ACCRA – Planned Parenthood, een cruciale bron van gezondheidszorgdiensten op het gebied van de voortplanting in de Verenigde Staten, zag zich onlangs gedwongen zich terug te trekken uit het federale gezinsplanningsprogramma Title X, dat vrouwen met lage inkomens ondersteunt. Het besluit – een reactie op een nieuwe maatregel van de regering van de Amerikaanse president Donald Trump om Title X-klinieken te verbieden patiënten een verwijzing voor een abortus te geven – zal Planned Parenthood jaarlijks ongeveer $60 mln kosten.
Dit verlies valt waarschijnlijk in het niet vergeleken met de kosten van de inperking van de rechten van mensen op het gebied van de seksuele gezondheidszorg als gevolg van het onthouden van cruciale medische informatie aan patiënten. Toch is het verlies van de Title X-financiering – die gebruikt zou zijn voor voorbehoedmiddelen, screenings op baarmoederhals- en borstkanker, seksueel overdraagbare ziekten en andere essentiële gezondheidszorgdiensten – een enorme klap. Maar Planned Parenthood is niet de enige: organisaties in de hele wereld die de seksuele gezondheid beschermen worden geconfronteerd met soortgelijke – zo niet ernstigere – financieringsbeperkingen.
De internationale gemeenschap weet dat de seksuele gezondheidszorg verreikende gevolgen heeft voor de algehele menselijke gezondheid en ontwikkeling, inclusief onderwijs, armoedereductie en gendergelijkheid. Dit wordt weerspiegeld in de Sustainable Development Goals (Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen) van de Verenigde Naties, die de wereldleiders in 2015 hebben aanvaard. Deze omvatten onder meer de doelstelling van het garanderen van universele toegang tot gezondheidszorgdiensten op het gebied van de voortplanting tegen 2030.
Maar zonder toereikende financiering zal dit doel buiten bereik blijven. Het algehele aanbod van gezondheidszorgdiensten in lage- en middeninkomenslanden wordt grotendeels door donors gefinancierd, en – zoals Pauline Irungu, de voornaamste pleitbezorger voor Kenia bij de internationale gezondheidszorgorganisatie PATH, opmerkte tijdens de Women Deliver-conferentie van dit jaar – er is een groot financieringstekort bij de gezinsplanning. Het jaarlijkse tekort als het gaat om het elimineren van vermijdbare sterfgevallen van moeders, kinderen en adolescenten bedraagt naar schatting $33 mrd.
Zelfs de bestaande financiering is niet gegarandeerd, als gevolg van factoren die uiteenlopen van fluctuerende wisselkoersen tot veranderende politieke agenda's. De regering-Trump heeft duidelijk aangetoond hoe kwetsbaar dit landen maakt.
Bijna onmiddellijk na zijn aantreden heeft Trump de zogenoemde mondiale “gag rule” – officieel de Mexico City Policy genoemd – in ere hersteld. Deze regel blokkeert de Amerikaanse federale financiering van iedere non-gouvernementele organisatie die abortusadviezen of -verwijzingen verstrekt, of voor abortusrechten pleit. Door iedere organisatie te straffen die het recht van patiënten respecteert op relevante – en mogelijk levensreddende – medische informatie, heeft de regering-Trump in wezen miljoenen mensen afgesneden van gezondheidszorgdiensten op het gebied van de voortplanting, en van niet per se daarmee samenhangende diensten, zoals die op het gebied van HIV/AIDS, malaria en tuberculose. Het zal dus geen verrassing zijn dat de mondiale “gag rule” in verband wordt gebracht met hogere percentages seksueel overdraagbare ziekten, onveilige abortussen en vermijdbare sterfgevallen.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
De VS hebben ook de financiering van het UN Population Fund geblokkeerd – een van de leidende mondiale verstrekkers van gezondheidszorgdiensten op het gebied van de voortplanting, met name in conflictgebieden. De regering-Trump beweert – zonder enige reden – dat het Fonds UNFPA in China het Kemp-Kasten Amendment heeft geschonden. Kemp-Kasten, in 1985 aangenomen, blokkeert de hulp aan organisaties waarvan de VS menen dat ze betrokken zijn bij praktijken van dwang, zoals gedwongen sterilisaties.
