HELSINKI – Klimaatverandering en biodiversiteitsverlies zijn de meest urgente problemen van onze tijd, en daarom moeten alle verantwoordelijke politieke leiders een langetermijnbeleid bieden om deze problemen doeltreffend aan te pakken. We hebben duidelijke strategieën nodig, gebaseerd op haalbare doelstellingen, en we moeten alle middelen die ons ter beschikking staan moedig inzetten. Een geloofwaardige klimaatstrategie moet met name terdege rekening houden met technologische innovatie.
Met het doel om tegen 2035 klimaatneutraal te worden en kort daarna koolstofnegatief (door meer koolstof uit de atmosfeer te verwijderen dan er wordt uitgestoten), behoren de Finse klimaatdoelstellingen tot de meest ambitieuze ter wereld. Mijn land wil een leider zijn onder de geavanceerde economieën, niet alleen op het gebied van emissiereducties, maar ook door het lanceren van een circulaire economie die gericht is op duurzaamheid en het elimineren van afval. Ons plan is om onze hulpbronnenefficiëntie en circulariteit (het percentage van al het materiaal dat wordt teruggevoerd in de economie) tegen 2035 te verdubbelen.
Dit zijn de belangrijkste ijkpunten op onze weg om het eerste land te worden dat zich bevrijdt van fossiele brandstoffen. Maar het bereiken van de klimaatdoelstellingen is niet mogelijk zonder betere methoden om onze waardevolle natuurlijke hulpbronnen te behouden. Wetenschappelijke ontdekkingen, nieuwe technologieën en innovatie zullen een centrale rol spelen in elke langetermijnoplossing.
Eerst moeten alle nationale leiders echter nader onderzoeken hoe zij hun land willen laten afstappen van fossiele brandstoffen. De nadruk moet liggen op een toename van het gebruik van brandstoffen en energiebronnen die de biodiversiteit niet in gevaar brengen. We moeten het gebruik aanmoedigen van brandstoffen die voldoen aan strenge duurzaamheidscriteria en die de uitstoot tijdens hun hele levenscyclus verminderen.
De bijproducten van biomassa-brandstoffen kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt voor duurzame en biologisch afbreekbare producten van hoge kwaliteit, zoals textiel en bouwmaterialen, waardoor de biodiversiteit wordt gevrijwaard doordat er minder vraag is naar hulpbronnen die uit onze bossen worden geoogst. En ʻPower-to-Xʼ-conversietechnologieën maken de weg vrij voor een verscheidenheid aan processen waarbij elektriciteit wordt omgezet in warmte, waterstof of synthetische brandstoffen.
Met meer investeringen en innovatie zouden deze technologieën ons in staat kunnen stellen afscheid te nemen van steenkool, olie en aardgas, door het mogelijk te maken synthetische brandstoffen te produceren uit afgevangen kooldioxide-emissies. In dit verband kan worden begonnen met de bestaande industriële rookgassen die worden geproduceerd door de bio-industrie, cementovens en verbrandingsovens voor vast afval. Maar binnenkort kunnen nieuwe technologieën worden ontwikkeld om minder geconcentreerde koolstofbronnen te benutten, bijvoorbeeld door het opvangen van de uitlaatlucht van kantoorgebouwen of zelfs door directe opvang uit de atmosfeer (DAC).
Hier wordt reeds mee geëxperimenteerd. Met behulp van door elektrolyse geproduceerde waterstof zouden de CO2-emissies van industriële installaties en DAC een bron kunnen worden van synthetische vloeibare en gasvormige brandstoffen voor koolstofneutraal weg-, zee- en luchtvervoer. Deze methoden produceren synthetische methanol als een tussenproduct, dat vervolgens kan worden omgezet in benzine, kerosine en diesel. Hoe vreemd het ook mag klinken, we zijn niet ver meer verwijderd van de mogelijkheid om brandstoffen uit de lucht te creëren.
Aan het opzetten van deze nieuwe technologieën en processen is misschien een hoog prijskaartje verbonden. Maar zoals we hebben gezien bij zonnepanelen en brandstofcellen, hebben de kosten van een nieuwe technologie de neiging te gaan dalen zodra het gebruik ervan begint op te schalen. Bovendien ontwikkelen de markten voor andere nieuwe klimaatvriendelijke technologieën zich snel, hoewel deze variëren in omvang en reikwijdte, afhankelijk van de mate van overheidssteun (via maatregelen zoals voorschriften voor het mengen van brandstoffen en koolstofbeprijzing).
