SANTA MONICA – De records verbrekende hitte die de planeet deze zomer in haar greep had heeft ons opnieuw doen beseffen dat naarmate de temperaturen op aarde stijgen, de mensen aan de rand van de samenleving – de zieken, de ouderen en de armen – onevenredig zullen lijden. En nergens zal dit lijden acuter zijn dan in India.
Armoede treft meer mensen in India dan in enig ander land. Omdat zo'n 270 miljoen Indiërs onder de door de Wereldbank vastgestelde armoedegrens van $1,90 per dag leven, was het ontsnappen aan de elementen al nooit heel gemakkelijk. Nu maken klimaatverandering en extreme weersomstandigheden het nagenoeg onmogelijk.
In steden moeten de armen opboksen tegen de gevolgen van “hitte-eilanden” – ontwikkelde gebieden die de warmte van de zon opslaan en ervoor zorgen dat de temperaturen nog aanzienlijk hoger uitvallen dan in landelijke streken. Tijdens hittegolven kunnen de temperaturen in India zelfs 's nachts extreem hoog zijn, waardoor slapen pijnlijk wordt voor degenen die het moeten stellen zonder ordentelijk onderkomen of moderne koelmethoden.
Maar het leven is niet makkelijker voor de armen op het Indiase platteland, die kwetsbaarder zijn voor extreme hitte, omdat zij vaak geen toegang hebben tot water, elektriciteit en gezondheidszorg. Dankzij onderzoek dat ik heb verricht met collega's bij de RAND Corporation, aan de Emory University en bij gezondheidszorgdepartementen in India, weten we dat verarmde gemeenschappen in centraal India de grootste risico's lopen, evenals bevolkingsgroepen die minder goed zijn opgeleid en minder overheidsdiensten tot hun beschikking hebben. Onze voor het hele land geldende index toont een sterke correlatie tussen een lageinkomensstatus in landelijke gebieden en kwetsbaarheid voor de hitte.
Helaas nemen de gevaren voor de armen van de regio alleen maar toe. Volgens een recent rapport van de Wereldbank wonen zo'n 800 miljoen mensen in Zuid-Azië momenteel in gebieden waar stijgende temperaturen en onregelmatige regenval de levensomstandigheden bedreigen en de levensstandaard terugdringen. Als deze ontwikkelingen aanhouden zal het doel van het uitroeien van de extreme armoede – een van de voornaamste doelstellingen van de 2030 Agenda for Sustainable Development (de Agenda voor Duurzame Ontwikkeling) van de VN – een luchtspiegeling blijven.
Veel Indiërs op het platteland die wegkwijnen door toedoen van de hitte zien migratie naar de stad nu als hun beste optie. Maar ook dit zal geen duurzame verlichting bieden. Hoewel er in de steden wellicht meer werkgelegenheid is, barsten de grootste metropolitane centra in India nu al uit hun voegen; het zou een ramp zijn als er in de onderontwikkelde sloppenwijken nog eens miljoenen klimaatvluchtelingen bijkomen. Om deze nieuwe crisis af te wenden moeten de Indiase autoriteiten inzien dat nu de hitterisico's toenemen, de armen in het land – zowel in de steden als op het platteland – wanhopig veel behoefte hebben aan klimaataanpassingsstrategieën.
At a time when democracy is under threat, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided. Subscribe now and save $50 on a new subscription.
Subscribe Now
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er geen eenvoudige oplossingen zijn. Als ontwikkelde landen getroffen worden door hittegolven, adviseren de autoriteiten de mensen om binnen te blijven, vaak te douchen, veel vocht te drinken, en zich koel te houden met ventilatoren en air conditioning. Maar dergelijke adviezen hebben weinig nut voor mensen die thuis geen stromend water of elektriciteit hebben. De Wereldbank schat dat een op de vijf Indiërs arm is, terwijl slechts 61% van de arme huishoudens over een betrouwbare stroomvoorziening beschikt en slechts 6% toegang heeft tot schoon drinkwater.
Bovendien werkt het grootste deel van India's werkende armen als boer of in de kleinschalige industrie in de steden; voor hen betekent het ontsnappen aan de hitte inkomensverlies. Dat levert een onmogelijk dilemma op; hoewel de wetenschap van de met de hitte samenhangende gezondheidsschade nog in de kinderschoenen staat, hebben onderzoeken blootstelling aan extreme temperaturen in verband gebracht met nierziekten, tekorten aan microvoedingsstoffen, en zelfs cognitieve schade.
