnodige steun zou kunnen geven en mogelijkheden zou kunnen ontsluiten om meer veerkracht op te bouwen, is kunstmatige intelligentie. Als kunstmatige intelligentie op een ethisch verantwoorde manier wordt ontwikkeld en ingezet, kan het de stedelijke klimaatoplossingen versnellen, op wetenschap gebaseerde en duurzame ontwikkeling mogelijk maken en zorgen voor innovatie in een ongekend tempo, waardoor we de meest kwetsbare gemeenschappen op de eerste plaats kunnen zetten.
Maar de eerste stap is het verbeteren van ons begrip van de vele potentiële toepassingen van AI als hulpmiddel voor veerkrachtige steden. Het verwerken van enorme hoeveelheden gegevens vormt bijvoorbeeld een groot obstakel bij het nauwkeurig modelleren van toekomstige klimaatscenario’s en het nemen van geïnformeerde planningsbeslissingen. Gelukkig kunnen funderingsmodellen en geospatiale analyses ons dankzij de kracht van AI helpen om onze steden op een nieuwe manier te visualiseren.
Denk aan de metropolitane gebieden die te maken hebben met ernstige en veranderende weerpatronen. Met realtime en historische klimaatgegevens en AI-ondersteunde voorspellingsmogelijkheden zouden overheden nieuwe hulpmiddelen kunnen introduceren voor rampenrespons en -paraatheid. Iedereen, van gewone burgers tot degenen die belast zijn met de bescherming en het onderhoud van cruciale infrastructuur, zou beter geïnformeerd en voorbereid kunnen zijn.
BLACK FRIDAY SALE: Subscribe for as little as $34.99
Subscribe now to gain access to insights and analyses from the world’s leading thinkers – starting at just $34.99 for your first year.
Subscribe Now
AI heeft ook het potentieel om de activiteiten van steden op elk niveau duurzamer te maken, en zo de buitensporige uitstoot en milieu-impact van steden te verminderen. Intelligente softwaretoepassingen kunnen AI integreren om het energieverbruik, het waterverbruik en het afvalbeheer van gebouwen te analyseren, waardoor gemeenschappen en organisaties meer verantwoorde beslissingen over duurzaamheid kunnen nemen.
Bovendien zouden veiligheidsmaatregelen, zoals het onderhoud van stedelijke infrastructuur, effectiever en efficiënter dan ooit tevoren kunnen zijn, dankzij de toevoeging van onderling verbonden apparaten voor het verzamelen van diepgravende gegevens. Denk aan alle bruggen en wegen die bedreigd worden door ongekende weersomstandigheden. In combinatie met AI gaan de toepassingen van gegevens veel verder dan basismonitoring en -rapportage.
De stedelijke toepassingen van AI zullen ook hier niet stoppen. De technologie heeft de potentie om het openbaar vervoer en de verkeersplanning te optimaliseren voor duurzamer stedelijk vervoer. Zij zou kunnen helpen bij het identificeren van de beste locaties voor het uitbreiden van de broodnodige groene ruimte, terwijl ook de stedelijke biodiversiteit en natuurlijke hulpbronnen behouden blijven.
Overheden, publieke dienstverleners en non-profitorganisaties krijgen steeds meer mogelijkheden om toegang te krijgen tot AI-tools en deze te verkennen, bijvoorbeeld via offerteaanvragen en pro-bonoprogramma’s, zoals die van IBM. Uit recent onderzoek blijkt echter dat 69 procent van de steden het gebruik van generatieve AI al onderzoekt of test, maar dat slechts 2 procent de technologie toepast. Als Chief Impact Officer van IBM weet ik dat toegang tot technologie en de vaardigheden die nodig zijn om deze effectief te gebruiken, grote obstakels kunnen zijn voor de implementatie. De behoefte aan meer toegang wordt des te urgenter als je kijkt naar de ongelijke verdeling van klimaatgerelateerde bedreigingen. In onze steden worden de armste en meest kwetsbare inwoners onevenredig hard getroffen door problemen als luchtvervuiling en een gebrek aan toegang tot schone energie. Dit zijn de gemeenschappen die het meest te winnen hebben bij AI.
We hebben allemaal de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat AI-oplossingen kwetsbare bevolkingsgroepen ondersteunen. Dat betekent dat we gelijke toegang tot klimaatinstrumenten moeten bieden, training in AI en aanverwante vaardigheden moeten ondersteunen en programma’s moeten ontwikkelen die tegemoetkomen aan de specifieke behoeften van historisch gemarginaliseerde stedelijke bevolkingsgroepen. Met name bijscholing zal een belangrijke rol spelen bij het versnellen van het gebruik van klimaatmitigatie- en aanpassingstools door kwetsbare gemeenschappen. De particuliere sector kan zijn steentje bijdragen door partnerschappen aan te gaan met overheidsinstanties en nauw samen te werken met organisaties die kwetsbare gemeenschappen al ondersteunen.
Door AI te omarmen en in te zetten in de strijd tegen de klimaatverandering kunnen we onze steden veiliger, flexibeler en duurzamer maken. De technologie om mensen de middelen te geven om te anticiperen op klimaatgebeurtenissen, ze aan te pakken en ervan te herstellen is er. Maar het is aan ons allemaal – gemeenschappen, overheden en bedrijven – om er zo goed mogelijk gebruik van te maken.