LONDEN – Het schandaal rond de interbancaire LIBOR-rente van vorig jaar was een schok voor de politieke klasse in Londen. Ondanks alles dat eraan vooraf was gegaan, waren het publiek en zijn vertegenwoordigers verbijsterd toen ze hoorden dat bankiers voor persoonlijk gewin systematisch de fundamenten van een benchmark van de wereldmarkt hadden ondermijnd – nota bene één met 'Londen' in zijn naam. De Britse minister van Financiën, George Osborne, zag zich gedwongen een parlementair onderzoek in te stellen. Op 19 juni, na een jaar hard werken, legde de Parlementaire Commissie voor de Bankregels eindelijk een groot ei.
LONDEN – Het schandaal rond de interbancaire LIBOR-rente van vorig jaar was een schok voor de politieke klasse in Londen. Ondanks alles dat eraan vooraf was gegaan, waren het publiek en zijn vertegenwoordigers verbijsterd toen ze hoorden dat bankiers voor persoonlijk gewin systematisch de fundamenten van een benchmark van de wereldmarkt hadden ondermijnd – nota bene één met 'Londen' in zijn naam. De Britse minister van Financiën, George Osborne, zag zich gedwongen een parlementair onderzoek in te stellen. Op 19 juni, na een jaar hard werken, legde de Parlementaire Commissie voor de Bankregels eindelijk een groot ei.