BERLIJN – De relaties tussen Europa en Turkije worden van oudsher door diepe contradictie gekenmerkt. Waar de veiligheidssamenwerking (vooral tijdens de Koude oorlog) en economische banden altijd hecht zijn geweest, zijn de vitale funderingen van de democratie – mensenrechten, persvrijheid, rechten voor minderheden, en een onafhankelijk rechtssysteem dat de rechtsstaat in stand houdt – in Turkije zwak gebleven. Ook de geschiedenis heeft beide kanten verdeeld gelaten, waar het dispuut over de erkenning van de Armeense genocide tijdens de Eerste Wereldoorlog van getuigt.
BERLIJN – De relaties tussen Europa en Turkije worden van oudsher door diepe contradictie gekenmerkt. Waar de veiligheidssamenwerking (vooral tijdens de Koude oorlog) en economische banden altijd hecht zijn geweest, zijn de vitale funderingen van de democratie – mensenrechten, persvrijheid, rechten voor minderheden, en een onafhankelijk rechtssysteem dat de rechtsstaat in stand houdt – in Turkije zwak gebleven. Ook de geschiedenis heeft beide kanten verdeeld gelaten, waar het dispuut over de erkenning van de Armeense genocide tijdens de Eerste Wereldoorlog van getuigt.