SANTA MONICA – Nu India zijn ergste droogte in 140 jaar doormaakt zijn de Indiase boeren de straat op gegaan. Bij een protest in Madhya Pradesh deze zomer opende de politie het vuur op boeren die kwijtschelding van schulden en betere prijzen voor hun gewassen eisten, er vielen vijf doden. In Tamil Nadu hielden boze kwekers overeenkomstige protesten en staken kaarsen aan om deze doden te gedenken. En bij een betoging in New Delhi droegen boeren menselijke schedels mee die volgens hun van boeren waren die zelfmoord hebben gepleegd na de vernietigende misoogsten de afgelopen zes maanden.
Volgens een recente studie door Tamma A. Carleton van Berkely, University of California is het aantal zelfmoorden samen met de temperatuur gestegen, waarbij een stijging van één graad Celsius boven de gemiddelde temperatuur op een gegeven dag correleert met gemiddeld 70 extra zelfmoorden.
Naast een mislukt landbouwbeleid te benadrukken onderstreept de door droogte veroorzaakte onrust van dit jaar ook een dreiging die klimaatverandering niet alleen voor India betekent maar voor alle landen. Nu de temperatuur wereldwijd stijgt en droogte vaker voorkomt zullen politieke agitatie, sociale onrust, en zelfs geweld zeer waarschijnlijk het gevolg zijn.
Toen noodweer in 2008 een grote hap uit de graanvoorraad van de wereld nam en de voedselprijzen opdreef kregen landen van Marokko tot Indonesië met sociale en politieke onrust te maken. Recenter is voedselgebrek als wapen gebruikt in de oorlogen in Jemen en Syrië.
Volgens het Center for Climate and Security zou het falen om zulke ‘klimaat gedreven risico’s’ aan te pakken kunnen leiden tot steeds meer strijd om water, voedsel, energie, en land, en dan vooral in al instabiele regio’s. Het CCS identificeert twaalf ‘epicentra’ waar klimaatverandering conflicten kan doen ontbranden of uitvergroten die grote populaties treffen en grensoverschrijdend kunnen zijn.
Het is geen toeval dat conflicten samen optrekken met stijgende temperaturen. Een studie uit 2003 schat dat het geweld tussen individuen met 4% en tussen groepen met 14% zal toenemen ‘voor elke standaardafwijking in het klimaat richting hogere temperaturen of meer extreme regenval.’ Bovendien hebben psychologische studies aangetoond dat mensen wanneer ze blootgesteld worden aan oncomfortabel hoge temperaturen verhoogde niveaus van agressie vertonen. En nieuw onderzoek vindt dat wat geldt voor individuen ook opgaat voor gemeenschappen.
At a time when democracy is under threat, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided. Subscribe now and save $50 on a new subscription.
Subscribe Now
In Sub-Sahara-Afrika hebben onderzoekers een sterke correlatie tussen drie decennia van stijgende temperaturen en het uitbreken van burgeroorlog gevonden. Wanneer de trend van opwarming doorgaat zullen burgeroorlogen en andere conflicten in Afrika, de Zuid-Chinese Zee, het Noordpoolgebied, Centraal-Amerika, en elders steeds algemener worden. Het vermijden van dit soort uitkomsten zal een hernieuwde steun voor multilaterale verdragen zoals het klimaatverdrag van Parijs uit 2015 vereisen, dat is verzwakt door de terugtrekking van de Verenigde Staten. Maar het vergt ook een groter engagement door landen, steden, en industrieën op drie cruciale vlakken: het beheer van hulpbronnen, noodhulp bij rampen, en migratie.
In overwegend agrarische gemeenschappen beïnvloedt de productiviteit van boeren de gehele economie. Zoals we dit jaar in de Hoorn van Afrika en India gezien hebben kunnen veranderingen in temperatuur en regenval de oogstopbrengsten reduceren, en daarmee de inkomens op het platteland. Onder zulke omstandigheden en bij gebrek aan andere economische kansen kunnen gemeenschappen terugvallen op geweld in concurrentie om voedsel en schaarse grondstoffen.
Internationale hulporganisaties, die samenwerken met nationale en federale regeringen, zouden verder moeten gaan dan het aanpakken van de directe oorzaken van armoede en ook lange termijn strategieën moeten ontwikkelen om agrarische gemeenschappen te helpen misoogsten te overleven. Dit soort strategieën zouden zich onder andere moeten richten op het beheer van landbouwgrond en het conserveren van water.
