HONG KONG – Optymizm unosi się w powietrzu w Azji, gdzie nowe regionalne partnerstwo gospodarcze rozjaśniło perspektywy odbudowy po pandemii i odrodzenia multilateralizmu. Jeszcze bardziej obiecujące jest coraz większe porozumienie regionalne co do konieczności przeciwdziałania zmianom klimatycznym.
Niedawna zapowiedź Chin, że będą dążyć do neutralności węglowej do 2060 r. - po której nastąpiły zobowiązania Japonii, Korei Południowej i Hong Kongu do osiągnięcia zerowej emisji netto do 2050 r. - pokazuje, że Azja Wschodnia poważnie traktuje ten problem. Jednak prawdziwa zmiana będzie wymagać ponownego rozważenia tradycyjnego azjatyckiego modelu rozwoju, który od dawna tolerował degradację środowiska w interesie maksymalizacji wzrostu.
Chociaż zobowiązanie Chin do neutralności węglowej do 2060 r. to dobry początek, przewiduje się, że zapotrzebowanie na energię elektryczną podwoisiędo 2050 r. (od poziomu z 2017 r.). W związku z tym musi pilnie zintensyfikować swoje wysiłki na rzecz poprawy efektywności energetycznej, przyjęcia zielonej i niskoemisyjnej energii, rozszerzenia magazynowania energii, wdrożenia technologii wychwytywania i sekwestracji dwutlenku węgla oraz opracowania ram niskoemisyjnej urbanizacji. Wiele potrzebnych technologii jest już dostępnych, a Azja Wschodnia może obniżyć ich koszt do poziomu umożliwiającego powszechne zastosowanie.
Ponadto w czasach wysokiej płynności (z banków centralnych) nie brakuje środków na niskoemisyjne zmiany w Azji. Prawdziwe pytanie brzmi, jak najlepiej skierować istniejące zasoby do odpowiednich projektów. Rola zrównoważonego finansowania musi zostać znacznie rozszerzona. Korporacje wschodnioazjatyckie już teraz emitują więcej zielonych obligacji niż w przeszłości, aby dostosować się do nowych ram politycznych (np. w Hong Kongu). Ale są co najmniej trzy inne sposoby na jeszcze większe zwiększenie tych wysiłków.
Po pierwsze, decydenci i inne osoby, które mają wpływ na standardy branżowe, muszą ułatwiać dużym i małym firmom przedstawianie swoich ekologicznych referencji inwestorom. Globalna zmiana w kierunku ujednoliconej sprawozdawczości w zakresie emisji dwutlenku węgla to dobry początek, ale dotyczy to głównie dużych międzynarodowych korporacji posiadających niezbędne możliwości. Nadal potrzebne są wytyczne dotyczące ujawniania informacji, które sprawdzają się zarówno dla dużych, jak i małych przedsiębiorstw. W tym przypadku ZrównoważonaiZielonaGiełda (STAGE) w Hong Kongu jest krokiem we właściwym kierunku.
Po drugie, zwykli inwestorzy muszą być w stanie rozumieć instrumenty finansowe ukierunkowane na gospodarkę niskoemisyjną oraz mieć do nich dostęp. Stworzenie regionalnego rynku dla zielonych funduszy, inicjatyw i firm pomogłoby, wprowadzając do tej mieszanki znacznie więcej uczestników rynków finansowych.
Po trzecie, Azja musi zdywersyfikować finansowanie dla swojej niskoemisyjnej przyszłości, wykorzystując zarówno rynki dłużne, jak i kapitałowe oraz zapewniając platformę łączącą potencjalnych sponsorów z firmami i projektami, które spełniają kryteria środowiskowe, społeczne i dotyczące zarządzania.
Należy jednak pamiętać, że sama technologia nie sprosta wyzwaniu, jakim są zmiany klimatyczne. Musimy także uznać daleko idącą potencjalną wartość rozwiązań opartych na przyrodzie. Lasy, zdrowe gleby, namorzyny, słone bagna, oceany, rafy koralowe oraz inne systemy ekologiczne odgrywają rolę w sekwestrowaniu atmosferycznego dwutlenku węgla. W rzeczywistości jedną trzecią globalnego wyzwania wzakresieograniczeniaemisjiCO2 można by wyeliminować chroniąc zdrowe ekosystemy i wspierając ponowne zalesianie.
Ponadto ochrona ekosystemów i ponowne zalesianie to idealny sposób na tworzenie miejsc pracy na szczeblu lokalnym, stwarzając możliwości dla osób przesiedlonych w wyniku odejścia od paliw kopalnych. Pandemia pokazała nam, że musimy przemyśleć nasze relacje z naturą i środowiskiem, pozwalając na bardziej oddolne rozwiązania, które wzmocnią pozycję społeczności.
