MINNA – In april overleed de geliefde Nigeriaanse gospelzangeres Osinachi Nwachukwu door toedoen van haar echtgenoot. Uit verhalen van familieleden en vrienden blijkt dat zij, ondanks het feit dat zij ernstige mishandelingen had ondergaan, in haar huwelijk was gebleven omdat zij hoopte dat het beter zou gaan. En Nwachukwuʼs situatie was bepaald niet uniek. Eerder deze maand vertelde de Keniaanse actrice Idah Alisha over het geweld waaronder zij leed voordat zij scheidde van haar man, een jeugdpastor.
Als zelfs deze beroemde, machtige vrouwen niet gespaard blijven van huiselijk geweld, denk er dan eens aan hoeveel andere vrouwen in soortgelijke situaties vastzitten. In feite woekert er een stille epidemie van huiselijk geweld door gemeenschappen over het hele continent. Volgens Iheoma Obibi van Alliances for Africa neemt het aantal gevallen in Nigeria toe. En uit de Kenya Demographic and Health Survey van 2014 bleek dat 47,4 procent van de 5.657 ondervraagde vrouwen tussen 15 en 49 jaar te maken had gehad met fysiek of seksueel geweld. In Zuid-Afrika vormden medische complicaties als gevolg van intiem partnergeweld vóór de pandemie de op een na grootste ziektelast na hiv/aids.
In tegenstelling tot Nwachukwu, wier verhaal uiteindelijk aan het licht kwam omdat ze een beroemdheid was, zijn veel andere sterfgevallen van vrouwen onvermeld gebleven. En omdat het vervolgen van dergelijk geweld duur is, krijgen veel vrouwen die het overleven nooit gerechtigheid. Bovendien weten we uit onze regelmatige contacten met vrouwen en meisjes dat zij zelden aangifte doen van huiselijk geweld vanwege de schaamte en het stigma dat aan slachtoffers kleeft.
Dit is onderdeel van een breder probleem. Maar al te vaak moedigen culturele overtuigingen en patriarchale normen geheimhouding aan als het gaat om gezondheidsproblemen van vrouwen. Van oudsher geloven sommige mensen dat mannen de bevoegdheid hebben om een vrouw te straffen door haar te martelen of haar van alles te ontzeggen, en dat zij het recht hebben om hun vrouwen te slaan als zij worden geprovoceerd. Toen Alisha het geweld meldde aan de pastoor die haar huwelijk had geleid, antwoordde hij naar verluidt dat ze het verdiende. Volgens hem was zij het probleem en zou zij haar rol in het huwelijk beter moeten spelen.
Omdat veel Afrikaanse landen zeer religieus zijn, zouden religieuze instellingen een krachtig instrument kunnen zijn om huiselijk geweld aan te pakken. Maar religieuze leiders zullen eerst het probleem moeten onderkennen, in plaats van eraan bij te dragen. Maar al te vaak krijgen slachtoffers die hulp zoeken in de kerk het advies om te bidden en de vrouw uit Spreuken 31 te zijn: een volmaakt trouwe en onderdanige echtgenote. Net als in Spreuken wordt aangenomen dat de man boven alle blaam verheven is, en dat de vrouw dus alle schuld draagt.
Veel vrouwen internaliseren deze overtuigingen. Volgens de 2018 Nigeria Demographic and Health Survey gelooft 28 procent van de Nigeriaanse vrouwen dat een man het recht heeft zijn vrouw te slaan als zij eten laat aanbranden, ruzie met hem maakt, uitgaat zonder het hem te vertellen, de kinderen verwaarloost of seks weigert. En volgens statistieken van de Wereldbank zegt 51 procent van de Afrikaanse vrouwen dat het slaan van vrouwen gerechtvaardigd kan zijn, en zegt een derde het aan den lijve te hebben meegemaakt.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Om dit probleem aan te pakken, moeten regeringen en NGOʼs serieus investeren in een mentaliteitsverandering bij meisjes en jongens, te beginnen op scholen, waar preventie van huiselijk geweld deel moet uitmaken van het lesprogramma. Beleidsmakers moeten ook manieren vinden om de kosten te verlagen voor vrouwen die toegang zoeken tot juridische diensten. Religieuze leiders moeten op hun beurt voorlichtingsinstrumenten en tuchtcommissies in het leven roepen om toezicht te houden op hun leden. Gezien hun grote invloed in Afrika kunnen religieuze leiders met hun optreden een grote bijdrage leveren aan de bestrijding van deze bedreiging.
