NAIROBI – De recente recordaanvulling van honderd miljard dollar voor de Internationale Ontwikkelingsassociatie (IDA) van de Wereldbank is een belangrijke mijlpaal. Hoewel het uiteindelijke bedrag lager is dan de 120 miljard dollar waarvoor ik samen met andere Afrikaanse leiders in april pleitte tijdens de IDA21 Replenishment Summit in Nairobi, vormt het toch een grote stap vooruit. Deze nieuwe financiering biedt hoop aan miljoenen mensen en laat zien dat onze mondiale partners vastberaden zijn om de enorme uitdagingen waarmee we geconfronteerd worden aan te pakken.
De top in Nairobi benadrukte niet alleen het belang van de IDA als instrument voor ontwikkelingsfinanciering, maar vestigde ook de aandacht op de sleutelrol van Afrika in het aanpakken van wereldwijde crises zoals de klimaatverandering. Door de jaren heen heeft de IDA voor veel landen als een reddingslijn gefungeerd door langetermijnfinanciering tegen gunstige voorwaarden aan te bieden. Dit stelt landen in staat om te investeren in essentiële sectoren zoals gezondheidszorg, onderwijs en infrastructuur. Bovendien heeft de IDA haar waarde bewezen als krachtig vermenigvuldigingsinstrument door snel te reageren in crisistijden en vier dollar aan kapitaalmarktfinanciering te genereren voor elke dollar aan donorbijdragen.
De uitdagingen waar we voor staan, vergen echter een nog ambitieuzere aanpak. Volgens de Wereldbank bedroeg de buitenlandse schuld van de ontwikkelingslanden vorig jaar maar liefst 1,4 biljoen dollar – een bedrag waarbij zelfs de meest ambitieuze toezeggingen op het gebied van de klimaatfinanciering verbleken. Voor Afrika is de schuldenlast een grote belemmering geworden voor de duurzame ontwikkeling en klimaatbestendigheid. De hoge rentebetalingen nemen namelijk broodnodige middelen weg die anders geïnvesteerd zouden kunnen worden in essentiële sectoren zoals gezondheid, onderwijs en infrastructuur.
Zoals ik tijdens de top in Nairobi benadrukte, houdt deze situatie een vicieuze cirkel van kwetsbaarheid in stand, die nog wordt versterkt door de steeds ernstigere gevolgen van de klimaatverandering. Alleen al het afgelopen jaar heeft Oost-Afrika te maken gehad met verwoestende overstromingen, waardoor duizenden mensen moesten vluchten en vitale infrastructuur werd verwoest. Tegelijkertijd heeft de aanhoudende droogte in Zuidelijk Afrika de landbouwproductie in landen als Zambia en Zimbabwe lamgelegd. In West- en Centraal-Afrika hebben overstromingen zware schade aangericht in Nigeria, Niger en Tsjaad, waardoor hele gemeenschappen ontheemd zijn geraakt en landbouwgrond onder water is komen te staan.
Ondertussen breidt de woestijnvorming zich uit naar landbouwgebieden, wat de voedselzekerheid in landen zoals Mali ernstig bedreigt. Tegelijkertijd hebben extreme hittegolven de energiesystemen in delen van Noord-Afrika zwaar onder druk gezet. Deze crises – die levens, bestaansmiddelen en economieën in heel Afrika ontwrichten – onderstrepen de dringende behoefte aan concessionele financiering die in lijn is met de enorme omvang van deze uitdagingen.
Tijdens de onderhandelingen over de New Collective Quantified Goal (NCQG) op de VN-klimaatconferentie (COP29) dit jaar werd de dringende noodzaak benadrukt om tegen 2035 jaarlijks 1,3 biljoen dollar aan klimaatfinanciering te mobiliseren, maar dit doel werd met een bedrag van 300 miljard dollar bij lange na niet bereikt. Voor Afrika benadrukt dit resultaat de aanhoudende ongelijkheid in de wereldwijde financiering en onderstreept het de cruciale rol die instellingen zoals de IDA moeten spelen om deze kloof te overbruggen.