Na poziomie globalnym, podczas gdy administracja prezydenta-elekta USA Joe Bidena ożywi zobowiązania Ameryki w zakresie klimatu, międzynarodowe działania w dziedzinie klimatu mogą ucierpieć, jeśli stosunki chińsko-amerykańskie nie ulegną poprawie. W międzyczasie pomoże to podwoić wysiłki sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego, takie jak China-United States Exchange Foundation i US-China Green Fund, ponieważ ułatwią one bardziej skoordynowane działania.
Mówiąc szerzej, nadszedł czas, aby przyjrzeć się obecnemu stanowi współpracy w dziedzinie klimatu. Zielone innowacje kwitną w wielu miejscach, ale bez szerszej wymiany danych i pomysłów zbyt wiele projektów oddolnych nigdy się nie rozpocznie. Dobrą analogią jest programowanie typu open source. Dzięki otwartym platformom cyfrowym ułatwiającym współpracę między organizacjami pozarządowymi, przedsiębiorstwami i rządami, innowacje mające na celu przeciwdziałanie zmianom klimatycznym można traktować jako globalne dobra publiczne i udostępniać do szybkiego przyjęcia, aby dopasować podaż do popytu.
Osiągnięcie neutralności węglowej za 30-40 lat oznacza, że społeczeństwa azjatyckie przejdą daleko idącą transformację naukową, gospodarczą, finansową, technologiczną i środowiskową. Żaden obywatel nie zostanie oszczędzony przed skutkami, więc wszyscy muszą zostać zaangażowani. Publiczne zobowiązania rządów nie wystarczą.
Wyzwaniem jest teraz wyobrazić sobie, co właściwie oznacza trajektoria zerowa netto przez następne 3-5 lat, abyśmy mogli zacząć śledzić nasze postępy. Które środki polityczne są najpilniejsze? Jak uporządkować nasze inwestycje, aby uzyskać największy efekt mnożnikowy? Co musimy przestać robić w ciągu najbliższych trzech lat, aby uratować kapitał, który pozostanie w osieroconych aktywach, i jak możemy zapewnić, aby partykularne interesy nie blokowały zmian?
Niektóre z tych problemów będą łatwiejsze do rozwiązania niż inne. Musimy nadal budować infrastrukturę i systemy transportowe, aby wspierać wyniki niskoemisyjne, modernizować budynki pod kątem efektywności energetycznej i poprawy stanu zdrowia w pomieszczeniach, a także ustalać zasady dotyczące ekologicznego budownictwa i urbanizacji. I musimy zacząć dzisiaj.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer
HONG KONG – Optymizm unosi się w powietrzu w Azji, gdzie nowe regionalne partnerstwo gospodarcze rozjaśniło perspektywy odbudowy po pandemii i odrodzenia multilateralizmu. Jeszcze bardziej obiecujące jest coraz większe porozumienie regionalne co do konieczności przeciwdziałania zmianom klimatycznym.
Niedawna zapowiedź Chin, że będą dążyć do neutralności węglowej do 2060 r. - po której nastąpiły zobowiązania Japonii, Korei Południowej i Hong Kongu do osiągnięcia zerowej emisji netto do 2050 r. - pokazuje, że Azja Wschodnia poważnie traktuje ten problem. Jednak prawdziwa zmiana będzie wymagać ponownego rozważenia tradycyjnego azjatyckiego modelu rozwoju, który od dawna tolerował degradację środowiska w interesie maksymalizacji wzrostu.
Chociaż zobowiązanie Chin do neutralności węglowej do 2060 r. to dobry początek, przewiduje się, że zapotrzebowanie na energię elektryczną podwoisiędo 2050 r. (od poziomu z 2017 r.). W związku z tym musi pilnie zintensyfikować swoje wysiłki na rzecz poprawy efektywności energetycznej, przyjęcia zielonej i niskoemisyjnej energii, rozszerzenia magazynowania energii, wdrożenia technologii wychwytywania i sekwestracji dwutlenku węgla oraz opracowania ram niskoemisyjnej urbanizacji. Wiele potrzebnych technologii jest już dostępnych, a Azja Wschodnia może obniżyć ich koszt do poziomu umożliwiającego powszechne zastosowanie.
Ponadto w czasach wysokiej płynności (z banków centralnych) nie brakuje środków na niskoemisyjne zmiany w Azji. Prawdziwe pytanie brzmi, jak najlepiej skierować istniejące zasoby do odpowiednich projektów. Rola zrównoważonego finansowania musi zostać znacznie rozszerzona. Korporacje wschodnioazjatyckie już teraz emitują więcej zielonych obligacji niż w przeszłości, aby dostosować się do nowych ram politycznych (np. w Hong Kongu). Ale są co najmniej trzy inne sposoby na jeszcze większe zwiększenie tych wysiłków.