Ten slotte moeten NGOʼs zich concentreren op bewustmaking en het voeren van voorlichtingscampagnes om mannen te ontmoedigen zich schuldig te maken aan geweld, en om vrouwen te helpen zich uit te spreken wanneer zij slachtoffer zijn geworden. Vrouwen moeten begrijpen dat zelfs als zij de traditionele culturele normen en overtuigingen onderschrijven, zij zich niet aan die overtuigingen kunnen houden als zij dood zijn. Als je echtgenoot je leven bedreigt, moet je weggaan en veiligheid zoeken.
De dood van Nwachukwu krijgt de volle aandacht van de media en de politie. Maar er zijn talloze andere vrouwen die het slachtoffer zijn van huiselijk geweld zonder dat er gerechtigheid komt. Religieuze, politieke en maatschappelijke leiders moeten de handen ineenslaan om een einde te maken aan deze plaag. We kunnen niet wachten op een nieuwe geruchtmakende zaak om de aandacht op dit probleem te vestigen. Genoeg is genoeg.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
Israeli Prime Minister Binyamin Netanyahu's decision to fire the country's internal security chief has raised suspicions, given that the move comes just after the launch of an investigation into a new scandal involving his own aides. Israelis are right to worry that they could now be heading for a constitutional crisis.
explains the latest scandal to hit Israel's increasingly illiberal, norm-breaking government.
The Global South is increasingly at risk of growing old before becoming rich, which implies huge social and economic costs. To avert this outcome, the Hevolution Foundation, a nonprofit backed by the Saudi royal family, has begun to support research focused on lengthening healthspans – the period of life spent in good health.
explains why increasing “healthspans” to match lifespans is a moral and economic imperative.
MINNA – In april overleed de geliefde Nigeriaanse gospelzangeres Osinachi Nwachukwu door toedoen van haar echtgenoot. Uit verhalen van familieleden en vrienden blijkt dat zij, ondanks het feit dat zij ernstige mishandelingen had ondergaan, in haar huwelijk was gebleven omdat zij hoopte dat het beter zou gaan. En Nwachukwuʼs situatie was bepaald niet uniek. Eerder deze maand vertelde de Keniaanse actrice Idah Alisha over het geweld waaronder zij leed voordat zij scheidde van haar man, een jeugdpastor.
Als zelfs deze beroemde, machtige vrouwen niet gespaard blijven van huiselijk geweld, denk er dan eens aan hoeveel andere vrouwen in soortgelijke situaties vastzitten. In feite woekert er een stille epidemie van huiselijk geweld door gemeenschappen over het hele continent. Volgens Iheoma Obibi van Alliances for Africa neemt het aantal gevallen in Nigeria toe. En uit de Kenya Demographic and Health Survey van 2014 bleek dat 47,4 procent van de 5.657 ondervraagde vrouwen tussen 15 en 49 jaar te maken had gehad met fysiek of seksueel geweld. In Zuid-Afrika vormden medische complicaties als gevolg van intiem partnergeweld vóór de pandemie de op een na grootste ziektelast na hiv/aids.
In tegenstelling tot Nwachukwu, wier verhaal uiteindelijk aan het licht kwam omdat ze een beroemdheid was, zijn veel andere sterfgevallen van vrouwen onvermeld gebleven. En omdat het vervolgen van dergelijk geweld duur is, krijgen veel vrouwen die het overleven nooit gerechtigheid. Bovendien weten we uit onze regelmatige contacten met vrouwen en meisjes dat zij zelden aangifte doen van huiselijk geweld vanwege de schaamte en het stigma dat aan slachtoffers kleeft.
