SEATTLE – Op veel te veel plekken in de wereld zijn de grootste oorzaken van kindersterfte de kleinste organismen – de virussen, bacteriën en eencellige parasieten die diarree en longontsteking teweegbrengen. Gezien de enorme vooruitgang die is geboekt op het terrein van de volksgezondheid – beide ziekten zijn te voorkomen en te genezen – is dit onvergeeflijk. Het is hard nodig dat alle kinderen, vooral de kinderen die het grootste risico lopen, toegang krijgen tot levensreddende gezondheidszorg.
Volgens UNICEF zijn longontsteking en diarree verantwoordelijk voor een kwart van de 5,9 miljoen jaarlijkse sterfgevallen onder kinderen van nog geen vijf jaar oud. En uit een nieuw rapport van het International Vaccine Access Center blijkt dat bijna driekwart van de sterfgevallen als gevolg van longontsteking en diarree zich in slechts vijftien landen voordoet. In deze landen en elders zijn zulke sterfgevallen het talrijkst onder de armste en meest gemarginaliseerde gemeenschappen.
Hoewel de cijfers de vooruitgang van de afgelopen decennia weerspiegelen, is het tragisch dat de verbeteringen veel omvangrijker hadden kunnen zijn als overheden niet voortdurend waren gezwicht voor de verleiding om zich telkens maar op één of twee interventies te richten. Om voor eens en voor altijd een einde te maken aan de kindersterfte door toedoen van deze ziekten moeten overheden zich verplichten tot het gelijktijdig opschalen van alle interventies die twee jaar geleden door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en UNICEF zijn geïdentificeerd, in hun intregrale Mondiale Actieplan tegen Longontsteking en Diarree.
Eén cruciale – en buitengewoon kosteneffectieve – interventie is de bevordering van exclusieve borstvoeding tijdens de eerste zes maanden van het leven, een praktijk die bijdraagt aan de ontwikkeling van het immuunsysteem van een kind. Op dit moment halen in twaalf van de vijftien landen, waar zich de meeste sterfgevallen onder kinderen voordoen als gevolg van longontsteking en diarree, de borstvoedingcijfers bij lange na de mondiale doelstelling van 50% van de WHO niet.
Bovendien moeten overheden ervoor zorgen dat alle kinderen toegang hebben tot levensreddende vaccins. Hoewel er een jaar of tien geleden een vaccin is ontwikkeld tegen besmetting met pneumokokken – een belangrijke oorzaak van longontsteking – maakt dit vaccin geen deel uit van de routineuze inentingsprogramma's in vijf van de landen waar longontsteking het meest voorkomt (Tsjaad, China, India, Indonesië en Somalië). Dit moet veranderen.
Wat diarree aangaat, is uit een samenhangend mondiaal onderzoek gebleken dat matige tot zeer ernstige gevallen vooral worden veroorzaakt door een rotavirus, waardoor dit virus wereldwijd de grootste doodsoorzaak onder kinderen is. Maar hoewel er in 79 landen vaccins tegen dit rotavirus zijn ingevoerd – een aanzienlijke prestatie – zal een verbijsterend percentage van 74% van de kinderen ter wereld ook dit jaar waarschijnlijk niet ingeënt worden. De invoering van het vaccin voor Indiase kinderen volgend jaar zal een belangrijke mijlpaal zijn. Maar andere Aziatische landen, zoals Bangladesh en Pakistan, hebben nog niet besloten of ze hetzelfde zullen doen.
Als kinderen diarree oplopen, moeten ze de juiste behandeling kunnen krijgen. Oraal toegediende rehydratiezouten en zinksupplementen dringen niet alleen het sterftecijfer drastisch omlaag; ze zijn ook niet duur om op te schalen. Bij de behandeling van longontsteking is de toegang tot antibiotica essentieel.
De gemeenschappelijke noemer van al deze interventies is de behoefte aan voldoende goed opgeleide gezondheidswerkers om de arme gemeenschappen te dienen. Gezondheidswerkers zijn ook nodig om moeders te helpen bij hun pogingen om borstvoeding te geven – wat niet altijd zo makkelijk is als het lijkt – en het belang van deze praktijk te versterken. Ze zijn nodig om vaccins en therapieën te verstrekken. En ze zijn nodig om gezinnen te adviseren over de bescherming van hun kinderen tegen de dood als gevolg van longontsteking, diarree en andere ziekten, bijvoorbeeld via informatie over wanneer ze om zorg moeten vragen.
Overheden hebben een sleutelrol te spelen als het erom gaat ervoor te zorgen dat de armste en meest gemarginaliseerde gemeenschappen toegang hebben tot cruciale gezondheidszorgdiensten, door de juiste training, middelen, toezicht, financiering en logistieke steun voor gezondheidswerkers te bieden. Hiervoor zal – naast andere cruciale interventies, zoals het aanbieden van schoon water en effectieve sanitaire voorzieningen – een krachtige en duurzame politieke inzet nodig zijn, waarbij de civiele samenleving en de media, door regeringen ter verantwoording te roepen, behulpzaam kunnen zijn.
Er zijn nog steeds veel te veel kinderen in de wereld die geen toegang hebben tot de cruciale gezondheidszorgvoorzieningen die ze nodig hebben om te kunnen overleven en bloeien. Het versnellen van de discussies over bewezen, goedkope methodes om longontsteking en diarree te voorkomen, behandelen en genezen is van cruciaal belang om alle kinderen de kans te geven die zij verdienen. Waar je woont mag niet bepalend zijn voor de vraag of je zult overleven.
