ZOMBA, MALAWI – Toen ik acht jaar oud was, zei een vriend van mijn familie tegen mijn vader dat hij dacht dat ik voorbestemd was voor een leiderschapsrol. Mijn vader liet mij die dwarse observatie nooit vergeten, en als gevolg van zijn voortdurende aanmoedigingen nam ik iedere gelegenheid die ik had te baat om de profetie van onze vriend in vervulling te laten gaan. Vandaag de dag heb ik een groot deel van mijn succes aan mijn inmiddels overleden vader te danken, wiens geloof in mij onwankelbaar was.
Helaas hebben de meeste Afrikaanse meisjes niet zo veel geluk als ik. Hoewel veel meisjes leiderschapskwaliteiten bezitten, staan sociale, politieke en economische hindernissen hun mogelijkheden in de weg. Dit geldt met name voor meisjes op het Afrikaanse platteland, waar armoede, misbruik en traditie samenzweren om de kansen te beperken.
Het hartverscheurende verhaal van mijn jeugdvriendin Chrissie is in dit opzicht illustratief. Chrissie was de beste leerling in het dorp in Malawi waar ik ben opgegroeid, maar ze heeft de middelbare school niet afgemaakt omdat haar familie zich de maandelijkse kosten van $6 niet kon veroorloven. Voordat Chrissie 18 werd, trouwde ze met een kind; ze heeft het dorp waar we zijn geboren nooit verlaten.
De ervaring van Chrissie wordt in mijn land, in heel Afrika en over de hele wereld miljoenen keren gedeeld. Vandaag de dag krijgen wereldwijd 130 miljoen meisjes buiten hun schuld geen onderwijs meer. Tegen de tijd dat veel Afrikaanse meisjes de leeftijd van tien jaar bereiken, is hun lot al bepaald. Sommigen zijn slachtoffer geworden van kwalijke culturele praktijken, zoals de verminking van de vrouwelijke genitaliën en kinderhuwelijken, terwijl anderen niet in staat zijn om te ontsnappen aan de armoede die hun gezinnen en gemeenschappen in haar greep heeft.
Met name economische vooroordelen zijn schadelijk voor meisjes. Als de middelen beperkt zijn, moeten arme gezinnen kiezen welke kinderen naar school worden gestuurd, en in veel regio's worden jongens als “veiliger” investeringen gezien. Meisjes worden ondertussen uitgehuwelijkt of erop uit gestuurd om op het land te werken, of als hulp in de huishouding. Deze beslissingen over de allocatie van onderwijskansen vormen een ernstige handicap voor het vrouwelijke leiderschapspotentieel.
Een van de doelstellingen van de Joyce Banda Foundation is het versterken van de financiële onafhankelijkheid van Malawiaanse vrouwen, en daardoor het creëren van de omstandigheden voor de ontwikkeling en opkomst van jonge meisjes als toekomstige leiders. Uit het bewijsmateriaal blijkt dat als vrouwen werken, zij 90% van hun inkomen in hun gezinnen investeren, tegen mannen slechts 35%. Bovendien zijn vrouwen, als ze eenmaal hun eigen inkomstenbronnen hebben, beter in staat aan het politieke proces deel te nemen.
Project Syndicate is returning to Climate Week NYC with an even more expansive program. Join us live on September 22 as we welcome speakers from around the world at our studio in Manhattan to address critical dimensions of the climate debate.
Register Now
Het veranderen van endemische culturele normen over gender en identiteit – en het ontwikkelen van meer vrouwelijke leiders – begint in het klaslokaal. Meisjes in de schoolgaande leeftijd moet worden aangeleerd zichzelf en elkaar te waarderen, en dat het hun recht is om goed opgeleid, gezond en zelfstandig te zijn. Bij de Joyce Banda Foundation School in Blantyre, Malawi, hebben de docenten een curriculum opgesteld dat bestaat uit vier bouwblokken: universele waarden, mondiaal begrip, dienstbaarheid aan de mensheid, en uitmuntendheid.
Delen van Afrika bewegen zich in de juiste richting. Vandaag de dag bestaat bijna een kwart van de volksvertegenwoordigers in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika uit vrouwen, tegen slechts 10% in 1997. Rwanda heeft intussen het hoogste percentage vrouwelijke volksvertegenwoordigers in de wereld. En in heel Afrika zijn vrouwen op alle regeringsniveaus in leiderschapsrollen gekozen.
Toch is er nog veel werk te verzetten. Zoals de Bill & Melinda Gates Foundation later deze maand duidelijk zal maken in haar jaarlijkse Goalkeepers report, moeten overheden opnieuw beloven de ontwikkeling van vrouwelijke leiders te ondersteunen door te investeren in de gezondheid en opleiding van vrouwen en meisjes. Het bieden van diensten aan meisjes die nog geen tien jaar oud zijn, vooral op het platteland, is essentieel als Afrika ooit een duurzame gendergelijkheid wil verwezenlijken.
In de loop van mijn carrière in Malawi – eerst in de civil society, later als parlementslid en uiteindelijk als president – ben ik ervan overtuigd geraakt dat de enige manier om Afrika's vrouwonvriendelijke narratief te veranderen bestaat uit het helpen van meer vrouwen om de hoogste niveaus van de macht te bereiken. Uit onderzoek in India blijkt dat als regeringen het percentage vrouwen in hun gelederen verhogen, sociale vraagstukken als gezondheidszorg, onderwijs en voedselveiligheid een hogere prioriteit krijgen. Meer vrouwen in leiderschapsrollen is dus goed voor iedereen.
Leiders worden geboren en gemaakt, maar als ze in Afrika geboren worden, wordt dat niet altijd onderkend. Om meer jonge vrouwen de kans te geven hun talenten te ontwikkelen en hun vaardigheden aan het werk te zetten, moeten de hedendaagse leiders de weg vrijmaken voor de vrouwelijke leiders van morgen.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
The International Monetary Fund’s surcharge policy has led to an unseemly state of affairs: countries in financial distress have become the largest source of net revenue to the Fund in recent years. These surcharges must be eliminated or, at the very least, adjusted to reduce the excessive burden on highly indebted countries.
decry the counterproductive practice of imposing additional fees on countries in debt distress.
When it comes to alleviating the severe demographic crisis that China faces, prohibiting international adoptions of Chinese children amounts to a mere drop in the bucket. Still, the government's decision to do so is significant, as it reflects a long-overdue recognition that people should not be viewed as a burden.
welcomes the government's apparent recognition that a severe demographic crisis looms.
With less than two months to go until the US presidential election, the candidates’ opposing worldviews, objectives, and priorities – and their implications for international relations, the economy, and democracy – have come into sharper focus. While it is impossible to know exactly what a leader will do once in office, the contours of both a Donald Trump and a Kamala Harris presidency are remarkably well defined.
ZOMBA, MALAWI – Toen ik acht jaar oud was, zei een vriend van mijn familie tegen mijn vader dat hij dacht dat ik voorbestemd was voor een leiderschapsrol. Mijn vader liet mij die dwarse observatie nooit vergeten, en als gevolg van zijn voortdurende aanmoedigingen nam ik iedere gelegenheid die ik had te baat om de profetie van onze vriend in vervulling te laten gaan. Vandaag de dag heb ik een groot deel van mijn succes aan mijn inmiddels overleden vader te danken, wiens geloof in mij onwankelbaar was.
Helaas hebben de meeste Afrikaanse meisjes niet zo veel geluk als ik. Hoewel veel meisjes leiderschapskwaliteiten bezitten, staan sociale, politieke en economische hindernissen hun mogelijkheden in de weg. Dit geldt met name voor meisjes op het Afrikaanse platteland, waar armoede, misbruik en traditie samenzweren om de kansen te beperken.
Het hartverscheurende verhaal van mijn jeugdvriendin Chrissie is in dit opzicht illustratief. Chrissie was de beste leerling in het dorp in Malawi waar ik ben opgegroeid, maar ze heeft de middelbare school niet afgemaakt omdat haar familie zich de maandelijkse kosten van $6 niet kon veroorloven. Voordat Chrissie 18 werd, trouwde ze met een kind; ze heeft het dorp waar we zijn geboren nooit verlaten.
De ervaring van Chrissie wordt in mijn land, in heel Afrika en over de hele wereld miljoenen keren gedeeld. Vandaag de dag krijgen wereldwijd 130 miljoen meisjes buiten hun schuld geen onderwijs meer. Tegen de tijd dat veel Afrikaanse meisjes de leeftijd van tien jaar bereiken, is hun lot al bepaald. Sommigen zijn slachtoffer geworden van kwalijke culturele praktijken, zoals de verminking van de vrouwelijke genitaliën en kinderhuwelijken, terwijl anderen niet in staat zijn om te ontsnappen aan de armoede die hun gezinnen en gemeenschappen in haar greep heeft.
Met name economische vooroordelen zijn schadelijk voor meisjes. Als de middelen beperkt zijn, moeten arme gezinnen kiezen welke kinderen naar school worden gestuurd, en in veel regio's worden jongens als “veiliger” investeringen gezien. Meisjes worden ondertussen uitgehuwelijkt of erop uit gestuurd om op het land te werken, of als hulp in de huishouding. Deze beslissingen over de allocatie van onderwijskansen vormen een ernstige handicap voor het vrouwelijke leiderschapspotentieel.
Een van de doelstellingen van de Joyce Banda Foundation is het versterken van de financiële onafhankelijkheid van Malawiaanse vrouwen, en daardoor het creëren van de omstandigheden voor de ontwikkeling en opkomst van jonge meisjes als toekomstige leiders. Uit het bewijsmateriaal blijkt dat als vrouwen werken, zij 90% van hun inkomen in hun gezinnen investeren, tegen mannen slechts 35%. Bovendien zijn vrouwen, als ze eenmaal hun eigen inkomstenbronnen hebben, beter in staat aan het politieke proces deel te nemen.
PS Events: Climate Week NYC 2024
Project Syndicate is returning to Climate Week NYC with an even more expansive program. Join us live on September 22 as we welcome speakers from around the world at our studio in Manhattan to address critical dimensions of the climate debate.
Register Now
Het veranderen van endemische culturele normen over gender en identiteit – en het ontwikkelen van meer vrouwelijke leiders – begint in het klaslokaal. Meisjes in de schoolgaande leeftijd moet worden aangeleerd zichzelf en elkaar te waarderen, en dat het hun recht is om goed opgeleid, gezond en zelfstandig te zijn. Bij de Joyce Banda Foundation School in Blantyre, Malawi, hebben de docenten een curriculum opgesteld dat bestaat uit vier bouwblokken: universele waarden, mondiaal begrip, dienstbaarheid aan de mensheid, en uitmuntendheid.
Delen van Afrika bewegen zich in de juiste richting. Vandaag de dag bestaat bijna een kwart van de volksvertegenwoordigers in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika uit vrouwen, tegen slechts 10% in 1997. Rwanda heeft intussen het hoogste percentage vrouwelijke volksvertegenwoordigers in de wereld. En in heel Afrika zijn vrouwen op alle regeringsniveaus in leiderschapsrollen gekozen.
Toch is er nog veel werk te verzetten. Zoals de Bill & Melinda Gates Foundation later deze maand duidelijk zal maken in haar jaarlijkse Goalkeepers report, moeten overheden opnieuw beloven de ontwikkeling van vrouwelijke leiders te ondersteunen door te investeren in de gezondheid en opleiding van vrouwen en meisjes. Het bieden van diensten aan meisjes die nog geen tien jaar oud zijn, vooral op het platteland, is essentieel als Afrika ooit een duurzame gendergelijkheid wil verwezenlijken.
In de loop van mijn carrière in Malawi – eerst in de civil society, later als parlementslid en uiteindelijk als president – ben ik ervan overtuigd geraakt dat de enige manier om Afrika's vrouwonvriendelijke narratief te veranderen bestaat uit het helpen van meer vrouwen om de hoogste niveaus van de macht te bereiken. Uit onderzoek in India blijkt dat als regeringen het percentage vrouwen in hun gelederen verhogen, sociale vraagstukken als gezondheidszorg, onderwijs en voedselveiligheid een hogere prioriteit krijgen. Meer vrouwen in leiderschapsrollen is dus goed voor iedereen.
Leiders worden geboren en gemaakt, maar als ze in Afrika geboren worden, wordt dat niet altijd onderkend. Om meer jonge vrouwen de kans te geven hun talenten te ontwikkelen en hun vaardigheden aan het werk te zetten, moeten de hedendaagse leiders de weg vrijmaken voor de vrouwelijke leiders van morgen.
Vertaling: Menno Grootveld