Bovendien heeft de regering-Trump afgelopen jaar aangedrongen op de verwijdering van het begrip “seksuele gezondheid” uit jaarlijkse multilaterale overeenkomsten, zoals bij de Commission on the Status of Women van de VN, op grond van de bewering dat dergelijke taal abortus vergoelijkt. Op dezelfde wijze hebben de VS in april dit jaar druk uitgeoefend op Duitsland om een VN-resolutie te verwateren die was gericht op het voorkomen van verkrachtingen in conflictsituaties, door zinsneden te verwijderen waarin het recht van vrouwen op seksuele gezondheid werd erkend. Om de aansprakelijkheid nog verder te ondermijnen, heeft Amerika tevens de reproductieve rechten geëlimineerd uit de jaarlijkse mensenrechtenrapporten van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, en is het land vertrokken uit de mensenrechtencommissie van de VN.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat sommige donorlanden hun best doen de bescherming van de seksuele gezondheid uit te breiden. Onder verwijzing naar de “verwoestende gevolgen” van de politisering van vrouwenrechten heeft de Canadese premier Justin Trudeau onlangs beloofd de uitgaven van zijn land aan de mondiale gezondheidszorg voor vrouwen en kinderen te verhogen van $836 mln naar $1 mrd in 2023.
Maar dat is niet genoeg. De regeringen van ontwikkelingslanden moeten dringend hun afhankelijkheid van externe donoren verminderen. En toch zijn ze tot nu toe traag geweest bij het overnemen van het stokje.
Regeringen van lidstaten van de Afrikaanse Unie hebben bijvoorbeeld in 2001, als onderdeel van de Abuja Declaration, beloofd 15% van hun jaarlijkse budget toe te zullen wijzen aan verbeteringen van de gezondheidszorg. Tien jaar later had slechts één land dat doel verwezenlijkt. En hoewel 26 landen hun uitgaven aan de gezondheidszorg hadden verhoogd, hadden 11 landen die juist verlaagd.
In mijn land, Ghana, besteedt de overheid nu zo'n 8% van het budget aan de gezondheidszorg. Het grootste deel van dat geld gaat naar de salarissen van gezondheidswerkers, waardoor er weinig overblijft voor verbetering van de zorg. Het is niet precies bekend hoeveel geld er naar gezondheidszorgdiensten op het gebied van de voortplanting gaat.
Maar er zijn redenen voor hoop. De tweede jaarlijkse National Adolescent Reproductive Health Summit die vorig jaar gehouden werd – georganiseerd door de National Population Council, met steun van Marie Stopes International, de regering van Ghana en partners uit de civil society – richtte zich op “financiering voorbij de hulp.” Het evenement – dat de nadruk legt op het verband tussen seksuele gezondheid en bevolkingsmanagement, en de ideeën en innovaties van jongeren wil bevorderen – heeft geleid tot een belofte van de regering om de financiering van de gezondheidszorg te verhogen, zij het geleidelijk.
In bredere zin hebben jongeren in de ontwikkelingslanden gestreden voor de seksuele gezondheidszorg. Tot de Youth Advisory Council van de Afrikaanse Unie behoort bijvoorbeeld Shakira Choonara, die in Zuid-Afrika in 2017 is uitgeroepen tot Vrouw van het Jaar op het gebied van de gezondheidszorg, en Natasha Wang Mwansa, die een staande ovatie van wereldleiders kreeg op de Women Deliver-conferentie van 2019. Op grassroots-niveau geeft Shomy Chowdhury leiding aan een water-, riolerings- en hygiënecampagne in Bangladesh, en werkt Maureen Muketha aan de verbetering van de kindervoeding op het platteland van Kenia.
Maar de verantwoordelijkheid voor het beschermen van de seksuele gezondheid ligt bij de nationale leiders, die langetermijnstrategieën moeten ontwikkelen voor het garanderen van duurzame financiering van de seksuele gezondheidszorg, inclusief de gezinsplanning. De ontwikkeling van hun landen hangt ervan af.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
Donald Trump and Elon Musk's reign of disruption is crippling research universities’ ability to serve as productive partners in innovation, thus threatening the very system that they purport to celebrate. The Chinese, who are increasingly becoming frontier innovators in their own right, will be forever grateful.
warns that the pillars of US dynamism and competitiveness are being systematically toppled.