Vertaling: Menno Grootveld
SEATTLE – Op veel te veel plekken in de wereld zijn de grootste oorzaken van kindersterfte de kleinste organismen – de virussen, bacteriën en eencellige parasieten die diarree en longontsteking teweegbrengen. Gezien de enorme vooruitgang die is geboekt op het terrein van de volksgezondheid – beide ziekten zijn te voorkomen en te genezen – is dit onvergeeflijk. Het is hard nodig dat alle kinderen, vooral de kinderen die het grootste risico lopen, toegang krijgen tot levensreddende gezondheidszorg.
Volgens UNICEF zijn longontsteking en diarree verantwoordelijk voor een kwart van de 5,9 miljoen jaarlijkse sterfgevallen onder kinderen van nog geen vijf jaar oud. En uit een nieuw rapport van het International Vaccine Access Center blijkt dat bijna driekwart van de sterfgevallen als gevolg van longontsteking en diarree zich in slechts vijftien landen voordoet. In deze landen en elders zijn zulke sterfgevallen het talrijkst onder de armste en meest gemarginaliseerde gemeenschappen.
Hoewel de cijfers de vooruitgang van de afgelopen decennia weerspiegelen, is het tragisch dat de verbeteringen veel omvangrijker hadden kunnen zijn als overheden niet voortdurend waren gezwicht voor de verleiding om zich telkens maar op één of twee interventies te richten. Om voor eens en voor altijd een einde te maken aan de kindersterfte door toedoen van deze ziekten moeten overheden zich verplichten tot het gelijktijdig opschalen van alle interventies die twee jaar geleden door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en UNICEF zijn geïdentificeerd, in hun intregrale Mondiale Actieplan tegen Longontsteking en Diarree.
Eén cruciale – en buitengewoon kosteneffectieve – interventie is de bevordering van exclusieve borstvoeding tijdens de eerste zes maanden van het leven, een praktijk die bijdraagt aan de ontwikkeling van het immuunsysteem van een kind. Op dit moment halen in twaalf van de vijftien landen, waar zich de meeste sterfgevallen onder kinderen voordoen als gevolg van longontsteking en diarree, de borstvoedingcijfers bij lange na de mondiale doelstelling van 50% van de WHO niet.
Bovendien moeten overheden ervoor zorgen dat alle kinderen toegang hebben tot levensreddende vaccins. Hoewel er een jaar of tien geleden een vaccin is ontwikkeld tegen besmetting met pneumokokken – een belangrijke oorzaak van longontsteking – maakt dit vaccin geen deel uit van de routineuze inentingsprogramma's in vijf van de landen waar longontsteking het meest voorkomt (Tsjaad, China, India, Indonesië en Somalië). Dit moet veranderen.
Wat diarree aangaat, is uit een samenhangend mondiaal onderzoek gebleken dat matige tot zeer ernstige gevallen vooral worden veroorzaakt door een rotavirus, waardoor dit virus wereldwijd de grootste doodsoorzaak onder kinderen is. Maar hoewel er in 79 landen vaccins tegen dit rotavirus zijn ingevoerd – een aanzienlijke prestatie – zal een verbijsterend percentage van 74% van de kinderen ter wereld ook dit jaar waarschijnlijk niet ingeënt worden. De invoering van het vaccin voor Indiase kinderen volgend jaar zal een belangrijke mijlpaal zijn. Maar andere Aziatische landen, zoals Bangladesh en Pakistan, hebben nog niet besloten of ze hetzelfde zullen doen.
BLACK FRIDAY SALE: Subscribe for as little as $34.99
Subscribe now to gain access to insights and analyses from the world’s leading thinkers – starting at just $34.99 for your first year.
Subscribe Now
Als kinderen diarree oplopen, moeten ze de juiste behandeling kunnen krijgen. Oraal toegediende rehydratiezouten en zinksupplementen dringen niet alleen het sterftecijfer drastisch omlaag; ze zijn ook niet duur om op te schalen. Bij de behandeling van longontsteking is de toegang tot antibiotica essentieel.
De gemeenschappelijke noemer van al deze interventies is de behoefte aan voldoende goed opgeleide gezondheidswerkers om de arme gemeenschappen te dienen. Gezondheidswerkers zijn ook nodig om moeders te helpen bij hun pogingen om borstvoeding te geven – wat niet altijd zo makkelijk is als het lijkt – en het belang van deze praktijk te versterken. Ze zijn nodig om vaccins en therapieën te verstrekken. En ze zijn nodig om gezinnen te adviseren over de bescherming van hun kinderen tegen de dood als gevolg van longontsteking, diarree en andere ziekten, bijvoorbeeld via informatie over wanneer ze om zorg moeten vragen.
Overheden hebben een sleutelrol te spelen als het erom gaat ervoor te zorgen dat de armste en meest gemarginaliseerde gemeenschappen toegang hebben tot cruciale gezondheidszorgdiensten, door de juiste training, middelen, toezicht, financiering en logistieke steun voor gezondheidswerkers te bieden. Hiervoor zal – naast andere cruciale interventies, zoals het aanbieden van schoon water en effectieve sanitaire voorzieningen – een krachtige en duurzame politieke inzet nodig zijn, waarbij de civiele samenleving en de media, door regeringen ter verantwoording te roepen, behulpzaam kunnen zijn.
Er zijn nog steeds veel te veel kinderen in de wereld die geen toegang hebben tot de cruciale gezondheidszorgvoorzieningen die ze nodig hebben om te kunnen overleven en bloeien. Het versnellen van de discussies over bewezen, goedkope methodes om longontsteking en diarree te voorkomen, behandelen en genezen is van cruciaal belang om alle kinderen de kans te geven die zij verdienen. Waar je woont mag niet bepalend zijn voor de vraag of je zult overleven.
Vertaling: Menno Grootveld