Toch zijn er ook wel dingen die de Indiase autoriteiten kunnen doen om de armen tijdens hittegolven te beschermen. Gemeenschappelijke douchecentra zijn bijvoorbeeld voorgesteld als een manier om sterfgevallen door toedoen van de hitte te verminderen. Hoewel het moeilijk zou zijn deze mogelijkheid ten uitvoer te leggen in gebieden met een chronisch watertekort, hebben door de overheid geleide distributieprogramma's elders vruchten afgeworpen.
Technologische oplossingen zijn ook de moeite van het onderzoeken waard. Medische onderzoekers in Bangalore hebben bijvoorbeeld een op batterijen werkend koeljasje ontworpen om mensen te beschermen die in de hitte moeten werken. Met een prijskaartje van $27 ligt dat jasje uiteraard buiten bereik van het grootste deel van de Indiase armen. Maar andere oplossingen – zoals het installeren van zonnepanelen om koelsystemen op te laten draaien, en het bredere gebruik van “groene daken” om te helpen de hitte te verminderen – zouden makkelijker kunnen worden opgeschaald.
Maar de meest gevolgrijke verandering zou het geven van een grotere stem aan de armsten van India zijn. De mensen die hun best doen om een einde te maken aan de armoede zijn maar al te vaak niet goed op de hoogte van de omstandigheden waarin de armen leven. Als de programma's die bedoeld zijn om de klimaatweerstand te bevorderen effectief willen zijn, moet het doelpubliek deel van de oplossing worden.
Ondanks jaren van omineuze voorspellingen is de internationale gemeenschap niet in staat gebleken een halt toe te roepen aan de gestage stijging van de temperatuur op aarde, en zijn het de armsten die de zwaarste tol betalen. Naarmate de met de hitte samenhangende risico's toenemen, zullen de mensen aan de rand van de samenleving – in India en elders – meer nodig hebben dan louter medelijden om daar effectief mee om te kunnen gaan.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
At the end of a year of domestic and international upheaval, Project Syndicate commentators share their favorite books from the past 12 months. Covering a wide array of genres and disciplines, this year’s picks provide fresh perspectives on the defining challenges of our time and how to confront them.
ask Project Syndicate contributors to select the books that resonated with them the most over the past year.
SANTA MONICA – De records verbrekende hitte die de planeet deze zomer in haar greep had heeft ons opnieuw doen beseffen dat naarmate de temperaturen op aarde stijgen, de mensen aan de rand van de samenleving – de zieken, de ouderen en de armen – onevenredig zullen lijden. En nergens zal dit lijden acuter zijn dan in India.
Armoede treft meer mensen in India dan in enig ander land. Omdat zo'n 270 miljoen Indiërs onder de door de Wereldbank vastgestelde armoedegrens van $1,90 per dag leven, was het ontsnappen aan de elementen al nooit heel gemakkelijk. Nu maken klimaatverandering en extreme weersomstandigheden het nagenoeg onmogelijk.
In steden moeten de armen opboksen tegen de gevolgen van “hitte-eilanden” – ontwikkelde gebieden die de warmte van de zon opslaan en ervoor zorgen dat de temperaturen nog aanzienlijk hoger uitvallen dan in landelijke streken. Tijdens hittegolven kunnen de temperaturen in India zelfs 's nachts extreem hoog zijn, waardoor slapen pijnlijk wordt voor degenen die het moeten stellen zonder ordentelijk onderkomen of moderne koelmethoden.
Maar het leven is niet makkelijker voor de armen op het Indiase platteland, die kwetsbaarder zijn voor extreme hitte, omdat zij vaak geen toegang hebben tot water, elektriciteit en gezondheidszorg. Dankzij onderzoek dat ik heb verricht met collega's bij de RAND Corporation, aan de Emory University en bij gezondheidszorgdepartementen in India, weten we dat verarmde gemeenschappen in centraal India de grootste risico's lopen, evenals bevolkingsgroepen die minder goed zijn opgeleid en minder overheidsdiensten tot hun beschikking hebben. Onze voor het hele land geldende index toont een sterke correlatie tussen een lageinkomensstatus in landelijke gebieden en kwetsbaarheid voor de hitte.