Dit is onderdeel van een breder probleem. Maar al te vaak moedigen culturele overtuigingen en patriarchale normen geheimhouding aan als het gaat om gezondheidsproblemen van vrouwen. Van oudsher geloven sommige mensen dat mannen de bevoegdheid hebben om een vrouw te straffen door haar te martelen of haar van alles te ontzeggen, en dat zij het recht hebben om hun vrouwen te slaan als zij worden geprovoceerd. Toen Alisha het geweld meldde aan de pastoor die haar huwelijk had geleid, antwoordde hij naar verluidt dat ze het verdiende. Volgens hem was zij het probleem en zou zij haar rol in het huwelijk beter moeten spelen.
Omdat veel Afrikaanse landen zeer religieus zijn, zouden religieuze instellingen een krachtig instrument kunnen zijn om huiselijk geweld aan te pakken. Maar religieuze leiders zullen eerst het probleem moeten onderkennen, in plaats van eraan bij te dragen. Maar al te vaak krijgen slachtoffers die hulp zoeken in de kerk het advies om te bidden en de vrouw uit Spreuken 31 te zijn: een volmaakt trouwe en onderdanige echtgenote. Net als in Spreuken wordt aangenomen dat de man boven alle blaam verheven is, en dat de vrouw dus alle schuld draagt.
Veel vrouwen internaliseren deze overtuigingen. Volgens de 2018 Nigeria Demographic and Health Survey gelooft 28 procent van de Nigeriaanse vrouwen dat een man het recht heeft zijn vrouw te slaan als zij eten laat aanbranden, ruzie met hem maakt, uitgaat zonder het hem te vertellen, de kinderen verwaarloost of seks weigert. En volgens statistieken van de Wereldbank zegt 51 procent van de Afrikaanse vrouwen dat het slaan van vrouwen gerechtvaardigd kan zijn, en zegt een derde het aan den lijve te hebben meegemaakt.
Introductory Offer: Save 30% on PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
Om dit probleem aan te pakken, moeten regeringen en NGOʼs serieus investeren in een mentaliteitsverandering bij meisjes en jongens, te beginnen op scholen, waar preventie van huiselijk geweld deel moet uitmaken van het lesprogramma. Beleidsmakers moeten ook manieren vinden om de kosten te verlagen voor vrouwen die toegang zoeken tot juridische diensten. Religieuze leiders moeten op hun beurt voorlichtingsinstrumenten en tuchtcommissies in het leven roepen om toezicht te houden op hun leden. Gezien hun grote invloed in Afrika kunnen religieuze leiders met hun optreden een grote bijdrage leveren aan de bestrijding van deze bedreiging.
Ten slotte moeten NGOʼs zich concentreren op bewustmaking en het voeren van voorlichtingscampagnes om mannen te ontmoedigen zich schuldig te maken aan geweld, en om vrouwen te helpen zich uit te spreken wanneer zij slachtoffer zijn geworden. Vrouwen moeten begrijpen dat zelfs als zij de traditionele culturele normen en overtuigingen onderschrijven, zij zich niet aan die overtuigingen kunnen houden als zij dood zijn. Als je echtgenoot je leven bedreigt, moet je weggaan en veiligheid zoeken.
De dood van Nwachukwu krijgt de volle aandacht van de media en de politie. Maar er zijn talloze andere vrouwen die het slachtoffer zijn van huiselijk geweld zonder dat er gerechtigheid komt. Religieuze, politieke en maatschappelijke leiders moeten de handen ineenslaan om een einde te maken aan deze plaag. We kunnen niet wachten op een nieuwe geruchtmakende zaak om de aandacht op dit probleem te vestigen. Genoeg is genoeg.
Vertaling: Menno Grootveld