Verder zijn er nieuwe strategieën nodig om noodhulp te coördineren. Terwijl het klimaat verandert zullen watergerelateerde calamiteiten zoals overstromingen, orkanen, landverschuivingen, en tyfoons frequenter, intenser, en langduriger worden, wat individuele middelen van bestaan en de bredere economie ondermijnt. Regeringen moeten samenwerken om deze risico’s te verzachten, en om krachtig te reageren op rampen wanneer deze zich voordoen. Anders zullen de gevolgen arme en kwetsbare gemeenschappen disproportioneel treffen, wat de cyclus van armoede en geweld in stand houdt.
Ten slotte hebben we beter beleid nodig voor het in goede banen leiden van migratie, waarvan een groot deel gerelateerd is aan natuurrampen en droogte. In 2015 bereikte het aantal internationale migranten een recordniveau van 244 miljoen. Nu het klimaat verandert kunnen hele regio’s onbewoonbaar worden en zullen nog veel meer mensen verdreven worden. Delen van het Midden-Oosten zouden tegen het einde van deze eeuw te heet om te wonen kunnen worden. En dichtbevolkte steden zoals New Delhi zouden 200 dagen per jaar te maken kunnen krijgen met temperaturen van boven de 35 graden. De Internationale Organisatie voor Migratie vreest dat terwijl steeds meer mensen de hitte ontvluchten de concentratie van mensen in steeds kleinere gebieden een ongekende impact op lokale ‘coping capaciteiten’ zal hebben.
Wetenschappers zijn het erover eens dat klimaatverandering een groot gevaar voor onze planeet is. Maar op een of andere manier hebben politici en regeringen nog geen verband weten te leggen tussen een veranderend klimaat en conflict. Van de vele dreigingen geassocieerd met klimaatverandering is een aftakelende mondiale veiligheid wellicht het meest beangstigend. Het is al erg genoeg om boeren menselijke schedels door de straten van India te zien dragen. Maar als we klimaat gedreven veiligheidsrisico’s niet serieuzer gaan nemen staat ons nog veel erger te wachten.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
At the end of a year of domestic and international upheaval, Project Syndicate commentators share their favorite books from the past 12 months. Covering a wide array of genres and disciplines, this year’s picks provide fresh perspectives on the defining challenges of our time and how to confront them.
ask Project Syndicate contributors to select the books that resonated with them the most over the past year.
Many Americans voted for Donald Trump last month in the hopes that the dealmaker-president would usher in a period of economic renewal that would lift businesses and workers alike. But the merits of Trump’s likely policies remain hotly debated, and his capriciousness only adds to the uncertainty. With his inauguration approaching fast, we asked PS commentators what they are watching for.
SANTA MONICA – Nu India zijn ergste droogte in 140 jaar doormaakt zijn de Indiase boeren de straat op gegaan. Bij een protest in Madhya Pradesh deze zomer opende de politie het vuur op boeren die kwijtschelding van schulden en betere prijzen voor hun gewassen eisten, er vielen vijf doden. In Tamil Nadu hielden boze kwekers overeenkomstige protesten en staken kaarsen aan om deze doden te gedenken. En bij een betoging in New Delhi droegen boeren menselijke schedels mee die volgens hun van boeren waren die zelfmoord hebben gepleegd na de vernietigende misoogsten de afgelopen zes maanden.
Volgens een recente studie door Tamma A. Carleton van Berkely, University of California is het aantal zelfmoorden samen met de temperatuur gestegen, waarbij een stijging van één graad Celsius boven de gemiddelde temperatuur op een gegeven dag correleert met gemiddeld 70 extra zelfmoorden.
Naast een mislukt landbouwbeleid te benadrukken onderstreept de door droogte veroorzaakte onrust van dit jaar ook een dreiging die klimaatverandering niet alleen voor India betekent maar voor alle landen. Nu de temperatuur wereldwijd stijgt en droogte vaker voorkomt zullen politieke agitatie, sociale onrust, en zelfs geweld zeer waarschijnlijk het gevolg zijn.
Toen noodweer in 2008 een grote hap uit de graanvoorraad van de wereld nam en de voedselprijzen opdreef kregen landen van Marokko tot Indonesië met sociale en politieke onrust te maken. Recenter is voedselgebrek als wapen gebruikt in de oorlogen in Jemen en Syrië.
Volgens het Center for Climate and Security zou het falen om zulke ‘klimaat gedreven risico’s’ aan te pakken kunnen leiden tot steeds meer strijd om water, voedsel, energie, en land, en dan vooral in al instabiele regio’s. Het CCS identificeert twaalf ‘epicentra’ waar klimaatverandering conflicten kan doen ontbranden of uitvergroten die grote populaties treffen en grensoverschrijdend kunnen zijn.