Secure your copy of PS Quarterly: The Year Ahead 2025
Our annual flagship magazine, PS Quarterly: The Year Ahead 2025, has arrived. To gain digital access to all of the magazine’s content, and receive your print copy, subscribe to PS Digital Plus now.
Subscribe Now
De overlap tussen de IDA-aanvulling en de NCQG is duidelijk: beide zijn gericht op het waarborgen van de middelen die nodig zijn om duurzame ontwikkeling te bevorderen. De aanvulling van honderd miljard dollar van de IDA moet strategisch worden ingezet om maximaal effect te bereiken, vooral door in te spelen op de behoeften van kwetsbare landen om te investeren in klimaatbestendigheid.
De wereld kan de doelstelling van een netto-nuluitstoot tegen het midden van deze eeuw niet bereiken zonder de volledige deelname van Afrika. Met voldoende investeringen in hernieuwbare energiebronnen kan Afrika een leidende rol spelen in de wereldwijde decarbonisatieagenda en tegelijkertijd elektriciteit leveren aan de zeshonderd miljoen mensen op het continent die momenteel geen toegang hebben tot elektriciteit.
Ik en andere Afrikaanse leiders waarderen de voortdurende inspanningen van de IDA om innovatieve oplossingen te bieden, zoals schuld-voor-klimaat-swaps, en haar steun voor klimaatpositieve groei. Maar onze economische transformatie vereist een gezamenlijke wereldwijde inzet voor structurele hervormingen. We moeten meer doen om de speciale trekkingsrechten (het reservefonds van het Internationaal Monetair Fonds) beter te benutten, subsidies voor fossiele brandstoffen te herbestemmen en de leencapaciteit van multilaterale ontwikkelingsbanken te vergroten. Zoals ik in Nairobi benadrukte, blijft de aanbeveling van de G20 Independent Expert Group om de financieringscapaciteit van de IDA tegen 2030 te verdrievoudigen tot 279 miljard dollar een ambitieus maar noodzakelijk doel.
De Nairobi Declaration, aangenomen tijdens de Afrikaanse Klimaattop vorig jaar, biedt een blauwdruk voor het afstemmen van ontwikkelingsfinanciering op klimaatactie. Door te investeren in initiatieven onder Afrikaanse leiding, het enorme potentieel van hernieuwbare energie te benutten en industrialisatie te bevorderen, kunnen we miljoenen banen creëren en tegelijkertijd een duurzame toekomst voor het continent garanderen.
Afrika staat klaar om zijn rol te vervullen. We zijn vastberaden om begrotingsdiscipline en goed bestuur te bevorderen, zodat er een gunstig klimaat ontstaat voor investeringen en duurzame ontwikkeling. Maar om echt succesvol te zijn, moeten onze mondiale partners deze inspanningen ondersteunen met blijvende hulp en samenwerking. Dit betekent dat de huidige niveaus van IDA-aanvullingen in toekomstige rondes moeten worden verhoogd.
Voor ons in Afrika is de aanvulling van honderd miljard dollar slechts een stap, geen eindpunt. Samen moeten we voortbouwen op het momentum dat dit jaar is ontstaan om ervoor te zorgen dat de IDA en de NCQG hun belofte van rechtvaardige, effectieve en toegankelijke financiering waarmaken. Het is onze verantwoordelijkheid om de uitdagingen van vandaag om te zetten in kansen voor een welvarende toekomst voor alle Afrikanen.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
While artificial intelligence has the potential to drive global growth and boost productivity, the industry is grappling with mounting challenges like soaring development costs and energy requirements. Meanwhile, investors are questioning whether AI investments can deliver meaningful returns.
identifies three negative trends that could stifle innovation and slow the pace of technological progress.