US Treasury Secretary Scott Bessent’s defense of President Donald Trump’s trade tariffs as a step toward “rebalancing” the US economy misses the point. While some economies, like China and Germany, need to increase domestic spending, the US needs to increase national saving.
thinks US Treasury Secretary Scott Bessent is neglecting the need for spending cuts in major federal programs.
ACCRA – Planned Parenthood, een cruciale bron van gezondheidszorgdiensten op het gebied van de voortplanting in de Verenigde Staten, zag zich onlangs gedwongen zich terug te trekken uit het federale gezinsplanningsprogramma Title X, dat vrouwen met lage inkomens ondersteunt. Het besluit – een reactie op een nieuwe maatregel van de regering van de Amerikaanse president Donald Trump om Title X-klinieken te verbieden patiënten een verwijzing voor een abortus te geven – zal Planned Parenthood jaarlijks ongeveer $60 mln kosten.
Dit verlies valt waarschijnlijk in het niet vergeleken met de kosten van de inperking van de rechten van mensen op het gebied van de seksuele gezondheidszorg als gevolg van het onthouden van cruciale medische informatie aan patiënten. Toch is het verlies van de Title X-financiering – die gebruikt zou zijn voor voorbehoedmiddelen, screenings op baarmoederhals- en borstkanker, seksueel overdraagbare ziekten en andere essentiële gezondheidszorgdiensten – een enorme klap. Maar Planned Parenthood is niet de enige: organisaties in de hele wereld die de seksuele gezondheid beschermen worden geconfronteerd met soortgelijke – zo niet ernstigere – financieringsbeperkingen.
De internationale gemeenschap weet dat de seksuele gezondheidszorg verreikende gevolgen heeft voor de algehele menselijke gezondheid en ontwikkeling, inclusief onderwijs, armoedereductie en gendergelijkheid. Dit wordt weerspiegeld in de Sustainable Development Goals (Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen) van de Verenigde Naties, die de wereldleiders in 2015 hebben aanvaard. Deze omvatten onder meer de doelstelling van het garanderen van universele toegang tot gezondheidszorgdiensten op het gebied van de voortplanting tegen 2030.
Maar zonder toereikende financiering zal dit doel buiten bereik blijven. Het algehele aanbod van gezondheidszorgdiensten in lage- en middeninkomenslanden wordt grotendeels door donors gefinancierd, en – zoals Pauline Irungu, de voornaamste pleitbezorger voor Kenia bij de internationale gezondheidszorgorganisatie PATH, opmerkte tijdens de Women Deliver-conferentie van dit jaar – er is een groot financieringstekort bij de gezinsplanning. Het jaarlijkse tekort als het gaat om het elimineren van vermijdbare sterfgevallen van moeders, kinderen en adolescenten bedraagt naar schatting $33 mrd.
Zelfs de bestaande financiering is niet gegarandeerd, als gevolg van factoren die uiteenlopen van fluctuerende wisselkoersen tot veranderende politieke agenda's. De regering-Trump heeft duidelijk aangetoond hoe kwetsbaar dit landen maakt.
Bijna onmiddellijk na zijn aantreden heeft Trump de zogenoemde mondiale “gag rule” – officieel de Mexico City Policy genoemd – in ere hersteld. Deze regel blokkeert de Amerikaanse federale financiering van iedere non-gouvernementele organisatie die abortusadviezen of -verwijzingen verstrekt, of voor abortusrechten pleit. Door iedere organisatie te straffen die het recht van patiënten respecteert op relevante – en mogelijk levensreddende – medische informatie, heeft de regering-Trump in wezen miljoenen mensen afgesneden van gezondheidszorgdiensten op het gebied van de voortplanting, en van niet per se daarmee samenhangende diensten, zoals die op het gebied van HIV/AIDS, malaria en tuberculose. Het zal dus geen verrassing zijn dat de mondiale “gag rule” in verband wordt gebracht met hogere percentages seksueel overdraagbare ziekten, onveilige abortussen en vermijdbare sterfgevallen.
Introductory Offer: Save 30% on PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
De VS hebben ook de financiering van het UN Population Fund geblokkeerd – een van de leidende mondiale verstrekkers van gezondheidszorgdiensten op het gebied van de voortplanting, met name in conflictgebieden. De regering-Trump beweert – zonder enige reden – dat het Fonds UNFPA in China het Kemp-Kasten Amendment heeft geschonden. Kemp-Kasten, in 1985 aangenomen, blokkeert de hulp aan organisaties waarvan de VS menen dat ze betrokken zijn bij praktijken van dwang, zoals gedwongen sterilisaties.