Het is geen toeval dat conflicten samen optrekken met stijgende temperaturen. Een studie uit 2003 schat dat het geweld tussen individuen met 4% en tussen groepen met 14% zal toenemen ‘voor elke standaardafwijking in het klimaat richting hogere temperaturen of meer extreme regenval.’ Bovendien hebben psychologische studies aangetoond dat mensen wanneer ze blootgesteld worden aan oncomfortabel hoge temperaturen verhoogde niveaus van agressie vertonen. En nieuw onderzoek vindt dat wat geldt voor individuen ook opgaat voor gemeenschappen.
HOLIDAY SALE: PS for less than $0.7 per week
At a time when democracy is under threat, there is an urgent need for incisive, informed analysis of the issues and questions driving the news – just what PS has always provided. Subscribe now and save $50 on a new subscription.
Subscribe Now
In Sub-Sahara-Afrika hebben onderzoekers een sterke correlatie tussen drie decennia van stijgende temperaturen en het uitbreken van burgeroorlog gevonden. Wanneer de trend van opwarming doorgaat zullen burgeroorlogen en andere conflicten in Afrika, de Zuid-Chinese Zee, het Noordpoolgebied, Centraal-Amerika, en elders steeds algemener worden. Het vermijden van dit soort uitkomsten zal een hernieuwde steun voor multilaterale verdragen zoals het klimaatverdrag van Parijs uit 2015 vereisen, dat is verzwakt door de terugtrekking van de Verenigde Staten. Maar het vergt ook een groter engagement door landen, steden, en industrieën op drie cruciale vlakken: het beheer van hulpbronnen, noodhulp bij rampen, en migratie.
In overwegend agrarische gemeenschappen beïnvloedt de productiviteit van boeren de gehele economie. Zoals we dit jaar in de Hoorn van Afrika en India gezien hebben kunnen veranderingen in temperatuur en regenval de oogstopbrengsten reduceren, en daarmee de inkomens op het platteland. Onder zulke omstandigheden en bij gebrek aan andere economische kansen kunnen gemeenschappen terugvallen op geweld in concurrentie om voedsel en schaarse grondstoffen.
Internationale hulporganisaties, die samenwerken met nationale en federale regeringen, zouden verder moeten gaan dan het aanpakken van de directe oorzaken van armoede en ook lange termijn strategieën moeten ontwikkelen om agrarische gemeenschappen te helpen misoogsten te overleven. Dit soort strategieën zouden zich onder andere moeten richten op het beheer van landbouwgrond en het conserveren van water.
Verder zijn er nieuwe strategieën nodig om noodhulp te coördineren. Terwijl het klimaat verandert zullen watergerelateerde calamiteiten zoals overstromingen, orkanen, landverschuivingen, en tyfoons frequenter, intenser, en langduriger worden, wat individuele middelen van bestaan en de bredere economie ondermijnt. Regeringen moeten samenwerken om deze risico’s te verzachten, en om krachtig te reageren op rampen wanneer deze zich voordoen. Anders zullen de gevolgen arme en kwetsbare gemeenschappen disproportioneel treffen, wat de cyclus van armoede en geweld in stand houdt.
Ten slotte hebben we beter beleid nodig voor het in goede banen leiden van migratie, waarvan een groot deel gerelateerd is aan natuurrampen en droogte. In 2015 bereikte het aantal internationale migranten een recordniveau van 244 miljoen. Nu het klimaat verandert kunnen hele regio’s onbewoonbaar worden en zullen nog veel meer mensen verdreven worden. Delen van het Midden-Oosten zouden tegen het einde van deze eeuw te heet om te wonen kunnen worden. En dichtbevolkte steden zoals New Delhi zouden 200 dagen per jaar te maken kunnen krijgen met temperaturen van boven de 35 graden. De Internationale Organisatie voor Migratie vreest dat terwijl steeds meer mensen de hitte ontvluchten de concentratie van mensen in steeds kleinere gebieden een ongekende impact op lokale ‘coping capaciteiten’ zal hebben.
Wetenschappers zijn het erover eens dat klimaatverandering een groot gevaar voor onze planeet is. Maar op een of andere manier hebben politici en regeringen nog geen verband weten te leggen tussen een veranderend klimaat en conflict. Van de vele dreigingen geassocieerd met klimaatverandering is een aftakelende mondiale veiligheid wellicht het meest beangstigend. Het is al erg genoeg om boeren menselijke schedels door de straten van India te zien dragen. Maar als we klimaat gedreven veiligheidsrisico’s niet serieuzer gaan nemen staat ons nog veel erger te wachten.
Vertaling Melle Trap