Veelbelovende nieuwe waterstoftechnologieën zullen bijvoorbeeld een enorme toename van de elektriciteitsproductie zonder fossiele brandstoffen vergen om de vereiste schaalgrootte te bereiken. Maar in deze behoefte kan worden voorzien door meer gebruik te maken van wind- en zonne-energie, die in grote delen van de wereld nu al de goedkoopste opties voor elektriciteitsopwekking zijn.
Nieuwe technologieën zullen in veel ontwikkelde en ontwikkelingslanden een belangrijke verschuiving naar duurzaam aangedreven vervoer mogelijk maken. Zij zullen ons niet alleen in staat stellen de mondiale CO2-uitstoot te verminderen, maar zullen ook veel industrieën de gelegenheid bieden in de toekomst koolstofnegatief te worden.
Technologie alleen zal de klimaatcrisis echter niet voor ons kunnen oplossen. We moeten ook het juiste beleidsklimaat scheppen. Een belangrijk onderdeel van de groene transitie zal een hogere koolstofbeprijzing zijn, hetgeen coördinatie en steun op internationaal niveau vereist. Overeenstemming over duurzame criteria voor koolstofmarktmechanismen zou een belangrijke stap voorwaarts betekenen. En regeringen moeten meer doen om structurele veranderingen te ondersteunen via beleidskaders en financiële stimulansen.
Om wereldwijd van fossiele brandstoffen af te kunnen stappen, is een radicale verandering van de energieproductie en de industriële processen nodig. En zelfs dan zal er nog veel werk moeten worden verzet om een echt circulaire en groene economie te ontwikkelen. Verschillende landen zullen verschillende behoeften en voordelen hebben. Maar de beste oplossingen zullen die oplossingen zijn die kunnen worden opgeschaald, in zowel geïndustrialiseerde als ontwikkelingslanden.
Waar het op neerkomt, is dat de mondiale emissies snel hun hoogtepunt moeten bereiken als we onze emissiereductiedoelstellingen willen halen en toekomstige klimaatrampen willen voorkomen. Het volledige pakket veelbelovende nieuwe technologieën zal wereldwijd moeten worden ontwikkeld, geoptimaliseerd en ingezet als we een volledig klimaatneutrale, circulaire wereldeconomie willen creëren.
Vertaling: Menno Grootveld
HELSINKI – Klimaatverandering en biodiversiteitsverlies zijn de meest urgente problemen van onze tijd, en daarom moeten alle verantwoordelijke politieke leiders een langetermijnbeleid bieden om deze problemen doeltreffend aan te pakken. We hebben duidelijke strategieën nodig, gebaseerd op haalbare doelstellingen, en we moeten alle middelen die ons ter beschikking staan moedig inzetten. Een geloofwaardige klimaatstrategie moet met name terdege rekening houden met technologische innovatie.
Met het doel om tegen 2035 klimaatneutraal te worden en kort daarna koolstofnegatief (door meer koolstof uit de atmosfeer te verwijderen dan er wordt uitgestoten), behoren de Finse klimaatdoelstellingen tot de meest ambitieuze ter wereld. Mijn land wil een leider zijn onder de geavanceerde economieën, niet alleen op het gebied van emissiereducties, maar ook door het lanceren van een circulaire economie die gericht is op duurzaamheid en het elimineren van afval. Ons plan is om onze hulpbronnenefficiëntie en circulariteit (het percentage van al het materiaal dat wordt teruggevoerd in de economie) tegen 2035 te verdubbelen.
Dit zijn de belangrijkste ijkpunten op onze weg om het eerste land te worden dat zich bevrijdt van fossiele brandstoffen. Maar het bereiken van de klimaatdoelstellingen is niet mogelijk zonder betere methoden om onze waardevolle natuurlijke hulpbronnen te behouden. Wetenschappelijke ontdekkingen, nieuwe technologieën en innovatie zullen een centrale rol spelen in elke langetermijnoplossing.
Eerst moeten alle nationale leiders echter nader onderzoeken hoe zij hun land willen laten afstappen van fossiele brandstoffen. De nadruk moet liggen op een toename van het gebruik van brandstoffen en energiebronnen die de biodiversiteit niet in gevaar brengen. We moeten het gebruik aanmoedigen van brandstoffen die voldoen aan strenge duurzaamheidscriteria en die de uitstoot tijdens hun hele levenscyclus verminderen.
De bijproducten van biomassa-brandstoffen kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt voor duurzame en biologisch afbreekbare producten van hoge kwaliteit, zoals textiel en bouwmaterialen, waardoor de biodiversiteit wordt gevrijwaard doordat er minder vraag is naar hulpbronnen die uit onze bossen worden geoogst. En ʻPower-to-Xʼ-conversietechnologieën maken de weg vrij voor een verscheidenheid aan processen waarbij elektriciteit wordt omgezet in warmte, waterstof of synthetische brandstoffen.