Bovendien heeft de regering-Trump afgelopen jaar aangedrongen op de verwijdering van het begrip “seksuele gezondheid” uit jaarlijkse multilaterale overeenkomsten, zoals bij de Commission on the Status of Women van de VN, op grond van de bewering dat dergelijke taal abortus vergoelijkt. Op dezelfde wijze hebben de VS in april dit jaar druk uitgeoefend op Duitsland om een VN-resolutie te verwateren die was gericht op het voorkomen van verkrachtingen in conflictsituaties, door zinsneden te verwijderen waarin het recht van vrouwen op seksuele gezondheid werd erkend. Om de aansprakelijkheid nog verder te ondermijnen, heeft Amerika tevens de reproductieve rechten geëlimineerd uit de jaarlijkse mensenrechtenrapporten van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, en is het land vertrokken uit de mensenrechtencommissie van de VN.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat sommige donorlanden hun best doen de bescherming van de seksuele gezondheid uit te breiden. Onder verwijzing naar de “verwoestende gevolgen” van de politisering van vrouwenrechten heeft de Canadese premier Justin Trudeau onlangs beloofd de uitgaven van zijn land aan de mondiale gezondheidszorg voor vrouwen en kinderen te verhogen van $836 mln naar $1 mrd in 2023.
Maar dat is niet genoeg. De regeringen van ontwikkelingslanden moeten dringend hun afhankelijkheid van externe donoren verminderen. En toch zijn ze tot nu toe traag geweest bij het overnemen van het stokje.
Regeringen van lidstaten van de Afrikaanse Unie hebben bijvoorbeeld in 2001, als onderdeel van de Abuja Declaration, beloofd 15% van hun jaarlijkse budget toe te zullen wijzen aan verbeteringen van de gezondheidszorg. Tien jaar later had slechts één land dat doel verwezenlijkt. En hoewel 26 landen hun uitgaven aan de gezondheidszorg hadden verhoogd, hadden 11 landen die juist verlaagd.
In mijn land, Ghana, besteedt de overheid nu zo'n 8% van het budget aan de gezondheidszorg. Het grootste deel van dat geld gaat naar de salarissen van gezondheidswerkers, waardoor er weinig overblijft voor verbetering van de zorg. Het is niet precies bekend hoeveel geld er naar gezondheidszorgdiensten op het gebied van de voortplanting gaat.
Maar er zijn redenen voor hoop. De tweede jaarlijkse National Adolescent Reproductive Health Summit die vorig jaar gehouden werd – georganiseerd door de National Population Council, met steun van Marie Stopes International, de regering van Ghana en partners uit de civil society – richtte zich op “financiering voorbij de hulp.” Het evenement – dat de nadruk legt op het verband tussen seksuele gezondheid en bevolkingsmanagement, en de ideeën en innovaties van jongeren wil bevorderen – heeft geleid tot een belofte van de regering om de financiering van de gezondheidszorg te verhogen, zij het geleidelijk.
In bredere zin hebben jongeren in de ontwikkelingslanden gestreden voor de seksuele gezondheidszorg. Tot de Youth Advisory Council van de Afrikaanse Unie behoort bijvoorbeeld Shakira Choonara, die in Zuid-Afrika in 2017 is uitgeroepen tot Vrouw van het Jaar op het gebied van de gezondheidszorg, en Natasha Wang Mwansa, die een staande ovatie van wereldleiders kreeg op de Women Deliver-conferentie van 2019. Op grassroots-niveau geeft Shomy Chowdhury leiding aan een water-, riolerings- en hygiënecampagne in Bangladesh, en werkt Maureen Muketha aan de verbetering van de kindervoeding op het platteland van Kenia.
Maar de verantwoordelijkheid voor het beschermen van de seksuele gezondheid ligt bij de nationale leiders, die langetermijnstrategieën moeten ontwikkelen voor het garanderen van duurzame financiering van de seksuele gezondheidszorg, inclusief de gezinsplanning. De ontwikkeling van hun landen hangt ervan af.
Vertaling: Menno Grootveld