Po pierwsze, decydenci i inne osoby, które mają wpływ na standardy branżowe, muszą ułatwiać dużym i małym firmom przedstawianie swoich ekologicznych referencji inwestorom. Globalna zmiana w kierunku ujednoliconej sprawozdawczości w zakresie emisji dwutlenku węgla to dobry początek, ale dotyczy to głównie dużych międzynarodowych korporacji posiadających niezbędne możliwości. Nadal potrzebne są wytyczne dotyczące ujawniania informacji, które sprawdzają się zarówno dla dużych, jak i małych przedsiębiorstw. W tym przypadku ZrównoważonaiZielonaGiełda (STAGE) w Hong Kongu jest krokiem we właściwym kierunku.
Po drugie, zwykli inwestorzy muszą być w stanie rozumieć instrumenty finansowe ukierunkowane na gospodarkę niskoemisyjną oraz mieć do nich dostęp. Stworzenie regionalnego rynku dla zielonych funduszy, inicjatyw i firm pomogłoby, wprowadzając do tej mieszanki znacznie więcej uczestników rynków finansowych.
BLACK FRIDAY SALE: Subscribe for as little as $34.99
Subscribe now to gain access to insights and analyses from the world’s leading thinkers – starting at just $34.99 for your first year.
Subscribe Now
Po trzecie, Azja musi zdywersyfikować finansowanie dla swojej niskoemisyjnej przyszłości, wykorzystując zarówno rynki dłużne, jak i kapitałowe oraz zapewniając platformę łączącą potencjalnych sponsorów z firmami i projektami, które spełniają kryteria środowiskowe, społeczne i dotyczące zarządzania.
Należy jednak pamiętać, że sama technologia nie sprosta wyzwaniu, jakim są zmiany klimatyczne. Musimy także uznać daleko idącą potencjalną wartość rozwiązań opartych na przyrodzie. Lasy, zdrowe gleby, namorzyny, słone bagna, oceany, rafy koralowe oraz inne systemy ekologiczne odgrywają rolę w sekwestrowaniu atmosferycznego dwutlenku węgla. W rzeczywistości jedną trzecią globalnego wyzwania wzakresieograniczeniaemisjiCO2 można by wyeliminować chroniąc zdrowe ekosystemy i wspierając ponowne zalesianie.
Ponadto ochrona ekosystemów i ponowne zalesianie to idealny sposób na tworzenie miejsc pracy na szczeblu lokalnym, stwarzając możliwości dla osób przesiedlonych w wyniku odejścia od paliw kopalnych. Pandemia pokazała nam, że musimy przemyśleć nasze relacje z naturą i środowiskiem, pozwalając na bardziej oddolne rozwiązania, które wzmocnią pozycję społeczności.
Na poziomie globalnym, podczas gdy administracja prezydenta-elekta USA Joe Bidena ożywi zobowiązania Ameryki w zakresie klimatu, międzynarodowe działania w dziedzinie klimatu mogą ucierpieć, jeśli stosunki chińsko-amerykańskie nie ulegną poprawie. W międzyczasie pomoże to podwoić wysiłki sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego, takie jak China-United States Exchange Foundation i US-China Green Fund, ponieważ ułatwią one bardziej skoordynowane działania.
Mówiąc szerzej, nadszedł czas, aby przyjrzeć się obecnemu stanowi współpracy w dziedzinie klimatu. Zielone innowacje kwitną w wielu miejscach, ale bez szerszej wymiany danych i pomysłów zbyt wiele projektów oddolnych nigdy się nie rozpocznie. Dobrą analogią jest programowanie typu open source. Dzięki otwartym platformom cyfrowym ułatwiającym współpracę między organizacjami pozarządowymi, przedsiębiorstwami i rządami, innowacje mające na celu przeciwdziałanie zmianom klimatycznym można traktować jako globalne dobra publiczne i udostępniać do szybkiego przyjęcia, aby dopasować podaż do popytu.
Osiągnięcie neutralności węglowej za 30-40 lat oznacza, że społeczeństwa azjatyckie przejdą daleko idącą transformację naukową, gospodarczą, finansową, technologiczną i środowiskową. Żaden obywatel nie zostanie oszczędzony przed skutkami, więc wszyscy muszą zostać zaangażowani. Publiczne zobowiązania rządów nie wystarczą.
Wyzwaniem jest teraz wyobrazić sobie, co właściwie oznacza trajektoria zerowa netto przez następne 3-5 lat, abyśmy mogli zacząć śledzić nasze postępy. Które środki polityczne są najpilniejsze? Jak uporządkować nasze inwestycje, aby uzyskać największy efekt mnożnikowy? Co musimy przestać robić w ciągu najbliższych trzech lat, aby uratować kapitał, który pozostanie w osieroconych aktywach, i jak możemy zapewnić, aby partykularne interesy nie blokowały zmian?
Niektóre z tych problemów będą łatwiejsze do rozwiązania niż inne. Musimy nadal budować infrastrukturę i systemy transportowe, aby wspierać wyniki niskoemisyjne, modernizować budynki pod kątem efektywności energetycznej i poprawy stanu zdrowia w pomieszczeniach, a także ustalać zasady dotyczące ekologicznego budownictwa i urbanizacji. I musimy zacząć dzisiaj.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer