STANFORD – In 2010 stonden de Verenigde Staten voor een uitdagend allocatieprobleem. De vraag naar een hulpbron die van vitaal belang was voor het dagelijks leven nam toe, maar het beschikbare aanbod werd gebruikt door gevestigde exploitanten die er een belangrijke industrie omheen hadden opgebouwd. Bovendien was een stapsgewijze overheveling naar nieuwe toepassingen onmogelijk. Kunnen nieuwe regels de toenemende schaarste verlichten, en tegelijk de rechten van de bestaande gebruikers eerbiedigen en een vrijwillige, door meerdere partijen gedragen herverdeling mogelijk maken?
STANFORD – In 2010 stonden de Verenigde Staten voor een uitdagend allocatieprobleem. De vraag naar een hulpbron die van vitaal belang was voor het dagelijks leven nam toe, maar het beschikbare aanbod werd gebruikt door gevestigde exploitanten die er een belangrijke industrie omheen hadden opgebouwd. Bovendien was een stapsgewijze overheveling naar nieuwe toepassingen onmogelijk. Kunnen nieuwe regels de toenemende schaarste verlichten, en tegelijk de rechten van de bestaande gebruikers eerbiedigen en een vrijwillige, door meerdere partijen gedragen herverdeling mogelijk maken?