Met meer investeringen en innovatie zouden deze technologieën ons in staat kunnen stellen afscheid te nemen van steenkool, olie en aardgas, door het mogelijk te maken synthetische brandstoffen te produceren uit afgevangen kooldioxide-emissies. In dit verband kan worden begonnen met de bestaande industriële rookgassen die worden geproduceerd door de bio-industrie, cementovens en verbrandingsovens voor vast afval. Maar binnenkort kunnen nieuwe technologieën worden ontwikkeld om minder geconcentreerde koolstofbronnen te benutten, bijvoorbeeld door het opvangen van de uitlaatlucht van kantoorgebouwen of zelfs door directe opvang uit de atmosfeer (DAC).
BLACK FRIDAY SALE: Subscribe for as little as $34.99
Subscribe now to gain access to insights and analyses from the world’s leading thinkers – starting at just $34.99 for your first year.
Subscribe Now
Hier wordt reeds mee geëxperimenteerd. Met behulp van door elektrolyse geproduceerde waterstof zouden de CO2-emissies van industriële installaties en DAC een bron kunnen worden van synthetische vloeibare en gasvormige brandstoffen voor koolstofneutraal weg-, zee- en luchtvervoer. Deze methoden produceren synthetische methanol als een tussenproduct, dat vervolgens kan worden omgezet in benzine, kerosine en diesel. Hoe vreemd het ook mag klinken, we zijn niet ver meer verwijderd van de mogelijkheid om brandstoffen uit de lucht te creëren.
Aan het opzetten van deze nieuwe technologieën en processen is misschien een hoog prijskaartje verbonden. Maar zoals we hebben gezien bij zonnepanelen en brandstofcellen, hebben de kosten van een nieuwe technologie de neiging te gaan dalen zodra het gebruik ervan begint op te schalen. Bovendien ontwikkelen de markten voor andere nieuwe klimaatvriendelijke technologieën zich snel, hoewel deze variëren in omvang en reikwijdte, afhankelijk van de mate van overheidssteun (via maatregelen zoals voorschriften voor het mengen van brandstoffen en koolstofbeprijzing).
Veelbelovende nieuwe waterstoftechnologieën zullen bijvoorbeeld een enorme toename van de elektriciteitsproductie zonder fossiele brandstoffen vergen om de vereiste schaalgrootte te bereiken. Maar in deze behoefte kan worden voorzien door meer gebruik te maken van wind- en zonne-energie, die in grote delen van de wereld nu al de goedkoopste opties voor elektriciteitsopwekking zijn.
Nieuwe technologieën zullen in veel ontwikkelde en ontwikkelingslanden een belangrijke verschuiving naar duurzaam aangedreven vervoer mogelijk maken. Zij zullen ons niet alleen in staat stellen de mondiale CO2-uitstoot te verminderen, maar zullen ook veel industrieën de gelegenheid bieden in de toekomst koolstofnegatief te worden.
Technologie alleen zal de klimaatcrisis echter niet voor ons kunnen oplossen. We moeten ook het juiste beleidsklimaat scheppen. Een belangrijk onderdeel van de groene transitie zal een hogere koolstofbeprijzing zijn, hetgeen coördinatie en steun op internationaal niveau vereist. Overeenstemming over duurzame criteria voor koolstofmarktmechanismen zou een belangrijke stap voorwaarts betekenen. En regeringen moeten meer doen om structurele veranderingen te ondersteunen via beleidskaders en financiële stimulansen.
Om wereldwijd van fossiele brandstoffen af te kunnen stappen, is een radicale verandering van de energieproductie en de industriële processen nodig. En zelfs dan zal er nog veel werk moeten worden verzet om een echt circulaire en groene economie te ontwikkelen. Verschillende landen zullen verschillende behoeften en voordelen hebben. Maar de beste oplossingen zullen die oplossingen zijn die kunnen worden opgeschaald, in zowel geïndustrialiseerde als ontwikkelingslanden.
Waar het op neerkomt, is dat de mondiale emissies snel hun hoogtepunt moeten bereiken als we onze emissiereductiedoelstellingen willen halen en toekomstige klimaatrampen willen voorkomen. Het volledige pakket veelbelovende nieuwe technologieën zal wereldwijd moeten worden ontwikkeld, geoptimaliseerd en ingezet als we een volledig klimaatneutrale, circulaire wereldeconomie willen creëren.
Vertaling: Menno Grootveld