Helaas nemen de gevaren voor de armen van de regio alleen maar toe. Volgens een recent rapport van de Wereldbank wonen zo'n 800 miljoen mensen in Zuid-Azië momenteel in gebieden waar stijgende temperaturen en onregelmatige regenval de levensomstandigheden bedreigen en de levensstandaard terugdringen. Als deze ontwikkelingen aanhouden zal het doel van het uitroeien van de extreme armoede – een van de voornaamste doelstellingen van de 2030 Agenda for Sustainable Development (de Agenda voor Duurzame Ontwikkeling) van de VN – een luchtspiegeling blijven.
Veel Indiërs op het platteland die wegkwijnen door toedoen van de hitte zien migratie naar de stad nu als hun beste optie. Maar ook dit zal geen duurzame verlichting bieden. Hoewel er in de steden wellicht meer werkgelegenheid is, barsten de grootste metropolitane centra in India nu al uit hun voegen; het zou een ramp zijn als er in de onderontwikkelde sloppenwijken nog eens miljoenen klimaatvluchtelingen bijkomen. Om deze nieuwe crisis af te wenden moeten de Indiase autoriteiten inzien dat nu de hitterisico's toenemen, de armen in het land – zowel in de steden als op het platteland – wanhopig veel behoefte hebben aan klimaataanpassingsstrategieën.
HOLIDAY SALE: PS for less than $0.7 per week
At a time when democracy is under threat, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided. Subscribe now and save $50 on a new subscription.
Subscribe Now
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er geen eenvoudige oplossingen zijn. Als ontwikkelde landen getroffen worden door hittegolven, adviseren de autoriteiten de mensen om binnen te blijven, vaak te douchen, veel vocht te drinken, en zich koel te houden met ventilatoren en air conditioning. Maar dergelijke adviezen hebben weinig nut voor mensen die thuis geen stromend water of elektriciteit hebben. De Wereldbank schat dat een op de vijf Indiërs arm is, terwijl slechts 61% van de arme huishoudens over een betrouwbare stroomvoorziening beschikt en slechts 6% toegang heeft tot schoon drinkwater.
Bovendien werkt het grootste deel van India's werkende armen als boer of in de kleinschalige industrie in de steden; voor hen betekent het ontsnappen aan de hitte inkomensverlies. Dat levert een onmogelijk dilemma op; hoewel de wetenschap van de met de hitte samenhangende gezondheidsschade nog in de kinderschoenen staat, hebben onderzoeken blootstelling aan extreme temperaturen in verband gebracht met nierziekten, tekorten aan microvoedingsstoffen, en zelfs cognitieve schade.
Toch zijn er ook wel dingen die de Indiase autoriteiten kunnen doen om de armen tijdens hittegolven te beschermen. Gemeenschappelijke douchecentra zijn bijvoorbeeld voorgesteld als een manier om sterfgevallen door toedoen van de hitte te verminderen. Hoewel het moeilijk zou zijn deze mogelijkheid ten uitvoer te leggen in gebieden met een chronisch watertekort, hebben door de overheid geleide distributieprogramma's elders vruchten afgeworpen.
Technologische oplossingen zijn ook de moeite van het onderzoeken waard. Medische onderzoekers in Bangalore hebben bijvoorbeeld een op batterijen werkend koeljasje ontworpen om mensen te beschermen die in de hitte moeten werken. Met een prijskaartje van $27 ligt dat jasje uiteraard buiten bereik van het grootste deel van de Indiase armen. Maar andere oplossingen – zoals het installeren van zonnepanelen om koelsystemen op te laten draaien, en het bredere gebruik van “groene daken” om te helpen de hitte te verminderen – zouden makkelijker kunnen worden opgeschaald.
Maar de meest gevolgrijke verandering zou het geven van een grotere stem aan de armsten van India zijn. De mensen die hun best doen om een einde te maken aan de armoede zijn maar al te vaak niet goed op de hoogte van de omstandigheden waarin de armen leven. Als de programma's die bedoeld zijn om de klimaatweerstand te bevorderen effectief willen zijn, moet het doelpubliek deel van de oplossing worden.
Ondanks jaren van omineuze voorspellingen is de internationale gemeenschap niet in staat gebleken een halt toe te roepen aan de gestage stijging van de temperatuur op aarde, en zijn het de armsten die de zwaarste tol betalen. Naarmate de met de hitte samenhangende risico's toenemen, zullen de mensen aan de rand van de samenleving – in India en elders – meer nodig hebben dan louter medelijden om daar effectief mee om te kunnen gaan.
Vertaling: Menno Grootveld