LONDEN – De financiële crisis van 2008 betekende een grote steun in de rug van de opstellers van mondiale standaarden. Opeens beheerste het Bazels Comité (dat de standaarden voor internationale bankensupervisie zet) de krantenkoppen van het financiële nieuws. Etentjes in Manhattan en Kensington werden genoten onder het bespreken van de details van het Bazel II-akkoord en de gevaren van procyclische kapitaalvereisten. Overheden die eerder op hun hoede waren voor internationale inmenging waren opeens gretig voorstander van strengere mondiale regulering om te voorkomen dat bankencrises over grenzen heen zouden vloeien en anderen zouden besmetten, zoals bij de Aziatische bankencrisis van de jaren negentig.
LONDEN – De financiële crisis van 2008 betekende een grote steun in de rug van de opstellers van mondiale standaarden. Opeens beheerste het Bazels Comité (dat de standaarden voor internationale bankensupervisie zet) de krantenkoppen van het financiële nieuws. Etentjes in Manhattan en Kensington werden genoten onder het bespreken van de details van het Bazel II-akkoord en de gevaren van procyclische kapitaalvereisten. Overheden die eerder op hun hoede waren voor internationale inmenging waren opeens gretig voorstander van strengere mondiale regulering om te voorkomen dat bankencrises over grenzen heen zouden vloeien en anderen zouden besmetten, zoals bij de Aziatische bankencrisis van de jaren negentig.