The United States is not a monarchy, but a federal republic. States and cities controlled by Democrats represent half the country, and they can resist Donald Trump’s overreach by using the tools of progressive federalism, many of which were sharpened during his first administration.
see Democrat-controlled states as a potential check on Donald Trump’s far-right agenda.
NAIROBI – De recente recordaanvulling van honderd miljard dollar voor de Internationale Ontwikkelingsassociatie (IDA) van de Wereldbank is een belangrijke mijlpaal. Hoewel het uiteindelijke bedrag lager is dan de 120 miljard dollar waarvoor ik samen met andere Afrikaanse leiders in april pleitte tijdens de IDA21 Replenishment Summit in Nairobi, vormt het toch een grote stap vooruit. Deze nieuwe financiering biedt hoop aan miljoenen mensen en laat zien dat onze mondiale partners vastberaden zijn om de enorme uitdagingen waarmee we geconfronteerd worden aan te pakken.
De top in Nairobi benadrukte niet alleen het belang van de IDA als instrument voor ontwikkelingsfinanciering, maar vestigde ook de aandacht op de sleutelrol van Afrika in het aanpakken van wereldwijde crises zoals de klimaatverandering. Door de jaren heen heeft de IDA voor veel landen als een reddingslijn gefungeerd door langetermijnfinanciering tegen gunstige voorwaarden aan te bieden. Dit stelt landen in staat om te investeren in essentiële sectoren zoals gezondheidszorg, onderwijs en infrastructuur. Bovendien heeft de IDA haar waarde bewezen als krachtig vermenigvuldigingsinstrument door snel te reageren in crisistijden en vier dollar aan kapitaalmarktfinanciering te genereren voor elke dollar aan donorbijdragen.
De uitdagingen waar we voor staan, vergen echter een nog ambitieuzere aanpak. Volgens de Wereldbank bedroeg de buitenlandse schuld van de ontwikkelingslanden vorig jaar maar liefst 1,4 biljoen dollar – een bedrag waarbij zelfs de meest ambitieuze toezeggingen op het gebied van de klimaatfinanciering verbleken. Voor Afrika is de schuldenlast een grote belemmering geworden voor de duurzame ontwikkeling en klimaatbestendigheid. De hoge rentebetalingen nemen namelijk broodnodige middelen weg die anders geïnvesteerd zouden kunnen worden in essentiële sectoren zoals gezondheid, onderwijs en infrastructuur.
Zoals ik tijdens de top in Nairobi benadrukte, houdt deze situatie een vicieuze cirkel van kwetsbaarheid in stand, die nog wordt versterkt door de steeds ernstigere gevolgen van de klimaatverandering. Alleen al het afgelopen jaar heeft Oost-Afrika te maken gehad met verwoestende overstromingen, waardoor duizenden mensen moesten vluchten en vitale infrastructuur werd verwoest. Tegelijkertijd heeft de aanhoudende droogte in Zuidelijk Afrika de landbouwproductie in landen als Zambia en Zimbabwe lamgelegd. In West- en Centraal-Afrika hebben overstromingen zware schade aangericht in Nigeria, Niger en Tsjaad, waardoor hele gemeenschappen ontheemd zijn geraakt en landbouwgrond onder water is komen te staan.
Ondertussen breidt de woestijnvorming zich uit naar landbouwgebieden, wat de voedselzekerheid in landen zoals Mali ernstig bedreigt. Tegelijkertijd hebben extreme hittegolven de energiesystemen in delen van Noord-Afrika zwaar onder druk gezet. Deze crises – die levens, bestaansmiddelen en economieën in heel Afrika ontwrichten – onderstrepen de dringende behoefte aan concessionele financiering die in lijn is met de enorme omvang van deze uitdagingen.
Tijdens de onderhandelingen over de New Collective Quantified Goal (NCQG) op de VN-klimaatconferentie (COP29) dit jaar werd de dringende noodzaak benadrukt om tegen 2035 jaarlijks 1,3 biljoen dollar aan klimaatfinanciering te mobiliseren, maar dit doel werd met een bedrag van 300 miljard dollar bij lange na niet bereikt. Voor Afrika benadrukt dit resultaat de aanhoudende ongelijkheid in de wereldwijde financiering en onderstreept het de cruciale rol die instellingen zoals de IDA moeten spelen om deze kloof te overbruggen.
Secure your copy of PS Quarterly: The Year Ahead 2025
Our annual flagship magazine, PS Quarterly: The Year Ahead 2025, has arrived. To gain digital access to all of the magazine’s content, and receive your print copy, subscribe to PS Digital Plus now.
Subscribe Now
De overlap tussen de IDA-aanvulling en de NCQG is duidelijk: beide zijn gericht op het waarborgen van de middelen die nodig zijn om duurzame ontwikkeling te bevorderen. De aanvulling van honderd miljard dollar van de IDA moet strategisch worden ingezet om maximaal effect te bereiken, vooral door in te spelen op de behoeften van kwetsbare landen om te investeren in klimaatbestendigheid.
De wereld kan de doelstelling van een netto-nuluitstoot tegen het midden van deze eeuw niet bereiken zonder de volledige deelname van Afrika. Met voldoende investeringen in hernieuwbare energiebronnen kan Afrika een leidende rol spelen in de wereldwijde decarbonisatieagenda en tegelijkertijd elektriciteit leveren aan de zeshonderd miljoen mensen op het continent die momenteel geen toegang hebben tot elektriciteit.
Ik en andere Afrikaanse leiders waarderen de voortdurende inspanningen van de IDA om innovatieve oplossingen te bieden, zoals schuld-voor-klimaat-swaps, en haar steun voor klimaatpositieve groei. Maar onze economische transformatie vereist een gezamenlijke wereldwijde inzet voor structurele hervormingen. We moeten meer doen om de speciale trekkingsrechten (het reservefonds van het Internationaal Monetair Fonds) beter te benutten, subsidies voor fossiele brandstoffen te herbestemmen en de leencapaciteit van multilaterale ontwikkelingsbanken te vergroten. Zoals ik in Nairobi benadrukte, blijft de aanbeveling van de G20 Independent Expert Group om de financieringscapaciteit van de IDA tegen 2030 te verdrievoudigen tot 279 miljard dollar een ambitieus maar noodzakelijk doel.
De Nairobi Declaration, aangenomen tijdens de Afrikaanse Klimaattop vorig jaar, biedt een blauwdruk voor het afstemmen van ontwikkelingsfinanciering op klimaatactie. Door te investeren in initiatieven onder Afrikaanse leiding, het enorme potentieel van hernieuwbare energie te benutten en industrialisatie te bevorderen, kunnen we miljoenen banen creëren en tegelijkertijd een duurzame toekomst voor het continent garanderen.
Afrika staat klaar om zijn rol te vervullen. We zijn vastberaden om begrotingsdiscipline en goed bestuur te bevorderen, zodat er een gunstig klimaat ontstaat voor investeringen en duurzame ontwikkeling. Maar om echt succesvol te zijn, moeten onze mondiale partners deze inspanningen ondersteunen met blijvende hulp en samenwerking. Dit betekent dat de huidige niveaus van IDA-aanvullingen in toekomstige rondes moeten worden verhoogd.
Voor ons in Afrika is de aanvulling van honderd miljard dollar slechts een stap, geen eindpunt. Samen moeten we voortbouwen op het momentum dat dit jaar is ontstaan om ervoor te zorgen dat de IDA en de NCQG hun belofte van rechtvaardige, effectieve en toegankelijke financiering waarmaken. Het is onze verantwoordelijkheid om de uitdagingen van vandaag om te zetten in kansen voor een welvarende toekomst voor alle Afrikanen.
Vertaling: Menno Grootveld